داروها در ورزش

ریبوفلاوین: موارد استفاده ، اثرات جانبی ، تعامل و دوز

ریبوفلاوین

ریبوفلاوین:RIBOFLAVIN

نام دیگر (S): B Complex Vitamin، Complexe de Vitaminines B، Flavin، Flavine، Lactoflavin،

اطلاعات کلی

ریبوفلاوین یک ویتامین B است. در بسیاری از فرآیندهای بدن نقش دارد و برای رشد و عملکرد طبیعی سلول لازم است. این ماده غذایی را می توان در برخی غذاها مانند شیر ، گوشت ، تخم مرغ ، آجیل ، آرد غنی شده و سبزیجات سبز یافت. از ریبوفلاوین اغلب در ترکیب با سایر ویتامین های گروه B در محصولات پیچیده ویتامین B استفاده می شود.

بعضی از افراد برای جلوگیری از کمبود ریبوفلاوین (کمبود ریبوفلاوین) در بدن ، انواع مختلف سرطان و سردردهای میگرنی ، ریبوفلاوین را از طریق دهان مصرف می کنند. همچنین از طریق دهان به دلیل آکنه ، گرفتگی عضلات ، سندرم سوزش پاها ، سندرم تونل کارپال و اختلالات خونی مانند methemoglobinemia مادرزادی و آپلازی گلبولهای قرمز خون استفاده می شود. برخی افراد از ریبوفلاوین برای شرایط چشم از جمله خستگی چشم ، آب مروارید و گلوکوم استفاده می کنند.

برخی از افراد همچنین برای حفظ سلامت مو ، پوست و ناخن ها ، برای کند شدن پیری ، ریبوفلاوین را از طریق دهان مصرف می کنند ، برای زخم های کانکر ، ام اس اسکلروز ، از دست دادن حافظه از جمله بیماری آلزایمر ، فشار خون بالا ، سوختگی ، بیماری کبد و کم خونی سلول داسی.

چگونه کار می کند؟

ریبوفلاوین برای رشد مناسب بسیاری از موارد در بدن از جمله پوست ، پوشش دستگاه گوارش ، سلول های خونی و عملکرد مغز مورد نیاز است.

موثر برای

پیشگیری و درمان سطح پایین ریبوفلاوین (کمبود ریبوفلاوین). در بزرگسالان و کودکانی که ریبوفلاوین بسیار کمی در بدن دارند ، مصرف ریبوفلاوین از طریق دهان می تواند باعث افزایش سطح ریبوفلاوین در بدن شود.

احتمالاً مؤثر برای
  • به نظر می رسد افرادی که به عنوان بخشی از رژیم غذایی ریبوفلاوین مصرف می کنند ، خطر ابتلا به آب مروارید کمتر دارند. همچنین ، به نظر می رسد مصرف مکمل های حاوی ریبوفلاوین به همراه نیاسین به جلوگیری از آب مروارید کمک می کند.
  • مقدار زیادی هموسیستئین در خون (هیپرهموسیستئینمی). مصرف ریبوفلاوین از طریق دهان به مدت ۱۲ هفته ، سطح هموسیستئین را تا حدود ۴۰ درصد در برخی افراد کاهش می دهد. همچنین ، به نظر می رسد مصرف ریبوفلاوین به همراه اسید فولیک و پیریدوکسین در افرادی که سطح هموسیستئین بالایی دارند ناشی از داروهایی که برای جلوگیری از تشنج استفاده می شوند ، سطح هموسیستئین را به میزان ۲۶ درصد کاهش می دهد.
  • سردردهای میگرنی. به نظر می رسد مصرف ریبوفلاوین با دوز بالا از طریق دهان ، تعداد حملات سردرد میگرنی را تا حدود ۲ حمله در ماه کاهش می دهد. به نظر می رسد مصرف ریبوفلاوین در ترکیب با سایر مواد معدنی ویتامین شن ، میزان درد ناشی از میگرن را کاهش می دهد.
درموارد زیر اثری ندارد
  • سرطان معده. مصرف ریبوفلاوین به همراه نیاسین به جلوگیری از سرطان معده کمک می کند.
  • سوء تغذیه ناشی از پروتئین بسیار کم در رژیم غذایی (کواشیکور). برخی تحقیقات حاکی از آن است که مصرف ریبوفلاوین ، ویتامین E ، سلنیوم و N-استیل سیستئین از طریق دهان باعث کاهش مایعات ، افزایش قد یا وزن و یا کاهش عفونت در کودکان در معرض خطر کواشی کار نمی شود.
  • سرطان ریه. مصرف ریبوفلاوین از طریق دهان به همراه نیاسین به جلوگیری از سرطان ریه کمک نمی کند.
  • مالاریا مصرف ریبوفلاوین به همراه آهن ، تیامین و ویتامین C از طریق دهان ، باعث کاهش تعداد یا جدی بودن عفونت های مالاریا در کودکان در معرض خطر ابتلا به مالاریا نمی شود.
  • فشار خون بالا در دوران بارداری (پره اکلامپسی). در خانمهایی که ۴ ماه باردار هستند ، شروع به مصرف ریبوفلاوین از طریق دهان ، خطر ابتلا به پره اکلامپسی در دوران بارداری را کاهش می دهد.
شواهد کافی برای
۱٫اسیدوز لاکتیک (عدم تعادل جدی اسید خون) در مبتلایان به سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز).

تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ریبوفلاوین از طریق دهان ممکن است برای درمان اسیدوز لاکتی ایجاد شده توسط داروهایی به نام مهار کننده های ترانسکریپاز معکوس نوکلئوزید آنالوگ معکوس (NRTIs) در بیماران مبتلا به سندرم نقص ایمنی اکتسابی (AIDS) مفید باشد.

۲٫سرطان دهانه رحم.

افزایش مصرف ریبوفلاوین از منابع غذایی و مکمل ها به همراه تیامین ، اسید فولیک و ویتامین B12 ممکن است خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را کاهش دهد.

۳٫سرطان لوله غذایی (سرطان مری).

تحقیقات در مورد تأثیر ریبوفلاوین برای جلوگیری از سرطان مری متناقض است. برخی تحقیقات نشان می دهد که مصرف ریبوفلاوین از طریق دهان ممکن است خطر ابتلا به سرطان مری را کاهش دهد ، در حالی که تحقیقات دیگر نشان می دهد که هیچ تاثیری ندارد.

۴٫فشار خون بالا.

تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف داروی ریبوفلاوین از طریق دهان در بیماران خاص که در معرض فشار خون بالا هستند به دلیل اختلافات ژنتیکی ممکن است فشار خون را هنگام استفاده علاوه بر داروهای فشار خون تجویز شده کاهش دهد.

۴٫سرطان کبد.

تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ریبوفلاوین و نیاسین از طریق دهان ممکن است خطر ابتلا به سرطان کبد را در افراد کمتر از ۵۵ سال کاهش دهد. با این حال به نظر نمی رسد خطر ابتلا به سرطان کبد در افراد مسن را کاهش می دهد.

۵٫اسکلروز چندگانه.

تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ریبوفلاوین از طریق دهان به مدت ۶ ماه باعث بهبود ناتوانی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نمی شود.

۶٫تکه های سفید داخل دهان (لوکوپلاکی دهان).

تحقیقات اولیه نشان می دهد که سطح پایین ریبوفلاوین در خون با افزایش خطر ابتلا به لکوپولاکی دهان مرتبط است. با این حال ، به نظر نمی رسد مصرف مکمل های ریبوفلاوین از طریق دهان به مدت ۲۰ ماه ، از لوسوپلاکی دهان جلوگیری یا درمان کند.

۷٫کمبود آهن در دوران بارداری.

تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ریبوفلاوین ، آهن و اسید فولیک از طریق دهان باعث افزایش سطح آهن در زنان باردار بیشتر از مصرف فقط آهن و اسیدفولیک نمی شود.

۸٫بیماری سلول داسیشکل.

تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ریبوفلاوین از طریق دهان به مدت ۸ هفته سطح آهن را در افرادی که آهن کم دارند به دلیل بیماری سلول داسی افزایش می دهد.

۹٫سکته.

تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ریبوفلاوین و نیاسین از طریق دهان از مرگ ناشی از سکته در افراد در معرض خطر سکته جلوگیری نمی کند.

۱۰٫آکنه.
۱۱٫سالخورده.
۱۲٫تقویت سیستم ایمنی بدن.
۱۳٫زخم های پنبه ای
۱۴٫حفظ پوست و مو سالم.
۱۵٫از دست دادن حافظه از جمله بیماری آلزایمر.
۱۶٫گرفتگی عضلات.

برای ارزیابی اثربخشی ریبوفلاوین برای این موارد ، شواهد بیشتری لازم است.

عوارض جانبی و ایمنی

ریبوفلاوین برای بسیاری از افراد با مصرف دهان از بدن بسیار ایمن است. در بعضی از افراد ، ریبوفلاوین می تواند باعث شود ادرار به رنگ زرد-نارنجی روشن شود. همچنین ممکن است باعث اسهال شود.

اقدامات احتیاطی و هشدارهای ویژه:

كودكان: ریبوفلاوین برای بسیاری از كودكان كه از طریق دهان به مقدار كافی توصیه می شود ، توصیه می شود كه توسط هیئت غذا و تغذیه برای مؤسسه ملی پزشکی توصیه شده باشد ، بسیار ایمن است.

بارداری و شیردهی: ریبوفلاوین به طور ایمنی در صورت مصرف دهان از طریق دهان و استفاده مناسب از آن برای خانم های باردار یا شیرده استفاده می شود. مقادیر توصیه شده برای زنان باردار ۱٫۴ میلی گرم در روز و ۱٫۶ میلی گرم در روز در زنان شیرده است. ریبوفلاوین احتمالاً ایمن است که از طریق دهان در دوزهای بزرگتر ، کوتاه مدت استفاده می شود. برخی تحقیقات نشان می دهد که Riboflavin هنگام دوز ۱۵ میلی گرم یک بار در هر ۲ هفته به مدت ۱۰ هفته بی خطر است.

هپاتیت ، سیروز ، انسداد بیلاری: جذب ریبوفلاوین در افراد مبتلا به این شرایط کاهش می یابد.

تعامل جزئی

با این ترکیب مراقب باشید
  • داروهای خشک کننده (داروهای آنتی کولینرژیک) با ریبوفلاوین تعامل دارند
  • برخی از داروهای خشک کن می توانند بر معده و روده تأثیر بگذارد. مصرف این داروهای خشک کننده با ریبوفلاوین (ویتامین B2) می تواند میزان ریبوفلاوین جذب شده در بدن را افزایش دهد. اما مشخص نیست که این تعامل مهم است یا خیر.
  • داروهای افسردگی (داروهای ضد افسردگی Tricyclic) با ریبوفلاوین در تعامل هستند
  • برخی از داروها برای افسردگی می توانند میزان ریبوفلاوین در بدن را کاهش دهند. این تعامل دغدغه بزرگی نیست زیرا فقط با مقادیر بسیار زیادی از برخی داروهای افسردگی رخ می دهد.
  • فنوباربیتال (Luminal) با ریبوفلاوین تعامل دارد
  • ریبوفلاوین توسط بدن شکسته می شود. فنوباربیتال ممکن است سرعت تفکیک ریبوفلاوین در بدن را افزایش دهد. مشخص نیست که این تعامل قابل توجه است یا خیر.
  • Probenecid (Benemid) با ریبوفلاوین در تعامل است
  • پروبنسید (Benemid) می تواند میزان ریبوفلاوین در بدن را افزایش دهد. این ممکن است باعث شود که ریبوفلاوین بیش از حد در بدن وجود داشته باشد. اما مشخص نیست که آیا این تعامل یک نگرانی بزرگ است یا خیر.

دوزبزرگسالان:

  • عمومی:

میزان توصیه شده رژیم غذایی (RDA) ریبوفلاوین برای بزرگسالان ۱٫۳ میلی گرم در روز برای مردان ، ۱٫۱ میلی گرم در روز برای خانمها ، ۱٫۴ میلی گرم در روز برای زنان باردار و ۱٫۶ میلی گرم در روز برای زنان شیرده است. برای ریبوفلاوین بالاترین میزان مصرف روزانه ، سطح بالایی از مصرف روزانه (UL) وجود ندارد ، که بالاترین میزان مصرف آن است که احتمالاً عوارض جانبی آن را ایجاد نمی کند.

  • برای پیشگیری و درمان سطح پایین ریبوفلاوین (کمبود ریبوفلاوین):

از ریبوفلاوین ۵-۳۰ میلی گرم در روز استفاده شده است.

  • برای آب مروارید:

ترکیبی از ریبوفلاوین ۳ میلی گرم به همراه نیاسین ۴۰ میلی گرم روزانه به مدت ۵-۶ سال استفاده شده است.

  • برای مقادیر بالای هموسیستئین در خون:

از ریبوفلاوین ۱٫۶ میلی گرم در روز به مدت ۱۲ هفته استفاده شده است. از ترکیبی حاوی ۷۵ میلی گرم ریبوفلاوین ، ۰٫۴ میلی گرم اسید فولیک و ۱۲۰ میلی گرم پیریدوکسین روزانه به مدت ۳۰ روز نیز استفاده شده است.

  • برای سردردهای میگرنی:

شایع ترین دوز ، ریبوفلاوین ۴۰۰ میلی گرم روزانه حداقل به مدت سه ماه است. یک محصول خاص (Dolovent؛ Linpharma Inc. ، Oldsmar، FL) که در دو کپسول در صبح دوز داده شده است و دو کپسول در عصر به مدت ۳ ماه نیز استفاده شده است. این دوز مجموعاً ریبوفلاوین ۴۰۰ میلی گرم ، منیزیم ۶۰۰ میلی گرم و کوآنزیم Q10 150 میلی گرم در روز را در اختیار شما قرار می دهد.

دوز فرزندان:

به طور کلی میزان توصیه شده رژیم غذایی (RDA) از ریبوفلاوین ۰٫۳ میلی گرم در روز برای نوزادان تا ۶ ماهگی ، ۰٫۴ میلی گرم در روز برای نوزادان ۶-۱۲ ماهه ، ۰٫۵ میلی گرم در روز برای کودکان ۱-۳ سال ، ۰٫۶ میلی گرم است. در روز برای کودکان ۴-۸ ساله ، ۹/۰ میلی گرم در روز برای کودکان ۹-۱۳ ساله ، ۱٫۳ میلی گرم در روز برای مردان ۱۴-۱۸ سال و ۱٫۰ میلی گرم در روز برای زنان ۱۴-۱۸ سال. برای ریبوفلاوین بالاترین میزان مصرف روزانه ، سطح بالایی از مصرف روزانه (UL) وجود ندارد ، که بالاترین میزان مصرف آن است که احتمالاً عوارض جانبی آن را ایجاد نمی کند.

برای پیشگیری و درمان (کمبود ریبوفلاوین) از ریبوفلاوین ۲ میلی گرم یک بار ، سپس ۵/۰ تا ۵/۵ میلی گرم در روز به مدت ۱۴ روز استفاده شده است. از ریبوفلاوین ۲-۵ میلی گرم روزانه تا دو ماه استفاده شده است. از ریبوفلاوین ۵ میلی گرم پنج روز در هفته تا یک سال نیز استفاده شده است.

منبع:webmd


 

author-avatar

درباره علی عباس پور

دانشجوی تربیت بدنی دانشگاه فردوسی مشهد و قهرمان دو میدانی کشور و فعالیت در زمینه های بدنسازی ،آمادگی جسمانی ،تغذیه و انواع ماساژ....

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *