Sport Asthma and its Problems
آسم و ورزش
مقدمه
آسم يكي از شايع ترين بيماريهاي تنفسي است كه در حدود ۱۰% از كودكان دانش آموز در اغلب كشورها به آن مبتلا مي باشند.
ميزان بروز بيماري در بين كودكان بيشتر و در پسران شايعتر از دختران است.
از ويژگي اين بيماري افزايش حساسيت پاسخ دهي مجراي تنفسي ناي و ريه ها به محركهاي گوناگون است و با تنگي قابل توجه راههاي هوايي كه شدت آن به طور خود به خودي و يا در نتيجه درمان تغيير مي كند،شناخته مي شود.
افراد آسمي سيستم تنفسي بسيار حساسي دارند كه نسبت به مواد شايع در محيط و ديگر عوامل زمينه ساز واكنش نشان مي دهد و موادي از قبيل عفونت، گرده و غبار، آلوده كننده هاي هوا و يا آلرژي به گرده گياهان، موي حيوانات.
آسم ناشی از ورزش
يكي از انواع آسم، آسم ناشي از ورزش است كه با افزايش فعاليت جسماني ايجاد مي شود. تا كنون علت آسم ناشي از ورزش شناخته نشده است و بهترين دليل براي آن آزاد شدن مواد تنگ كننده برونشي و ريوي است كه باعث بروز آسم ورزشي يا (EIA) مي شود.
اهمیت تمرین های ورزشی
جوانان و كودكاني كه پس از فعاليتهاي ورزشي آسم ورزشي (EIA) را تجربه مي كنند ممكن است از فعاليتهاي شديد پرهيز كنند و بدين علت اين كودكان ممكن است از آمادگي بدني پايين تر، شكل جسماني ضعيف، بد شكلي قفسه سينه و فقدان مهارتهاي حركتي دشاته باشند و همچنين ممكن است به علت تصور بدي كه از خودشان دارند دچار مشكلات رواني شوند.
اين افراد ممكن است به دليل عدم توانايي،مشاركت در فعاليتهايي كه توسط افراد هم سن و سال انجام مي شود، دچار مشكلات اجتماعي و هيجاني شوند.
درمان آسم ناشی از ورزش
جهت كاهش و كم كردن ميزان بروز و شدت آسم ورزشي راههاي مختلفي وجو دارد از قبيل مصرف انواعي از داروها كه اغلب افراد آسمي بايد قبل از انجام فعاليتهاي جسماني از آنها استفاده كنند.ورزشهاي توصيه شده به افراد مبتلا به آسمافراد آسمي با استفاده از دارو قبل از ورزش مي توانند همانند افراد غير آسمي ورزش كنند.
برنامه هاي تمريني سطح بالا در يك ورزش خاص براي افراد آسمي و غيرآسمي مشابه است، تنها يك برنامه هوازي عمومي بايد به آن اضافه شود.
تمرین هوازی
پس از گرم كردن ملايم، تمرين بايد با شدت كم آغاز شده و بتدريج با بهبود آمادگي هوازي افزايش يابد.
هدف تحريك و استرس وارد كردن بر سيستم بدون ايجاد فشار بر آن است. بااستفاده از تمريناتي از قبيل قدم زدن، بالا و پايين پريدن، دويدن، دوچرخه سواري و فعاليتها و بازيهاي استقامتي متنوع مي توان به اين مهم رسيد.
شدت تمرينات بايد حدود ۶۵% تا ۹۰% حداكثر سرعت ضربان قلب باشد.
روش محاسبه حداكثر ضربان قلب:
حداكثر سرعت ضربان=سن-۲۲۰
فشار تمرین
برنامه بايد با پياده روي شروع شود و عضلات را براي تمرينات شديدتر آينده آماده مي كند. در ابتدا پياده روي بالا و پايين پريدن، سپس تمرينهاي با شدت بيشتر كه مدت آن ۱۰ تا ۳۰ ثانيه با استراحت ۳۰ تا ۹۰ ثانيه ادامه مي يابد.
نوع تمرینات
شركت منظم يا متناوب در برنامه هاي بدني به علاقه فرد بستگي دارد. اما بهتر است افراد آسمي را به فعاليتهاي هوازي تشويق كنيم ( بايد به سيستم قلبي تنفسي استرس تحريك وارد شود. )
در صورت امكان بايد در دوران كودكي آموزش شنا ببيند، شنا نه تنها اثر آسم زاي كمتري دارد بلكه اثر بسيار مثبتي بر افزايش حجم قلب و ريه دارد.
چه زمانی باید فشار تمرین را کاهش داد یا پرهیز کرد
اگر افراد آسمي قبل از تمرين دارو مصرف مي كنند ولي هنوز علائم تنگي نفس را داشته باشد. نبايد تمرينهاي شديد انجام دهند.
اگر چه بعضي از افراد آسمي متوجه شده اند كه تمرين باعث گشاد شدن راههاي تنفسي و بهبود تنفس مي شود، اما در اغلب موارد تنگي برونشي بيشتر مي شود شايان ذكر است كه
كودكان آسمي بايد از كلاسهاي ورزشي معاف شوند.افراد آسمي در صورت ايجاد (EIA) در حين فعاليت بايد مشاركت در بازي و تمرين شديد را كاهش دهند.
سرد کردن
در پايان هر دوره تمريني بايد يك بخش برگشت به حال اوليه دنبال شود اين حالت مي تواند با انجام فعاليتهاي ريتميك ملايم پياده روي تا بازگشت ضربان قلب به ۲۰ ضربه بالاتر از سطح استراحت ادامه يابد.
سرد كردن شامل تكرار تمرينهاي كششي كه در گرم كردن انجام شده است، مي باشد.
نتیجه گیری کلی
پاسخ افراد آسمي به ورزش از شخصي به شخص ديگر در زمانهاي مختلف متفاوت است، ولي به عنوان يك قاعده كلي، افراد آسمي بايد در تمرينهاي منظم و برنامه ورزشي با حداقل محدوديت شركت كنند.
موفقيت آسمي ها در بالاترين سطوح ورزشي شاهدي بر فوايد تمرين ها در غلبه بر ناتواني آنها و تحريكي براي ديگران جهت پيش بيني فعاليتهاي جسماني و ورزشي در برنامه روزانه خود مي باشد.
بیشتر بدانیم:
