🔴لوپوس چیست؟
لوپوس یک بیماری خود ایمنی طولانی مدت است که در آن سیستم ایمنی بدن بیش از حد فعال می شود و به بافت نرمال و سالم حمله می کند. علائم این بیماری شامل التهاب ، تورم و آسیب به مفاصل ، پوست ، کلیه ها ، خون ، قلب و ریه ها است.
♦️لوپوس نوعی بیماری التهابی مزمن است که درآن سیستم ایمنی بدن شما به بافت هاواندام های بدن حمله می کند و باعلائمی مانند خستگی و تب و ورم مفاصل مشخص می شود.
به دلیل ماهیت پیچیده آن ، مردم گاهی اوقات لوپوس را “بیماری هزار چهره” می نامند.
طبق گزارش بنیاد لوپوس آمریکا ، در ایالات متحده سالانه حدود ۱۶۰۰۰ مورد جدید ابتلا به لوپوس گزارش می شود و ممکن است ۱٫۵ میلیون نفر با این شرایط زندگی کنند.
این بنیاد می گوید لوپوس به ویژه در زنان تأثیر می گذارد و به احتمال زیاد بین سنین ۱۵ تا ۴۴ سال ظاهر می شود.
لوپوس در سال ۲۰۱۵ پس از آنكه خواننده سلنا گومز اعلام كرد كه در نوجوانی دیر تشخیص داده شد و تحت معالجه این بیماری قرار گرفت ، توجه عمومی را به خود جلب كرد.
لوپوس یک بیماری مسری نیست. شخص نمی تواند آن را از نظر جنسی یا به روش دیگری به شخص دیگری منتقل کند. با این حال ، در موارد نادر ، زنان مبتلا به لوپوس ممکن است کودکانی را به وجود آورند که به نوعی لوپوس مبتلا شوند. به این بیماری لوپوس نوزادی گفته می شود.
انواع این بیماری عبارت است از:
SLE
آشناترین نوع لوپوس است. این یک بیماری سیستمی است. این بدان معناست که در تمام بدن تأثیر دارد. علائم این بیماری از خفیف تا شدید متغیر است.
SLE شدیدتر از انواع دیگر لوپوس مانند لوپوس دیسکوئید است زیرا می تواند روی هر یک از اعضای بدن یا سیستم ارگان های بدن تأثیر بگذارد.
این بیماری می تواند باعث ایجاد التهاب در پوست ، مفاصل ، ریه ها ، کلیه ها ، خون ، قلب یا ترکیبی از این موارد شود. این وضعیت به طور معمول از چرخه ها عبور می کند. در مواقع بهبودی ، فرد علامتی نخواهد داشت. در طول شعله ور شدن ، این بیماری فعال است و علائم ظاهر می شود.
دیسکوئید لوپوس اریتماتوز
در لوپوس اریتماتوز دیسکوئید (DLE) – یا لوپوس جلدی – علائم فقط روی پوست تأثیر می گذارد. صورت ، گردن و پوست سر ظاهر می شود. مناطق بالا آمده ممکن است ضخیم و پوسته پوسته شوند و ممکن است زخم ایجاد شود. این مورد ممکن است از چند روز تا چندین سال ادامه داشته باشد و ممکن است در صورت عود مجدد باشد.
طبق گفته بنیاد لوپوس آمریکا ، DLE روی اندامهای داخلی تأثیر نمی گذارد ، اما حدود ۱۰ درصد از مبتلایان به DLE به پیشرفت SLE ادامه می دهند. با این وجود روشن نیست اگر این افراد قبلاً دارای SLE بودند و فقط علائم بالینی را بر روی پوست نشان می دادند یا پیشرفتی از DLE یا SLE وجود دارد.
لوپوس جلدی اریتماتوز(لوپوس جلدی)
زیر جلدی (erytematosus) به ضایعات پوستی اشاره دارد که در قسمت هایی از بدن که در معرض آفتاب قرار دارند ، ظاهر می شود. ضایعات باعث ایجاد زخم نمی شوند.
لوپوس ناشی از مواد مخدر
در حدود ۱۰ درصد از مبتلایان به SLE ، علائم به دلیل واكنش به برخی داروهای تجویزی تجویز می شود.براساس Genetics Home Reference ممکن است حدود ۸۰ دارو باعث این بیماری شوند.
اینها شامل برخی از داروهایی است که افراد برای درمان تشنج و فشار خون بالا از آنها استفاده می کنند. آنها همچنین شامل برخی از داروهای تیروئید ، آنتی بیوتیک ها ، ضد قارچ ها و قرص های ضدبارداری خوراکی هستند.
داروهایی که معمولاً با این نوع لوپوس همراه هستند عبارتند از:
- هیدرالازین ، داروی فشار خون بالا
- Procainamide ، یک داروی آریتمی قلب است
- ایزونیازید ، یک آنتی بیوتیک مورد استفاده در درمان سل (TB)
لوپوس ناشی از دارو به طور معمول پس از قطع مصرف دارو از بین می رود.
لوپوس نوزادی
بیشتر نوزادان متولد شده از مادران مبتلا به SLE سالم هستند. با این حال ، حدود ۱ درصد از زنان مبتلا به آنتی بادی های مربوط به لوپوس ، یک نوزاد مبتلا به لوپوس نوزادان خواهند داشت. این زن ممکن است دارای سندرم SLE ، سندرم شوگرن باشد یا به هیچ وجه علائم بیماری نداشته باشد. سندرم شوگرن یک بیماری خود ایمنی دیگری است که اغلب با لوپوس اتفاق می افتد.
علائم اصلی شامل خشکی چشم و خشکی دهان است. در بدو تولد ، نوزادان مبتلا به لوپوس نوزادی ممکن است دچار ورم پوستی ، مشکلات کبدی و تعداد کم خون شوند.
حدود ۱۰ درصد از آنها کم خونی خواهند داشت. ضایعات معمولاً بعد از چند هفته از بین می روند. با این حال ، برخی از نوزادان دارای انسداد قلبی مادرزادی هستند ، که در آن قلب نمی تواند یک عمل پمپاژ طبیعی و ریتمیک را تنظیم کند. ممکن است شیرخوار به ضربان ساز احتیاج داشته باشد.
این می تواند یک وضعیت خطرناک برای زندگی باشد. مهم است که زنان مبتلا به SLE یا سایر اختلالات مربوط به خود ایمنی در دوران بارداری تحت مراقبت پزشک باشند.
علل لوپوس
یک بیماری خود ایمنی است ، اما علت دقیق آن مشخص نیست.
چه اشتباهی پیش می آید؟
سیستم ایمنی بدن از بدن محافظت می کند و با آنتی ژن ها مانند ویروس ها ، باکتری ها و میکروب ها مبارزه می کند. این کار را با تولید پروتئین هایی به نام آنتی بادی انجام می دهد. گلبول های سفید یا لنفوسیت های B این پادتن ها را تولید می کنند. هنگامی که یک فرد خود ایمنی مانند لوپوس دارد ، سیستم ایمنی بدن نمی تواند بین مواد ناخواسته یا آنتی ژن ها و بافت سالم تمایز قایل شود. در نتیجه ، سیستم ایمنی بدن آنتی بادی را هم در برابر بافت سالم و هم آنتی ژن ها هدایت می کند. این باعث تورم ، درد و آسیب بافت می شود.
شایع ترین نوع آنتی بادی که در افراد مبتلا به لوپوس ایجاد می شود ، یک آنتی بادی ضد هسته ای (ANA) است. ANA با بخش هایی از هسته سلول ، مرکز فرماندهی سلول واکنش نشان می دهد. این آنتی بادی ها در خون گردش می کنند ، اما برخی از سلول های بدن به اندازه کافی دیواره هایی دارند که به اندازه کافی قابل نفوذ هستند تا برخی از آنتی بادی ها از طریق آن عبور کنند. سپس آنتی بادی ها می توانند به DNA موجود در هسته این سلولها حمله کنند. به همین دلیل است که لوپوس روی بعضی از اندام ها تأثیر می گذارد.
آیا کودکان در معرض خطر هستند؟
لوپوس در كودكان زیر ۱۵ سال نادر است مگر اینكه مادر تولد آنها آن را داشته باشد. در این حالت ، کودک ممکن است مشکلات قلبی ، کبدی یا پوستی مرتبط با لوپوس داشته باشد. نوزادان مبتلا به لوپوس نوزادی ممکن است شانس بیشتری برای ابتلا به یک بیماری خود ایمنی دیگری در زندگی بعد داشته باشند.
علائم
علائم لوپوس در مواقع شعله ور شدن رخ می دهد. بین بروز شعله ور شدن ، افراد معمولاً در مواردی که علائم کمی دارند و یا هیچ عارضه ای ندارند ، عوارض بهبودی را تجربه می کنند.
لوپوس دارای طیف گسترده ای از علائم است،از جمله:
- خستگی
- از دست دادن اشتها و کاهش وزن
- درد یا تورم در مفاصل و عضلات
- تورم در پاها یا دور چشم
- غدد متورم یا غدد لنفاوی
- به دلیل خونریزی در زیر پوست
- زخمهای دهان
- حساسیت به خورشید
- تب
- سردردها
- درد قفسه سینه هنگام تنفس عمیق
- ریزش مو غیرمعمول
- آرتروز
طبقه بندی ۱۱ علامت
کالج روماتولوژی آمریکایی از یک طرح طبقه بندی استاندارد برای تأیید تشخیص استفاده می کند.
اگر فردی ۴ از ۱۱ معیار را رعایت کند ، پزشک در نظر می گیرد که ممکن است دچار لوپوس شود.
- محل جوش مالار: دانه پروانه ای شکل در سراسر گونه ها و بینی ظاهر می شود.
- دانه دیسکوئید: تکه های قرمز بزرگ افزایش می یابد.
- حساسیت به نور: یک بثورات پوستی بعد از قرار گرفتن در معرض نور خورشید ظاهر می شود.
- زخم دهان یا بینی: اینها معمولاً بدون درد هستند.
- آرتریت غیر فرساینده: این باعث از بین رفتن استخوانهای اطراف مفاصل نمی شود ، اما در ۲ یا بیشتر مفاصل محیطی حساسیت ، تورم یا افیوژن وجود دارد.
- پریکاردیت یا پلوریت: التهاب روی لایه اطراف قلب (پریکاردیت) یا ریه ها (پلوریت) اثر می گذارد.
- اختلال در کلیه: در صورت وجود مشکل کلیوی ، آزمایشات میزان بالای پروتئین یا سلولی سلول را در ادرار نشان می دهد.
- اختلال عصبی: فرد دچار تشنج ، روانپریشی یا مشکلات تفکر و استدلال می شود.
- اختلال هماتولوژیک (خونی): کم خونی همولیتیک ، با تعداد گلبول های سفید خون کم و یا تعداد پلاکت کم خون وجود دارد.
- اختلال ایمونولوژیک: آزمایشات نشان می دهد که آنتی بادی های DNA دو رشته (dsDNA) ، آنتی بادی های Sm یا آنتی بادی های کاردیولیپین وجود دارد.
- ANA مثبت: آزمایش ANA مثبت است و فرد هیچ دارویی را برای تحریک آن استفاده نکرده است.
با این حال ، حتی این سیستم گاهی اوقات موارد اولیه و خفیف را از دست نمی دهد.تشخیص کمبود ممکن است رخ دهد زیرا علائم و نشانه های لوپوس خاص نیستند.
از طرف دیگر ، برخی از آزمایشات خون می تواند منجر به تشخیص بیش از حد شود ، زیرا افراد بدون لوپوس می توانند آنتی بادی های مشابه با افراد دارای این بیماری را داشته باشند.
تشخیص
تشخیص به دلیل علائم متنوعی که ممکن است شبیه علائم بیماریهای دیگر باشد ، می تواند دشوار باشد.
پزشک در مورد علائم سؤال می کند ، معاینه جسمی را انجام می دهد و سابقه پزشکی شخصی و خانوادگی را می گیرد. آنها همچنین ۱۱ معیار ذکر شده در بالا را بررسی می کنند.
پزشک ممکن است درخواست آزمایش خون و سایر تحقیقات آزمایشگاهی کند.
آزمایش خون
آزمایش خون می تواند نشان دهد که وجود نشانگرهای زیستی خاص وجود دارد یا خیر ، و نشانگرهای زیستی می توانند اطلاعاتی را در مورد بیماری خود ایمنی ، در صورت وجود ، در اختیار فرد قرار دهند.
آزمایش ادرار
آزمایش ادرار می تواند به تشخیص و نظارت بر اثرات لوپوس بر کلیه ها کمک کند.
وجود پروتئین ، گلبول های قرمز ، گلبول های سفید و کپسول های سلولی همه می تواند به اثبات عملکرد کلیه ها کمک کند.
برای برخی از آزمایشات ، فقط یک نمونه ضروری است. برای دیگران ، ممکن است فرد بیش از ۲۴ ساعت نمونه را جمع کند.
تست های تصویربرداری
پرتوهای ایکس و سایر آزمایش های تصویربرداری می توانند به پزشکان کمک کنند تا اندام هایی که از لوپوس دیده می شوند را ببینند.
درمان و داروهای خانگی
در حال حاضر درمانی برای لوپوس وجود ندارد ، اما افراد می توانند علائم و علائم خود را با تغییر در شیوه زندگی و داروها مدیریت کنند.
درمان با هدف:
- جلوگیری یا مدیریت
- خطر آسیب دیدگی اعضای بدن را کاهش دهید.
داروها می توانند به شما کمک کنند:
- درد و تورم را کاهش می دهد.
- تنظیم فعالیت سیستم ایمنی بدن
- تعادل هورمون ها
- آسیب های مفاصل و عضو را کاهش داده یا از آن جلوگیری کنید.
- فشار خون را کنترل کنید
- خطر عفونت را کاهش دهید.
- کلسترول را کنترل کنید.
معالجه دقیق به چگونگی تأثیر لوپوس در فرد بستگی دارد. بدون درمان ، ممکن است شعله ور شود که ممکن است عواقب خطرناکی برای زندگی داشته باشد.
جدا از دارو ، موارد زیر می تواند به تسکین درد یا کاهش خطر شعله ور شدن کمک کند:
- استفاده از گرما و سرما
- شرکت در فعالیت های آرامش یا مراقبه ، از جمله یوگا و تای چی
- ورزش منظم در صورت امکان
- اجتناب از قرار گرفتن در معرض آفتاب
- تا حد امکان از استرس خودداری کنید.
برخی از افراد از مکمل انگور رعد و برق خدا استفاده می کنند. با این حال ، مرکز ملی سلامت مکمل و یکپارچه (NCCIH) هشدار می دهد که این می تواند سمی باشد. مهم است که قبل از استفاده با پزشک صحبت کنید.
چشم انداز
در گذشته افرادی که تشخیص لوپوس داشتند معمولاً بیش از ۵ سال زنده نخواهند ماند.
با این حال ، طبق گفته موسسه ملی بهداشت ، درمان می تواند طول عمر یک فرد را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.
درمان مؤثر همچنین باعث می شود تا لوپوس را مدیریت کنیم ، به گونه ای که فرد بتواند زندگی سالم و فعال داشته باشد.
از آنجا که دانشمندان اطلاعات بیشتری در مورد ژنتیک کسب می کنند ، پزشکان امیدوارند که روزی بتوانند در مراحل اولیه بتوانند لوپوس را شناسایی کنند. با این کار پیشگیری از عوارض قبل از بروز آسان تر می شود.
بیشتر بخوانید:
روش های موثر خانگی درمان پوست چرب و آکنه
همه آنچه که شما باید در مورد تورم زبان بدانید
۷ اختلال هضم دستگاه گوارش را بشناسید
