تشنج تونیک کلونیک چیست؟

تشنج تونیک کلونیک

تشنج تونیک کلونیک باعث می شود که کل بدن فرد دچار لرزش و تکان بخورد ، سپس باعث بیهوش شدن وی می شود. “گرند مال” اصطلاح قدیمی تری برای این نوع تشنج است. این تشنج ها می توانند خطرناک باشند ، زیرا احتمال آسیب دیدگی دارند.

تشنج های تونیک-کلونیک می توانند در نتیجه صرع ، بیماری مغز ، داروهای خاص ، برخی عفونت ها و چندین بیماری دیگر به وجود بیایند.

در طی تشنج تونیک کلونیک ، دست ها و پاهای فرد سفت و سخت می شود و گروه های بزرگ عضلانی به آرامی کنترل نمی شوند.

در این مقاله علائم ، علل ، تشخیص و درمان های مرتبط با تشنج های تونیک-کلونیک مورد بحث قرار می گیرد. همچنین به عوامل خطر ، هرگونه اثر احتمالی پایدار و چگونگی کمک به فردی که دچار تشنج است ، می پردازد.

علائم

علائم تشنج تونیک-کلونیک معمولاً به دنبال یکدیگر می آیند. آنها عبارتند از:

هاله ، مانند تغییر در خلق و خو ، طعم یا بوی عجیب و غریب ، یا سردرد
سفت شدن عضلات
پوست یا لبهای آبی
حرکات تند در گروه های بزرگ عضلانی
کف کردن در دهان یا گاز گرفتن زبان
از دست دادن کنترل روده یا مثانه

حملات تونیک-کلونیک می تواند از چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد.

به محض اینکه بدن فرد تکان بخورد ، وارد یک حالت postictalTrusted Source می شود. این بدان معناست که اگرچه آنها دیگر بیهوش نیستند ، اما هنوز از محیط پیرامون خود کاملاً آگاهی ندارند. در این مدت ممکن است فرد دچار خواب آلودگی ، گیجی و تحریک شود. این می تواند برای چند دقیقه یا چند ساعت طول بکشد.

علل

تشنج نتیجه عدم تعادل در تحریک و مهار قسمت های منبع معتبر مغز است. این عدم تعادل می تواند از عوامل ژنتیکی یا محیطی ناشی شود.

برخی از عوامل ژنتیکی عبارتند از:

وقتی لایه بالایی مغز به درستی تشکیل نشود ، اتصالات عصبی غیرطبیعی وجود دارد
گیرنده های غیر طبیعی اسید گاما-آمینوبوتیریک که نمی توانند فعالیت های عصبی را به درستی کنترل کنند
جهش کانال پتاسیم

افراد همچنین می توانند به دلیل ضربه به سر یا تشنج ناشی از تب ، تشنج های تونیک-کلونیک را شروع کنند ، که این موارد هنگامی رخ می دهد که دمای بدن بسیار بالا باشد.

تشخیص و درمان

اگر فرد دارای سابقه پزشکی زیر باشد ، ممکن است صرع را تشخیص دهد:

آنها حداقل دو بار تشنج داشته اند
فاصله تشنج حداقل ۲۴ ساعت بود
هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد عوامل دیگر باعث تشنج شده اند

پزشک احتمالاً برای تأیید آزمایش خون و چندین آزمایش دیگر را تجویز می کند.

آزمایش الکتروانسفالوگرام (EEG) فعالیت الکتریکی مغز را اندازه گیری می کند. افرادی که مبتلا به صرع هستند تمایل به الگوی EEG خاصی دارند که به این معنی است که احتمالاً منبع معتبر آنها تشنج دارد.

همچنین ممکن است لازم باشد افراد اسکن MRI انجام دهند که تغییرات مغز را که ممکن است باعث تشنج شود ، بررسی می کند.

اکثر تشنجات تونیک کلونیک به خودی خود متوقف می شوند و افراد معمولاً نیازی به استفاده از داروهای ضد تشنج ندارند. با این حال ، اگر فردی به درمان اضطراری نیاز دارد ، پزشکان معمولاً بنزودیازپین ها را به صورت داخل وریدی یا داخل بینی تجویز می کنند.

ممکن است فرد برای کاهش خطر تکرار تشنج به داروهای ضد صرع نیاز داشته باشد. این به چندین عامل بستگی دارد ، از جمله تعداد و دفعات تشنج در فرد ، احتمال تکرار آن و اینکه آیا بدن فرد قادر به تحمل عوارض جانبی است یا خیر.

برخی از عوارض جانبی داروهای ضد صرع عبارتند از:

آسیب کبدی
ناهنجاری های مادرزادی ، اگر شخصی آنها را در دوران بارداری مصرف کند
پانکراتیت
مشکلات حافظه
لاغری ناخواسته
پوکی استخوان
مشکلات تعادل
لرزیدن

آیا کسی می تواند در اثر تشنج تونیک-کلونیک بمیرد؟

مرگ در اثر تشنج مقوی – کلونیک امکان پذیر است. به عنوان مثال ، برخی از افراد ممکن است هنگام تشنج به خود آسیب برساند یا در صورت تشنج در آب ممکن است غرق شوند.

همچنین ممکن است کسی از مرگ ناگهانی غیر منتظره در صرع بمیرد (SUDEP). طبق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) ، این اتفاق هر سال از هر ۱۰۰۰ منبع معتمد مبتلا به صرع در حدود ۱ نفر اتفاق می افتد.

برخی عوامل ممکن است در SUDEP نقش داشته باشند. به عنوان مثال ، ممکن است فرد در هنگام تشنج ناخواسته تنفس خود را متوقف کند. اگر آنها بین نفس کشیدن برای مدت طولانی مکث کنند ، ممکن است اکسیژن خون آنها تا حد تهدید کننده زندگی کاهش یابد.

همچنین ممکن است در حین تشنج مجاری تنفسی فرد انسداد پیدا کرده و منجر به خفگی شود. تشنج همچنین ممکن است باعث ایست قلبی شود.

برای کاهش خطر مرگ ناشی از تشنج تونیک-کلونیک ، افراد باید:

سعی کنید از عوامل محرک تشنج جلوگیری کنید
سعی کنید از نوشیدن بیش از حد الکل خودداری کنید
سعی کنید خواب کافی داشته باشید
افراد دیگر را در خانه خود در کمک های اولیه برای تشنج آموزش دهید
داروهای تشنج را طبق تجویز خود مصرف کنید

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

اگر فرد دچار تشنج شود که منجر به آسیب شود مراجعه به پزشک مهم است. همچنین اگر در عرض ۲۴ ساعت بیش از یک مورد تشنج داشته باشند باید به دنبال مشاوره پزشکی باشند.

فرد باید پس از اولین تشنج به پزشک مراجعه کند. آنها در صورت لزوم قادر به تشخیص هرگونه بیماری زمینه ای و تجویز درمان خواهند بود.

اگر فردی به شدت صدمه دید ، دچار تشنج در آب شد و یا بیماری سلامتی زمینه ای داشت ، مهم است که به فوریت به دنبال درمان پزشکی بروید.

چشم انداز

حدود ۴۰٪ از افراد مورد اعتماد منبع تشنج تونیک-کلونیک یکی دیگر را تجربه می کنند.

افراد به احتمال زیاد بیش از یک بار تشنج مقوی – کلونیک در روزهای پس از اولین حمله دارند. با این حال ، با گذشت زمان پس از اولین حمله تونیک-کلونیک ، خطر کاهش می یابد.

اگر افراد صرع خود را با دارو درمان كنند ، تا ۶۰٪ كمتر احتمال دارد كه حملات تونیك-كلونیك بیشتری داشته باشند.

خلاصه

افراد ممکن است تجربه حملات تونیک-کلونیک را ترسناک بدانند ، اما این تشنج ها اغلب نیازی به درمان پزشکی ندارند.

اطرافیان می توانند برخی از نکات اساسی در مورد کمک های اولیه را برای کمک به فردی که دچار تشنج است ، دنبال کنند.

افراد مبتلا به صرع می توانند از داروهای ضد صرع نیز استفاده کنند. اگر فردی صرع خود را درمان کند ، کمتر احتمال دارد که تشنج های تونیک-کلونیک داشته باشند.

بیشتر بدانید: