عوامل خطر برای آدنوکارسینوم روده کوچک چیست؟

عوامل خطر برای سرطان روده کوچک

(آدنوکارسینوما)

(توجه: این اطلاعات در مورد سرطان های روده کوچک به نام آدنوکارسینوم است.

عامل خطر هر چیزی است که شانس ابتلا به بیماری مانند سرطان را تغییر دهد. سرطانهای مختلف عوامل خطر متفاوتی دارند. برخی از عوامل خطر مانند سیگار کشیدن را می توان تغییر داد. سایر موارد، مانند سن یا سابقه خانوادگی فرد، قابل تغییر نیستند.

اما عوامل خطر همه چیز را به ما نمی گوید. داشتن یک عامل خطر یا حتی چندین عامل به این معنی نیست که فرد به این بیماری مبتلا می شود. و بسیاری از افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند ممکن است عوامل خطر شناخته شده کمی داشته باشند یا اصلاً وجود نداشته باشند.

از آنجایی که آدنوکارسینوم روده کوچک بسیار نادر است، بررسی عوامل خطر برای این بیماری دشوار بوده است. برخی از عوامل خطر شناخته شده عبارتند از:

ارتباط جنسی

سرطان روده کوچک در مردان کمی بیشتر از زنان رخ می دهد.

سن

سرطان روده کوچک بیشتر در افراد مسن رخ می دهد. آنها اغلب در افراد ۶۰ و ۷۰ ساله یافت می شوند.

نژاد/قومیت

در ایالات متحده، آمریکایی های آفریقایی تبار بیشتر از افراد دیگر نژادها/قومیت ها تحت تأثیر این سرطان ها قرار می گیرند.

مصرف سیگار و الکل

برخی از مطالعات افزایش خطر را با سیگار کشیدن یا نوشیدن الکل نشان داده اند، اما همه مطالعات این را پیدا نکرده اند.

رژیم غذایی

برخی تحقیقات نشان داده اند که رژیم های غذایی سرشار از گوشت قرمز و غذاهای شور یا دودی ممکن است خطر ابتلا به سرطان روده کوچک را افزایش دهد.

بیماری سلیاک

برای افراد مبتلا به بیماری سلیاک، خوردن گلوتن (پروتئینی که در گندم و برخی دیگر از انواع غلات وجود دارد) باعث می شود که سیستم ایمنی بدن به پوشش روده ها حمله کند. افراد مبتلا به بیماری سلیاک در معرض خطر ابتلا به نوع خاصی از لنفوم روده به نام لنفوم سلول T مرتبط با انتروپاتی هستند. آنها همچنین ممکن است خطر ابتلا به سرطان روده کوچک را افزایش دهند.

سرطان روده بزرگ

خطر ابتلا به سرطان روده کوچک در افرادی که سرطان روده بزرگ داشته اند بیشتر است. این می تواند به دلیل عوامل خطر مشترک باشد.

بیماری کرون

بیماری کرون وضعیتی است که در آن سیستم ایمنی به دستگاه گوارش (GI) حمله می کند. این بیماری می تواند هر بخشی از دستگاه گوارش را درگیر کند، اما اغلب قسمت تحتانی روده کوچک را درگیر می کند.

خطر ابتلا به سرطان روده کوچک (به ویژه آدنوکارسینوم) در افراد مبتلا به این بیماری بسیار بیشتر است. این سرطان ها اغلب در ایلئوم (آخرین قسمت روده کوچک، نزدیک کولون) دیده می شوند.

سندرم های ارثی

افراد مبتلا به بیماری های ارثی خاص در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان روده کوچک (عمدتا آدنوکارسینوم) هستند.

پولیپ آدنوماتوز خانوادگی (FAP)

در این وضعیت، بسیاری از (اغلب صدها) پولیپ در روده بزرگ و رکتوم ایجاد می‌شوند. اگر کولون برداشته نشود، یک یا چند مورد از این پولیپ ها سرطانی می شوند.

پولیپ ها همچنین می توانند در معده و روده کوچک ایجاد شوند و می توانند منجر به سرطان در این نواحی شوند.

در FAP، بیشتر سرطان های روده کوچک در دوازدهه یافت می شود. این وضعیت در اثر تغییر غیر طبیعی (جهش) در ژن APC ایجاد می شود و بیشتر در سرطان کولورکتال مورد بحث قرار می گیرد.

سندرم لینچ (سرطان کولورکتال غیر پولیپ ارثی یا HNPCC)

در بیشتر موارد، این اختلال به دلیل نقص در یکی از چندین ژن ترمیم عدم تطابق (MMR) مانند MLH1، MSH2، MSH6، PMS1 یا PMS2 ایجاد می شود. داشتن نسخه غیر طبیعی هر یک از این ژن ها توانایی بدن برای ترمیم آسیب به DNA خود را کاهش می دهد. این منجر به افزایش خطر ابتلا به سرطان کولون و روده کوچک و همچنین خطر بالای سرطان آندومتر و تخمدان می شود. این وضعیت در سرطان کولورکتال نیز مورد بحث قرار می گیرد.

سندرم پوتز جگرز (PJS)

افراد مبتلا به این بیماری در معده و روده و همچنین در سایر نواحی از جمله بینی، راه های هوایی ریه ها و مثانه دچار پولیپ می شوند. آنها همچنین می توانند لکه های تیره مانند کک و مک روی لب ها، گونه های داخلی و سایر نواحی داشته باشند. PJS می تواند خطر بسیاری از انواع سرطان، از جمله آدنوکارسینوم روده کوچک را افزایش دهد. این سندرم در اثر جهش در ژن STK11 (LKB1) ایجاد می شود.

پولیپوز مرتبط با MUTYH

افراد مبتلا به این سندرم دچار پولیپ روده بزرگ می شوند که اگر روده بزرگ برداشته نشود تقریباً همیشه سرطانی می شود.

آنها همچنین می توانند در روده کوچک پولیپ بگیرند و خطر ابتلا به سرطان روده کوچک را افزایش دهند. افراد مبتلا به این سندرم همچنین ممکن است به سرطان های پوست، تخمدان (در زنان) و مثانه مبتلا شوند. این سندرم در اثر جهش در ژن MUTYH ایجاد می شود.

فیبروز کیستیک (CF)

افراد مبتلا به این بیماری مشکلات شدید ریوی دارند. اغلب در افراد مبتلا به CF، لوزالمعده نمی تواند آنزیم هایی را که غذا را تجزیه می کنند تا جذب شود، بسازد.

افراد مبتلا به CF خطر ابتلا به سرطان روده کوچک را افزایش می دهند. یک کودک برای ابتلا به این بیماری باید ۲ نسخه غیر طبیعی از ژن CFTR (یک نسخه از هر والدین) داشته باشد.