آسپرگر در بزرگسالان
سندرم آسپرگر نوعی اختلال رشد است که با مشکلات در ارتباط و تعامل اجتماعی مشخص می شود. هر بزرگسالی که Asperger را تجربه کند ، تشخیصی دریافت نکرده است ، زیرا بسیاری از آنها قبل از تشخیص بزرگ شده اند.
افراد مبتلا به Asperger به طور معمول دارای هوش متوسط یا بالاتر از حد متوسط هستند ، اما ممکن است در برخی از مناطق زندگی خود با چالش هایی روبرو شوند.
در این مقاله ، ما علائم و نشانه های Asperger را در بزرگسالان بررسی می کنیم. ما همچنین در مورد علل Asperger و گزینه های درمانی موجود بحث می کنیم.
Asperger’s چیست؟
در سال ۲۰۱۳ ، انجمن روانپزشکی آمریکا ، سندرم آسپرگر را زیر چتر اختلال طیف اوتیسم (ASD) طبقه بندی کرد.
اوتیسم یک ناتوانی در رشد است که با مشکلات در ارتباطات و تعامل اجتماعی و الگوهای مشخصه رفتار مشخص می شود.
کارشناسان معمولاً Asperger’s را در انتهای خفیف طیف اوتیسم می دانند.
یک بررسی ادبیات ۲۰۱۹ منبع معتبر خاطرنشان می کند که تخمین شیوع Asperger در دوران کودکی بین ۰٫۰۲-۰٫۰۳ است. پسران سه تا چهار برابر بیشتر از دختران به آسپرگر مبتلا می شوند.
علائم و نشانه ها در بزرگسالان
در بزرگسالان ، آسپرگر ممکن است در زمینه های زیر مشکل ایجاد کند:
- تنظیم و تفسیر احساسات
- ارتباط کلامی و غیرکلامی
- تعاملات اجتماعی
- رفتار – اخلاق
بعضی از افراد ممکن است فقط چند علامت را تجربه کنند در حالی که در برخی دیگر چندین علامت وجود دارد.
افرادی که Asperger دارند اغلب یاد می گیرند خود را با دنیای اطراف سازگار کنند. بسیاری از بزرگسالان یاد می گیرند که علائم خود را تا حدی مخفی کنند که ممکن است از نظر عصب شناختی معمولی به نظر برسند.
برخی از علائم بالقوه آسپرگر در بزرگسالی در زیر بیان شده است.
مشکلات عاطفی
بزرگسالانی که Asperger را تجربه می کنند مقابله با پاسخهای عاطفی خود به موقعیتها یا حوادث را چالش برانگیز می دانند. این می تواند باعث شود فرد واکنش نامناسبی نشان دهد یا دچار طغیان احساسی شود.
همچنین ممکن است افراد در درک تجربیات عاطفی دیگران مشکل داشته باشند. در نتیجه ، یک بزرگسال مبتلا به آسپرگر ممکن است در نشان دادن همدلی مشکل داشته باشد.
مشکلات ارتباطی
Asperger ممکن است با جنبه های زیر در ارتباطات مشکلاتی ایجاد کند:
- ارتباط غیر کلامی
افراد مبتلا به آسپرگر ممکن است در مشاهده یا تفسیر نشانه های غیرکلامی مشکل داشته باشند ، از جمله:
- حالات چهره
- حرکات
- زبان بدن
برخی از افراد مبتلا به Asperger به سختی می توانند با دیگران ارتباط چشمی برقرار کنند. این می تواند ارتباط غیر کلامی را حتی بیشتر به چالش بکشد.
ارتباط کلامی
افراد مبتلا به Asperger ممکن است در درک و پردازش زبان مشکل داشته باشند. همچنین ممکن است تفاوت هایی در تولید زبان نشان دهند. به طور خاص ، آنها ممکن است گفتاری تکراری یا گفتاری رباتیک تولید کنند که فاقد انحراف است.
تعامل اجتماعی
از آنجا که افراد مبتلا به ASD به طور معمول در ارتباط کلامی و غیرکلامی مشکل دارند ، ممکن است موقعیت های اجتماعی را به چالش بکشند. آنها ممکن است مخصوصاً برای انجام مکالمه یا گفتگو کوچک تلاش کنند.
علائم رفتاری
افراد مبتلا به ASD معمولاً هوس روزمرگی می کنند و به تغییر واکنش منفی نشان می دهند. آنها ممکن است به عنوان بخشی از برنامه روزمره خود رفتارهای تکراری داشته باشند.
افراد مبتلا به ASD نیز ممکن است در واکنش به محرک های حسی رفتار متفاوتی داشته باشند. آنها ممکن است تحت حساسیت یا حساسیت بیش از حد به احساساتی مانند نور ، صدا یا لمس نمایش داده شوند.
به عنوان مثال ، ممکن است شخصی به شدت از نورهای روشن بدش بیاید یا از صدایی که به نظر نمی رسد باعث آزار دیگران شود ، تحریک شود.
سایر علائم و نشانه ها
برخی از افراد مبتلا به آسپرگر ممکن است علائم و نشانه های دیگری را تجربه کنند. برخی از نمونه ها در زیر بیان شده است.
تمرکز شدید
افراد مبتلا به ASD غالباً تمرکز خود را روی یک موضوع خاص مورد علاقه متمرکز می کنند و ممکن است مونولوگ های مکرر در این زمینه را انجام دهند. برخی از افراد این نوع تمرکز را وسواس توصیف می کنند.
با این حال ، تمرکز شدید می تواند مفید باشد ، خصوصاً در محیط مدرسه یا محل کار. تمرکز شدید به افراد امکان می دهد تا برای مدت طولانی روی مسئله یا مسئله ای تمرکز کنند ، که این ممکن است منجر به مهارت های بیشتر حل مسئله شود.
مسائل هماهنگی
یک مطالعه ۲۰۱۶ معتبر منبع نشان داد که مشکلات مربوط به هماهنگی حرکتی بیشتر در بزرگسالان مبتلا به ASD است. این مسائل می تواند باعث ایجاد اختلاف در راه رفتن فرد یا ایجاد مشکل در مهارت های حرکتی خوب ، مانند نوشتن یا دکمه زدن لباس شود.
عدم دوستی نزدیک
برخی از افرادی که به Asperger مبتلا هستند در برقراری یا حفظ دوستی نزدیک مشکل دارند. این ممکن است به دلیل مشکلات در برقراری ارتباط با دیگران یا پردازش احساسات دیگران باشد.
برخی از بزرگسالان مبتلا به Asperger نیز فعالیتهای انفرادی را نسبت به فعالیتهای گروهی ترجیح می دهند. این اولویت می تواند ایجاد ارتباطات نزدیک را برای شخص دشوارتر کند.
درمان آسپرگر بزرگسالان
درمان سندرم آسپرگر و سایر اشکال اوتیسم شامل کمک به فرد در کنار آمدن با علائم و چالش ها است.
گزینه های درمانی شامل موارد زیر است:
- رفتار درمانی شناختی
افراد مبتلا به آسپرگر ممکن است به دلیل افزایش چالش هایی که در زندگی روزمره با آنها روبرو هستند ، موارد زیر را تجربه کنند:
- استرس و اضطراب
- افسردگی
- انزوای اجتماعی
شناخت درمانی رفتاری (CBT) نوعی روان درمانی است که می تواند به فرد کمک کند تا از پس این چالش ها برآید. CBT شامل تغییر الگوهای تفکر به منظور تغییر احساسات و رفتارها است.
یک منبع معتبر ۲۰۱۸ دریافت که CBT همچنین می تواند به کاهش علائم اضطراب در افراد مبتلا به ASD و وسواس فکری عملی کمک کند.
گفتاردرمانی
گفتاردرمانگر می تواند به افراد مبتلا به آسپرگر کمک کند تا با گفتار رباتیک یا تکراری مسائل را برطرف کنند. درمانگر می تواند به مردم بیاموزد که چگونه با انعطاف صحبت کنند و چگونه می توانند زمین خود را تعدیل کنند.
پشتیبانی همتا
برای افرادی که Asperger دارند ارتباط با دیگران که مبتلا به ASD هستند نیز می تواند مفید باشد. حمایت همتا می تواند بصورت آنلاین یا حضوری در جلسات پشتیبانی انجام شود.
دارو
داروهای تجویز شده می توانند به کاهش بیماری های همزمان کمک کنند ، مانند:
برخی از افراد مبتلا به ASD ممکن است از حرفه درمانی بهره مند شوند. این نوع درمان به فرد کمک می کند تا شغل خود را حفظ یا حفظ کند یا در چالش های دیگر مربوط به شغل کار کند. همچنین به آنها امکان می دهد گزینه های خود را در رابطه با تحصیلات بیشتر و داوطلبانه بررسی کنند.
علت
هیچ علت شناخته شده ای برای ASD وجود ندارد. احتمالاً دلایل زیادی از جمله ژنتیک و عوامل محیطی وجود دارد.
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آسپرگر یا سایر اشکال اوتیسم در فرد را افزایش دهند عبارتند از:
- مرد بودن
- داشتن سابقه خانوادگی ASD
- متولد شدن بسیار زودرس
عوارض
برخی از عوارض بالقوه آسپرگر در بزرگسالان عبارتند از:
- انزوای اجتماعی
- مشکلات در روابط عاشقانه و خانوادگی
- مشکلات در مدرسه یا محل کار
در مقایسه با جمعیت عمومی ، افراد مبتلا به ASD نیز تمایل دارند که نرخ بالاتری از بیماری های همزمان داشته باشند ، مانند:
SourceTrusted Source نشان می دهد که افسردگی یکی از مهمترین اختلالات همزمان در افرادی است که به ASD مبتلا هستند. افسردگی ممکن است در نتیجه مشکلات زندگی شخصی یا شغلی فرد رخ دهد.
تشخیص
دریافت تشخیص Asperger یا ASD در بزرگسالان می تواند چالش برانگیز باشد.
از آنجا که Asperger’s در انتهای خفیف تریسم اوتیسم قرار دارد ، تشخیص علائم دشوار است.
همچنین ، بسیاری از بزرگسالان در تمام زندگی خود با سندرم آسپرگر زندگی کرده اند ، به این معنی که آنها ممکن است در پنهان کردن علائم و نشانه ها از دیگران مهارت داشته باشند.
در حال حاضر هیچ آزمایش یا معیار تشخیصی خاصی برای تشخیص سندرم آسپرگر در بزرگسالان وجود ندارد.
ممکن است برخی افراد بخواهند برای بزرگسالان تست خودارزیابی دهند. اگرچه این یک تشخیص نیست ، اما ممکن است بینش مهمی ارائه دهد که فرد می تواند با پزشک خود در میان بگذارد. برخی از افراد ممکن است ترجیح دهند آزمایش را کنار بگذارند و مستقیماً به پزشک مراجعه کنند.
یک پزشک ممکن است مراجعه به روانشناس یا روانپزشک را ترتیب دهد. این متخصصان بهداشت:
- در مورد علائم چه در بزرگسالی و چه در کودکی سوال کنید
- مشاهده و تعامل با فرد
- با اعضای خانواده ، با اجازه صحبت کنید
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم
اگر معتقدند که ممکن است به سندرم آسپرگر یا اوتیسم مبتلا باشند ، باید به پزشک مراجعه کنند.
دریافت یک تشخیص در بزرگسالی می تواند چالش برانگیز باشد. با این حال ، یک تشخیص می تواند دسترسی به درمان ها مانند درمان و دارو را افزایش دهد.
خلاصه
Asperger در بزرگسالان معمولاً باعث ایجاد ارتباط ، تنظیم و تفسیر هیجان ، تعاملات اجتماعی و رفتار می شود. افرادی که به Asperger مبتلا هستند ممکن است شرایط دیگری مانند افسردگی ، اضطراب یا OCD را نیز تجربه کنند.
با این وجود ، بسیاری از افراد مبتلا به Asperger در محیط های دانشگاهی و محل کار بسیار خوب عمل می کنند. آنها تمایل دارند که از هوش متوسط یا بالاتر از حد متوسط ، مهارت های کلامی قوی و مهارت های برتر حل مسئله برخوردار باشند.
بزرگسالانی که معتقدند ممکن است به سندرم آسپرگر مبتلا باشند باید با پزشک خود صحبت کنند.
منبع:medicalnewstoday
سلام و خدا قوت
واقعا دستتون درد نکنه خیلی مطلب مفیدی بود برام
ممنون از لطف و همراهی شما