تب ویروسی دمای بدن بالاتر از حد متوسط است که ویروس ایجاد می کند. غالباً ، فرد علائمی را تجربه می کند که ممکن است شامل آبریزش بینی ، سرفه ، حالت تهوع ، خستگی و بدن درد باشد.
در حالی که هر فردی هنگام ابتلا به ویروس تب نمی کند ، تب می تواند نشانه ای از تلاش بدن برای مقابله با عفونت باشد.
بیشتر بیماری های ویروسی با گذشت زمان و درمان های حمایتی مانند کمپرس سرماخوردگی و داروهای بدون نسخه (OTC) بهبود می یابند. با این حال ، داشتن دمای بیش از حد بدن ممکن است نیاز به مراقبت پزشکی داشته باشد.
علائم
تب واکنش طبیعی بدن در برابر قرار گرفتن در معرض عوامل بیماری زا مانند ویروس ها و باکتری ها است.
افزایش دما در بدن می تواند پروتئین های موجود در این عوامل بیماری زا را از بین ببرد تا از تکثیر آنها جلوگیری کند. همچنین ، تب یک پاسخ التهابی به بیماری در بدن است.
تعریف تب بستگی به سن فرد و از آنجا که خواندن دما از آنجا منشا می گیرد.
طبق بیمارستان کودکان سیاتل ، موارد زیر شاخص تب در کودکان است:
رکتال ، گوش یا پیشانی: دما بالاتر از ۱۰۰٫۴ درجه فارنهایت (۳۸٫۰ درجه سانتی گراد) است.
دهانی: دما بالاتر از ۱۰۰ درجه فارنهایت (۳۷٫۸ درجه سانتیگراد) است.
زیر بغل: درجه حرارت بالاتر از ۹۹ درجه فارنهایت (۳۷٫۲ درجه سانتی گراد) است.
تعریف تب در بزرگسالان می تواند متفاوت باشد. با این حال ، بسیاری از پزشکان با استفاده از یک دماسنج خوراکی بالاتر از ۱۰۰ درجه فارنهایت (۳۷٫۸ درجه سانتیگراد) به عنوان تب ، خواندن دمای بدن را در نظر می گیرند.
تب ویروسی باعث احساس خستگی ، تحریک پذیری و احساس درد در فرد می شود. علائم اضافی ممکن است بر اساس ویروس ایجاد کننده بیماری زمینه ای متفاوت باشد.
به عنوان مثال ، ویروس رزولا در کودکان به مدت ۲-۳ روز تب ایجاد می کند و به دنبال آن بثورات شروع می شود که حدود ۱۲ تا ۲۴ ساعت پس از فروکش تب شروع می شود.
علل
دلایل زیادی برای بیماری ویروسی وجود دارد که ممکن است شامل ویروس های سرماخوردگی و آنفلوانزا باشد.
گاهی اوقات ، یک بیماری باکتریایی به دنبال یک بیماری ویروسی رخ می دهد. این می تواند تشخیص تفاوت بین این دو مشکل را تعیین کند و تعیین کند که چه زمانی فرد ممکن است از مصرف آنتی بیوتیک سود ببرد.
تب بدون هیچ بیماری زمینه ای آشکار دیگری می تواند به خصوص در کودکان خردسال شایع باشد.
در مطالعه ای بر روی ۷۵ کودک مبتلا به تب اما هیچ نشانه دیگری از عفونت باکتریایی ، که نتایج آن در مجله Pediatrics منتشر شد ، حدود ۷۶ درصد یک یا چند ویروس در سیستم خود داشتند.
شایعترین ویروسهای موجود ، آدنو ویروس ، ویروس هرپس انسانی ۶ ، آنترو ویروس و پارچو ویروس بودند. در این مقاله تخمین زده شده است که کمتر از ۱ درصد بیماری های مربوط به تب و بدون وجود منبع واضح در کودکان زیر ۳ سال به دلیل عفونت های باکتریایی بوده است.
این بدان معنی است که ویروس ها به ویژه علت تب در کودکان خردسال هستند. به خاطر داشتن این اطلاعات مهم است ، زیرا مصرف آنتی بیوتیک در درمان عفونت های ویروسی بی تأثیر است.
جلوگیری
فرد آلوده می تواند با عطسه ، تنفس یا لمس افراد یا سطوح ، بیماری ویروسی را گسترش دهد. روش هایی مانند شستن مرتب دست ها و اغلب ضد عفونی کردن سطح می تواند به حفظ این بیماری ها کمک کند.
تشخیص
یک پزشک در هنگام تشخیص تب بالقوه ویروسی ، سابقه سلامتی فرد را می گیرد و درباره علائم آنها سوال می کند. نمونه هایی از این سوالات می تواند شامل زمانی باشد که فرد برای اولین بار متوجه علائم شده است و چه عواملی باعث بدتر یا بهتر شدن این علائم می شود.
پزشک ممکن است آزمایشاتی را برای شناسایی وجود ویروس در خون ، خلط یا ادرار فرد تجویز کند.
به عنوان مثال ، یک آزمایش سریع تشخیصی آنفلوانزا شامل گرفتن نمونه های سلول از پشت گلو و آزمایش آنها برای وجود پروتئین های آنفلوانزا A یا B است.
همه آزمایشات مربوط به بیماری های ویروسی به این سرعت در دسترس نیستند. در حقیقت ، برخی ممکن است برای شناسایی ویروس خاص به تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی نیاز داشته باشند.
با این حال ، همیشه لازم نیست که آزمایشات برای تشخیص تب ویروسی به آزمایشگاه ارسال شود. یک پزشک ممکن است علائم فرد را در نظر بگیرد تا این تشخیص را تشخیص دهد.
طبق بیمارستان کودکان سیاتل ، ویروس ها ۱۰ برابر میزان عفونت هایی را که باکتری ها ایجاد می کنند ایجاد می کنند.
درمان
درمان تب ویروسی به علت اصلی ، درجه تب و سایر علائمی که فرد ممکن است تجربه کند بستگی دارد.
به عنوان مثال ، تب بزرگتر از ۱۰۴ درجه فارنهایت (۴۰ درجه سانتیگراد) برای کودکان و ۱۰۳ درجه فارنهایت (۳۹٫۴ درجه سانتیگراد) برای بزرگسالان می تواند یک فوریت پزشکی باشد. اگر فردی دمای بدن وی برابر یا بیشتر از این تعداد باشد ، احتمالاً دچار عفونت ویروسی جدی شده است.
برای تب های درجه پایین ، درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
مصرف داروهای OTC: ایبوپروفن و استامینوفن هر دو داروی OTC هستند که می توانند تب را تسکین دهند. آسپرین نیز می تواند این کار را انجام دهد ، اما افراد زیر ۱۸ سال به دلیل خطرات بیماری به نام سندرم Reye نباید از آسپرین استفاده کنند. آنتی بیوتیک ها تب ناشی از بیماری ویروسی را درمان نمی کنند.
حمام ولرم: اینها همچنین می توانند بدن تب دار را تسکین دهند.
نوشیدن مایعات خنک شده: نوشیدن آب خنک یا محلول های حاوی الکترولیت می تواند به خنک شدن دمای بدن کمک کرده و از کمبود آب بدن در اثر بیماری جلوگیری کند.
یک تصور غلط رایج در مورد تب این است که استفاده از آب بسیار سرد در حمام یا استفاده از آن بر روی پوست مثر است. در واقع ، قرار گرفتن در معرض دمای بیش از حد سرد می تواند اثر سوverse بر بدن داشته باشد. به جای آن فرد باید از آب ولرم برای حمام استفاده کند.
اگر فردی بیش از ۳ روز تب داشته باشد ، یا در بزرگسالان دمای بالاتر از ۱۰۳ درجه فارنهایت (۳۹٫۴ درجه سانتیگراد) ، در کودکان ۱۰۲ درجه فارنهایت (۳۸٫۹ درجه سانتیگراد) یا ۱۰۰٫۴ درجه فارنهایت (۳۸ درجه سانتیگراد) داشته باشد در نوزادان ، آنها باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشند.
دمای بدن بالاتر از این می تواند باعث تشنج ، توهم و گیجی شود و اینها علائم یک بیماری جدی تر است.
چشم انداز
ویروس ها می توانند تب هایی ایجاد کنند که ممکن است علائم دیگری داشته باشد یا نداشته باشد.
بیشتر ویروس ها با گذشت زمان و اقدامات حمایتی از بین می روند. با این حال ، اگر تب ویروسی خیلی زیاد است ، فرد باید به دنبال مراقبت پزشکی باشد.
بیشتر بدانید:
آنفولانزا بدون تب ، علائم و درمان آن
علت بوجود آمدن تب و درمان آن
چرا احساس گرما می کنم اما تب ندارم؟
