درمان بیماری آدیسون به طور کلی شامل درمان جایگزینی کورتیکواستروئید است. داروها مادام العمر مصرف می شوند. داروی کورتیکواستروئید که معمولاً به صورت خوراکی (از راه دهان) مصرف می شود ، جایگزین کورتیزول و آلدوسترونی می شود که بدن تولید نمی کند.
گزینه های درمانی برای بیماری آدیسون شامل بسیاری از داروها ، معمولاً به صورت قرص ، بسته به هورمون های خاص بدن نیست.
در صورت حفظ درمان جایگزینی کورتیکواستروئید ، چشم انداز مثبت است – بسیار مهم است که بیماران از دستورالعمل های پزشک پیروی کنند.
حقایقی در مورد درمان بیماری آدیسون
در اینجا برخی از نکات کلیدی در مورد درمان بیماری آدیسون آورده شده است. جزئیات بیشتر و اطلاعات پشتیبانی شده در مقاله اصلی است.
درمان بر روی درمان جایگزینی کورتیکواستروئید متمرکز است ، معمولاً به صورت قرص یک یا دو بار در روز.
درمان های خانگی ، از جمله کورتیکواستروئیدهای تزریقی ، ممکن است برای موارد اضطراری مورد نیاز باشد.
این درمان تا پایان عمر بیمار ادامه دارد و بر مدیریت علائم متمرکز است.
پیش آگهی خوب است ، به شرطی که داروها طبق دستور مصرف شوند ، اما مشورت منظم با پزشک لازم است.
چه داروهایی برای بیماری آدیسون در دسترس هستند؟
داروهای مورد نیاز برای درمان موثر آدیسون به هورمون هایی بستگی دارد که دیگر به طور موثری در غدد فوق کلیوی تولید نمی شوند.
برخی از داروهای بالقوه شامل موارد زیر است:
هیدروکورتیزون – این قرص ها جایگزین کورتیزول گمشده می شوند. پردنیزولون یا دگزامتازون کمتر تجویز می شود.
فلودروکورتیزون – ممکن است برای از بین رفتن آلدوسترون تجویز شود.
دهیدرواپیآندروسترون (DHEA) – این قرص ها در صورت کمبود آندروژن (هورمون جنسی مرد) تجویز می شوند.
عوارض جانبی دارو
عوارض جانبی هیدروکورتیزون و فلودروکورتیزون: شامل مشکلات خواب ، آکنه ، ترمیم کند زخم ، سرگیجه ، حالت تهوع و افزایش تعریق است.
عوارض جانبی DHEA در زنان: مشابه موارد فوق اما ممکن است شامل تغییراتی در چرخه قاعدگی ، ایجاد صدای عمیق تر و رشد موهای صورت باشد.
دفعات مصرف یک بیمار به دارو به میزان کمبود هورمون و شدت علائم آن بستگی دارد. در نتیجه ، بیماران با گذشت زمان برنامه درمانی خود را توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی اصلاح خواهند کرد.
عوارض حین درمان
از آنجا که این بیماری با داروهایی که باید تا پایان عمر بیمار مصرف شوند درمان می شود ، عوامل خطر متعددی وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرند.
هنگامی که فرد مبتلا به بیماری آدیسون موارد زیر را تجربه می کند باید احتیاط شود.
بیماری – اگر بیمار بدحال شود ، ممکن است سطح هورمونی او تحت تأثیر قرار گیرد ، به این معنی که داروهای وی در کاهش علائم تأثیر کمتری دارند.
جراحی – اختلال در عملکرد غده فوق کلیه در حین عمل مهم است. بیماران باید به دقت تحت نظر قرار بگیرند و درمان آنها در حین بهبودی و بعد از جراحی تنظیم شود.
بارداری – اگر بیمار باردار شود ، سطح هورمون تغییر می کند. در دوران بارداری ، ممکن است داروها مرتباً تنظیم شوند تا م toثر واقع شوند.
در زمان استرس ، آسیب یا داروی عفونت ممکن است لازم باشد افزایش یابد. اگر بیمار از استفراغ رنج می برد ، ممکن است نیاز به تزریق داروها باشد.
همچنین ممکن است بیمار مجبور شود نمک اضافی به رژیم روزانه خود اضافه کند.
درمان بحران آدرنال (بحران آدیسون)
بحران آدرنال یک وضعیت تهدید کننده زندگی است که در آن فشار خون و سطح گلوکز خون به طور خطرناکی پایین است و سطح پتاسیم بیش از حد بالا است.
بیمار نیاز به درمان پزشکی فوری دارد که معمولاً تزریق داخل وریدی را شامل می شود:
- هیدروکورتیزون
- محلول نمکی
- شکر (دکستروز)
بحران آدرنال یک وضعیت اضطراری است و باید سریعاً درمان شود.
دستبند / گردنبند هشدار پزشکی
بسیاری از پزشکان به بیماران توصیه می کنند از یک دستبند هشدار دهنده پزشکی یا گردنبند استفاده کنند که به متخصصان مراقبت های بهداشتی اطلاع دهد که به بیماری آدیسون مبتلا هستند. این امر به ویژه برای بیماران مسن که احتمال سقوط یا آسیب رساندن به خود دارند بسیار مهم است.
بیماران مبتلا به بیماری آدیسون به اندازه کافی کورتیزول تولید نمی کنند ، بنابراین در هنگام تصادف یا آسیب جدی ، کادر پزشکی باید بدانند که فرد بلافاصله به چه دارویی نیاز دارد (کورتیزول) تا از بروز هرگونه عارضه جلوگیری کند.
درمورد بیماری آدیسون بیشتر بدانید:
بیماری آدیسون چیست؟
علائم و نشانه های بیماری آدیسون
