ویروس زیکا
ویروس زیکا یک بیماری پشه ای است که توسط پشه آدس ، همان گونه که ویروس های دنگ و چیکونگونیا را منتقل می کند ، شیوع می یابد.
برخلاف پشه های ناقل مالاریا ، Aedes بیشترین فعالیت را در طول روز دارد. روش های پیشگیری از مانع ، مانند شبکه های پشه ای ، کمتر موثر هستند. پشه ها می توانند در هر دو محیط داخلی و خارجی زنده بمانند.
چندین گونه از Aedes می توانند Zika را منتقل کنند. اصلی ترین آنها Aedes albopictus یا پشه ببر آسیایی و Aedes aegypti است که به پشه تب زرد معروف است.
ویروس زیکا برای اولین بار در میمون ها در اوگاندا در سال ۱۹۴۷ شناسایی شد ، اما مردم آفریقا ، آسیا ، جزایر اقیانوس آرام و آمریکای جنوبی و مرکزی را تحت تأثیر قرار داده است.
در سال ۲۰۱۶ ، شیوع بزرگی در برزیل باعث افزایش آگاهی بین المللی شد و مواردی به دلیل انتقال پشه در ایالات متحده (ایالات متحده آمریکا) ، تگزاس و فلوریدا گزارش شده است.
علائم عفونت خفیف است ، اما اگر یک زن باردار ویروس بگیرد ، می تواند تأثیر زیادی بر بارداری و کودک متولد شود.
حقایقی در مورد زیکا
موارد ویروس زیکا معمولاً در مناطق گرمسیری رخ می دهد.
عفونت در ایالات متحده به سفر به مناطق گرمسیری مرتبط است.
علائم عفونت ویروس زیکا ممکن است تا ۱ هفته ادامه داشته باشد ، اما اثرات آن بر روی جنین ممکن است شدید باشد.
در حال حاضر ، هیچ درمانی برای ویروس وجود ندارد.
جلوگیری از گزش پشه یکی از جنبه های اصلی پیشگیری از ویروس زیکا است.
علائم
ویروس زیکا ممکن است بدون علامت باشد ، یا علائم مبهم و خفیف باشد. دوام آنها تا یک هفته طول می کشد.
علائم اولیه عبارتند از:
تب
راش
درد مفصل
ورم ملتحمه یا قرمزی چشم
درد عضلانی
سردرد
درد پشت چشم
استفراغ
عفونت با ویروس زیکا به ندرت به اندازه کافی شدید است که بتواند در بیمارستان بستری شود ، و در نتیجه مرگ یک فرد کمتر اتفاق می افتد.
با این حال ، عوارض Zika می تواند ویرانگر باشد ، به خصوص اگر خانمی در حین بارداری به ویروس منقبض شود.
این می تواند باعث نقص مغزی شود که به عنوان میکروسفالی در کودک متولد می شود. اندازه مغز و سر نوزاد تازه متولد شده کوچکتر از حد معمول خواهد بود. از دست دادن بارداری ، مرده زایی و سایر معلولیت های مادرزادی نیز بیشتر محتمل است.
در طی شیوع اخیر در برزیل ، در مقایسه با سالهای گذشته ، در نوزادان مبتلا به میکروسفالی پس از اکتبر ۲۰۱۵ ، ۱۰ برابر افزایش یافته است.
همچنین گزارشاتی از ابتلای افراد به سندرم گیلن باره به دنبال عفونت ویروس زیکا گزارش شده است. سندرم گیلن باره یک بیماری اتوایمی نادر اما جدی است که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد.
علل و عوامل خطر
سفر به منطقه ای که زیکا در آن وجود دارد عامل اصلی خطر ابتلا به ویروس است.
این بیماری عمدتا از طریق گزش پشه منتقل می شود ، اما همچنین می تواند منتقل شود:
از یک زن باردار تا جنینش
از طریق تماس جنسی
احتمالاً از طریق انتقال خون
تاکنون انتقال ویروس از مادر به نوزاد در دوران شیردهی شناخته نشده است.
پس از ابتلای فرد به ویروس ، در آینده از آن در امان می مانند.
مکان های در معرض خطر
زنی که حامله است ، در صورت زندگی یا مسافرت به کشوری که زیکا در آن زندگی می کند ، باید کاملا مراقب باشد که از گزش پشه جلوگیری کند. ممکن است توصیه شود از سفر به مکان های خاص در دوران بارداری خودداری کنید.
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) در مورد انتقال زیکا هشدارهای سفر را صادر می کنند.
این مناطق عمدتا مناطق گرمسیری:
آمریکای مرکزی و جنوبی
کارائیب
اقیانوسیه
آمریکای شمالی
آفریقا
آسیا
مسافران باید برای به روزرسانی به وب سایت CDC مراجعه کنند.
در ایالات متحده ، بیشتر موارد به سفر مرتبط بوده اند ، اما موارد کمی از طریق انتقال پشه ناشی شده است. پشه های آلوده به زیکا ممکن است در مناطقی با مناطق کم آب و دمای گرمتر وجود داشته باشد.
تشخیص
علائم زیکا شبیه آنفلوانزا است و می تواند آنقدر خفیف باشد که مورد توجه قرار نگیرد. بیشتر افراد به پزشک مراجعه نمی کنند و به بیمارستان نمی روند.
با این حال ، یک زن باردار که علائمی را تجربه می کند باید برای آزمایش خون یا ادرار به پزشک مراجعه کند.
چندین آزمایش تشخیص سریع برای آزمایشگاه های واجد شرایط در دسترس است. این موارد توسط CDC توزیع می شود.
این آزمایشات می تواند عفونت را تأیید کند.
درمان
در حال حاضر ، هیچ درمانی برای زیکا وجود ندارد.
یک فرد با علائم باید:
مصرف مایعات را افزایش دهید تا از کمبود آب بدن جلوگیری شود
برای تسکین درد و تب ، داروهای مسکن بدون نسخه (OTC) مصرف کنید
CDC توصیه نمی کند که از آسپرین یا سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) استفاده کنید تا زمانی که تشخیص دانگ در افراد در معرض خطر به دلیل خطر خونریزی منتفی است.
CDC همچنین توصیه می کند که زنان بارداری که مبتلا به Zika تشخیص داده می شوند باید هر ۳ تا ۴ هفته یکبار برای کنترل رشد و برنامه آناتومی جنین در نظر گرفته شوند.
آنها همچنین توصیه می کنند به پزشکی که متخصص مدیریت بارداری و یا بیماری های عفونی یا داروهای مادر و جنین است مراجعه کنید.
جلوگیری
در حال حاضر هیچ واکسینی برای محافظت در برابر زیکا وجود ندارد. اجتناب از گزش پشه برای جلوگیری از انتقال امری حیاتی است.
برای افزایش حفاظت ، به افراد توصیه می شود:
از دافع حشرات استفاده کنید
لباس آستین بلند و شلوار بلند بپوشید
پشه بندها را روی تخت ها قرار دهید (در بعضی موارد)
از صفحه پنجره و در استفاده کنید
با تخلیه مخازن یا انتخاب اردوگاه به دور از دریاچه ها یا استخرها از مناطقی که دارای آب ایستاده اند جلوگیری کنید
مواد دفع کننده حشرات باید حاوی یکی از این موارد باشند:
DEET (غلظت> 10٪)
پیکاریدین
IR3535
روغن اکالیپتوس لیمو (به عنوان مثال ، پارا-منتان-دیول)
دفع حشرات هنگام استفاده موثرتر است:
بعد از استفاده از ضد آفتاب
روی لباس و همچنین بدن ، به عنوان مثال ، لباس هایی که با پرمترین درمان می شوند
زیر لباس
همیشه راهنمایی های مربوط به مارک های خاص ضد دافع یا ضد آفتاب را برای راهنمایی در مورد استفاده بررسی کنید.
از انتشار ویروس خودداری کنید
فردی که به زیکا آلوده است باید ۳ هفته پس از بروز علائم از گزش پشه جلوگیری کند ، زیرا پشه می تواند ویروس را به فرد بعدی منتقل کند. این شامل افرادی است که از این سفر با این بیماری بازگشته اند.
فرد همچنین باید مراقب باشد تا از رابطه جنسی بدون محافظت جلوگیری کند ، زیرا این امر نیز می تواند ویروس را منتقل کند. CDC توصیه می کند از کاندوم در حین و پس از سفر به مناطق تحت تأثیر ویروس استفاده کنید.
در برخی از کشورها ، از جمله ایالات متحده ، مقامات بهداشتی توصیه می کنند مردانی که از یک منطقه در معرض خطر بازدید می کنند اما علائمی در آنها ایجاد نمی شود ، در صورت عدم علائم تا ۶ ماه و تا ۶ ماه از زمان بروز علائم ، باید از کاندوم استفاده کنند. . اگر شریک زندگی آنها باردار است ، باید از کاندوم در طول بارداری استفاده کنند.
فردی که به ویروس زیکا مبتلا شده است در حالت عادی محافظت می شود و بعید است دوباره به آن مبتلا شود.
پس از خروج ویروس از بدن ، یک زن می تواند با خیال راحت باردار شود بدون این که خطر تولد فرزندش با میکروسفالی باشد.