مشکلات چشمی در بیماری دیابت
دیابت یک بیماری متابولیک است که بر توانایی بدن برای متابولیسم قند خون تأثیر می گذارد. این یک بیماری مزمن است. بدن در پانکراس انسولین تولید می کند که به رساندن مولکول های قند به سلول کمک می کند.
در شرایط عادی، این مولکول‌ها توسط سلول‌ها گرفته می‌شوند و به عنوان ارز اولیه انرژی مصرف می‌شوند. با این حال، در شرایط خاص، یا بدن انسولین تولید نمی کند، یا ممکن است آن را به مقدار کافی تولید نکند، یا ممکن است بدن در برابر انسولین موجود مقاوم شود.
این منجر به سطوح بالای گلوکز در خون می شود که به عنوان هایپرگلیسمی شناخته می شود.
هایپرگلیسمی به طرق مختلف بر بدن تأثیر منفی می گذارد. مهم ترین تأثیر بر روی اندام ها است که در بیشتر موارد منجر به آسیب شدید می شود.
اعضایی که بیشترین آسیب را دارند کلیه ها، افراد مبتلا به دیابت و چشم ها هستند. در برخی موارد، چشم و دیابت ترکیبی کشنده است. بین سنین ۲۰ تا ۷۴ سال، دیابت عامل اصلی نابینایی است.
چشم یک عضو حساس است. یکی از اولین نشانه های آسیب، تاری چشم است. این می تواند به دلیل نشت مایع در چشم یا کدر شدن لنز یا دلایل دیگری باشد. هر بیماری چشمی دیابتی می تواند به طور بالقوه کور کننده باشد.
سه مشکل عمده چشمی به دلیل دیابت ایجاد می شود. بیایید در مورد چشم و دیابت بیشتر بدانیم.
چشم و دیابت: سه مشکل عمده چشمی
۱٫ رتینوپاتی دیابتی
رتینوپاتی دیابتی دلیل اصلی نابینایی غیرقابل برگشت است. مدت زمان پس از شروع بیماری، خطر ابتلا به رتینوپاتی را تعیین می کند. اگر بیماری برای مدت طولانی وجود داشته باشد، خطر آسیب بینایی بیشتر است. افراد مبتلا به دیابت تا زمانی که خیلی دیر شده است، از آسیب دیدگی چشم آگاه نیستند.
شبکیه قسمت حساس به نور چشم است که در آن تصاویر تشکیل می شوند. سیگنال تصویر که توسط اعصاب بینایی به مغز متصل می شود، از اینجا به مغز ارسال می شود.
سطح بالای قند خون باعث آسیب به رگ های خونی و اعصاب اطراف شبکیه می شود زیرا باعث انسداد و توقف جریان خون می شود.
هیچ علامتی از این چشم و آسیب ناشی از دیابت وجود ندارد تا زمانی که خیلی دیر شده باشد. هنگامی که آسیب بیش از حد باشد، علائم زیر ممکن است ایجاد شود.
• تاری دید
• نقص رنگ در بینایی
• لکه های تیره در بینایی
• از دست دادن کامل بینایی
• رشته های تاریکی که در بینایی شناورند
رتینوپاتی دیابتی دو نوع است:
۱٫A. رتینوپاتی دیابتی اولیه:
این نوع شایع‌تر است و به عنوان رتینوپاتی دیابتی غیر تکثیری (NPDR) نیز شناخته می‌شود. چشم ها سعی می کنند با ایجاد رگ های خونی جدیدتر با آسیب مقابله کنند. وقتی اینها رشد نمی کنند، NPDR ایجاد می شود.
۱٫B. رتینوپاتی دیابتی پیشرفته:
این مرحله پیشرفته‌تر دیابت و آسیب چشم است. رگ های خونی آسیب دیده بسته می شوند که منجر به رشد رگ های جدید اما غیر طبیعی می شود.
اینها می توانند به زجاجیه چشم نشت کنند، ماده ای ژله مانند که در مرکز چشم یافت می شود. این ممکن است باعث افزایش فشار شود که در نهایت به گلوکوم تبدیل می شود.
خونریزی زجاجیه، جداشدگی شبکیه و کوری دائمی از دیگر عوارضی هستند که ممکن است ایجاد شوند.
۲٫ ادم ماکولا دیابتی (DME)
در ناحیه لکه زرد چشم، تجمع مایع ممکن است رخ دهد. این یکی از علل اصلی رتینوپاتی دیابتی مربوط به کاهش بینایی است.
افراد مبتلا به هر دو نوع دیابت در معرض خطر هستند. این بیماری تا زمانی که بینایی تحت تأثیر قرار نگیرد، هیچ علامتی ندارد.
ظاهر لکه های شناور و خونریزی ممکن است رخ دهد. همانطور که از طریق DME آشکار است، دیابت و آسیب چشم ارتباط نزدیکی دارند.
۳٫ آب مروارید
آب مروارید روی عدسی چشم تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به دیابت دو تا پنج برابر بیشتر از همسالان خود بدون دیابت در برابر آب مروارید آسیب پذیر هستند.
عدسی چشم کدر یا مه آلود می شود. آب مروارید در اوایل زندگی افراد مبتلا به دیابت را تحت تاثیر قرار می دهد و مشکل به سرعت پیشرفت می کند. علائم عبارتند از:
• تاری دید
• حساسیت به نور
• هاله های اطراف چراغ ها
• دوبینی، به خصوص در یک چشم
• بینایی که با استفاده از عینک تحت تأثیر قرار نمی گیرد
۴٫ گلوکوم
چشم ها توسط مایعی تغذیه می شوند که آنها را مرطوب و فعال نگه می دارد. گاهی اوقات، این مایع تخلیه نمی شود و منجر به افزایش فشار در چشم می شود.
این باعث آسیب به اعصاب بینایی می شود که منجر به تغییرات بینایی و گاهی اوقات حتی نابینایی می شود. این وضعیت به نام گلوکوم شناخته می شود.
افراد مبتلا به دیابت دو برابر بیشتر از همتایان خود در معرض خطر ابتلا به گلوکوم هستند. مانند سایر مشکلات چشمی برای دیابتی ها، این مشکل تنها با از دست دادن بینایی کشف می شود. علائم عبارتند از:
• از دست دادن دید محیطی
• چشم های قرمز
• چشم درد
• حالت تهوع
• هاله های اطراف چراغ ها
جلوگیری
همیشه نمی توانید دیابت و آسیب چشم را کنترل کنید. شما می توانید با دنبال کردن اقدامات پیشگیرانه خاص، خطر آسیب بینایی و آسیب اندام را کاهش دهید.
۱٫ دیابت خود را مدیریت کنید
بهترین راه برای جلوگیری از از دست دادن بینایی و دیابت و آسیب های چشمی مرتبط با آن حفظ سطح گلوکز خون در سطح یکنواخت است. دیابت خود را با تغذیه سالم، ورزش و مصرف منظم داروها کنترل کنید.
۲٫ آزمایش های چشمی منظم را انجام دهید
مراجعه منظم به چشم پزشک برای کسانی که دیابت دارند ضروری است زیرا معمولاً هیچ علامتی از آسیب وجود ندارد. تغییرات بینایی را مشاهده کنید و در صورت مشاهده هرگونه کاهش بینایی سریعاً با پزشک مشورت کنید.
۳٫ فشار خون و کلسترول را کنترل کنید
مقدار متوسط کلسترول و فشار خون سالم به حفظ سلامت چشم ها برای مدت طولانی تری کمک می کند.
درمان
درمان اکثر مشکلات چشمی از طریق قطره های چشمی، جراحی های لیزری، داروها و روش های جراحی انجام می شود. مدیریت موثر قند خون توصیه می شود.
کنترل فشار خون نیز توصیه می شود. داروها شامل داروهای ضد VGEF هستند که به کاهش تورم در ماکولا کمک می کنند. آنها از طریق تزریق انجام می شوند و هدف آنها بهبود بینایی است. داروهای استروئیدی نیز داده می شود. آنها همچنین به چشم تزریق می شوند.
جراحی های لیزری به مسدود کردن رگ های خونی نشت کننده کمک می کند. آنها همچنین تورم شبکیه را کاهش می دهند.
بیشتر بخوانید:
۴ غذای سالم برای افراد دیابتی
کلام آخر
معاینه به موقع چشم، تشخیص زودهنگام مشکلات بینایی، مراقبت های پزشکی مناسب و پیگیری کارآمد با چشم پزشک تنها راه های پیشگیری از آسیب های چشمی ناشی از دیابت است.
دیابت خود را با یک سبک زندگی سالم مدیریت کنید و سطح قند خون را کنترل کنید تا از دست دادن بینایی به تاخیر بیفتد.