تب روماتیسمی یک واکنش التهابی است که می تواند به عنوان عارضه عفونت استرپتوکوکی گروه A مانند استرپتوکوک گلو یا تب مخملک ایجاد شود. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که عفونت درمان نشده باشد.
همه کسانی که به عفونت استرپتوکوکی مبتلا هستند ، دچار تب روماتیسمی (RF) نخواهند شد ، اما اگر RF ایجاد شود ، علائم به طور معمول ۲ تا ۴ هفته پس از عفونت ظاهر می شوند.
این بیماری معمولاً پسران و دختران ۵ تا ۱۵ ساله را درگیر می کند ، اما ممکن است در بزرگسالان و کودکان کوچکتر دیده شود. به نظر می رسد عوارض عصبی در زنان بیشتر دیده می شود.
RF می تواند عوارض طولانی مدت داشته باشد ، شایع ترین آن بیماری روماتیسمی قلب (RHD) است که در ۳۰ تا ۴۵ درصد مبتلایان به RF ایجاد می شود. در سراسر جهان ، RHD مسئول ۲۳۰،۰۰۰ – ۵۰۰،۰۰۰ مرگ در سال است.
قبل از معرفی گسترده آنتی بیوتیک ها ، RF علت اصلی بیماری قلبی اکتسابی در کشورهای پیشرفته بود ، اما اکنون در این کشورها نسبتاً نادر است. به لطف درمان روتین گلودرد ، RF در حال حاضر فقط در حدود ۰٫۰۴-۰٫۰۶ مورد از هر ۱۰۰۰ کودک در سرزمین اصلی ایالات متحده رخ می دهد.
علائم
RF ناشی از واکنش به باکتریهایی است که باعث گلودرد می شوند ، بنابراین تشخیص و درمان این بیماری می تواند از رشد آن به RF جلوگیری کند.
علائم استرپتوکوک گلو شامل موارد زیر است:
گلو درد
سردرد
گره های لنفاوی متورم و حساس
مشکل در بلعیدن
تهوع و استفراغ
بثورات پوستی قرمز
درجه حرارت بالا
لوزه های متورم
درد شکم
علائم و نشانه ها معمولاً ۲ تا ۴ هفته پس از عفونت استرپتوکوکی ایجاد می شود.
برخی از افراد فقط یک یا دو مورد از علائم زیر را تجربه می کنند ، اما برخی دیگر ممکن است بیشتر آنها را تجربه کنند:
خستگی
ضربان قلب سریع
کاهش توانایی ورزش
درد و تورم مفصل
تب
بثورات لکه دار
کشش و حرکات غیرقابل کنترل
آرتروز یا درد و تورم در مفاصل ، ۷۵ درصد بیماران را تحت تأثیر قرار می دهد. به طور معمول قبل از حرکت به سایر مفاصل ، از مفاصل بزرگتر مانند زانوها ، مچ پا ، مچ و آرنج شروع می شود. این التهاب به طور معمول در طی ۴-۶ هفته از بین می رود ، بدون اینکه آسیب دائمی ایجاد کند.
التهاب قلب می تواند منجر به درد قفسه سینه ، تپش قلب ، احساس لرزش یا تپش قلب ، نفس نفس زدن و تنگی نفس و خستگی شود.
به طور متوسط ، تقریباً ۵۰ درصد بیماران به بیماری التهاب قلب یا التهاب دریچه مبتلا می شوند ، التهاب بالقوه کشنده قلب که می تواند اثرات جدی و طولانی مدت داشته باشد. کودکان کوچکتر مستعدتر هستند.
التهاب اعصاب می تواند منجر به علائم کوره Sydenham شود ، از جمله:
کوره ، لرزش غیرقابل کنترل زانو ، آرنج ، مچ و مچ پا
گریه یا خندیدن نامناسب
تحریک پذیری و بدخلقی
مشکل در کنترل حرکات ظریف دست
مشکلات با تعادل
علائم معمولاً طی چند ماه منتقل می شوند اما ممکن است تا ۲ سال ادامه داشته باشند. آنها به طور معمول دائمی نیستند.
سایر علائم شامل بثورات پوستی قرمز ، لکه دار و پوستی است که از هر ۱۰ مورد ۱ مورد ظاهر می شود. کمتر خونریزی بینی ، درد شکم ، برجستگی و برجستگی یا گره در زیر پوست و تب شدید بیش از ۱۰۲ درجه فارنهایت وجود دارد.
این التهاب همچنین ممکن است منجر به سردرد ، تعریق ، استفراغ و کاهش وزن شود.
درمان
هدف از این درمان از بین بردن باکتری ها ، تسکین علائم ، کنترل التهاب و جلوگیری از عود RF است.
ممکن است آنتی بیوتیک هایی مانند پنی سیلین برای از بین بردن باکتری های استراتیو باقیمانده در بدن تجویز شود. برای جلوگیری از عود ، ممکن است آنتی بیوتیک بیشتری تجویز شود. بسته به سن فرد و اینکه قلب تحت تأثیر قرار گرفته یا نه ، این ممکن است به مدت ۵-۱۰ سال ادامه یابد.
برای جلوگیری از التهاب مکرر قلب ، ممکن است آنتی بیوتیک های پیشگیرانه طولانی مدت و حتی مادام العمر لازم باشد.
حذف کلیه آثار باکتریهای استرپتوکوکی مهم است ، زیرا باکتریهای باقیمانده می توانند منجر به تکرار RF و احتمال آسیب قلبی به میزان قابل توجهی شوند ، که می تواند دائمی شود.
داروهای ضد التهاب: به عنوان مثال ناپروکسن ممکن است به کاهش درد ، التهاب و تب کمک کند.
کورتیکواستروئیدها: اگر بیمار به داروهای ضد التهاب درجه یک پاسخ ندهد یا التهاب قلب وجود داشته باشد ، پردنیزون تجویز می شود.
آسپرین: به دلیل خطر ابتلا به سندرم ری ، که می تواند باعث آسیب کبدی و مغزی و حتی مرگ شود ، این مورد معمولاً برای کودکان زیر ۱۶ سال توصیه نمی شود ، اما استثنا معمولاً در موارد RA ایجاد می شود زیرا فواید آن بیشتر از خطرات.
داروهای ضد تشنج: اینها می توانند علائم شدید کوریا را درمان کنند. بعنوان مثال می توان به اسید والپروئیک (دپاکن یا استاوورز) ، کاربامازپین (کارباترول یا اکسترو) ، هالوپریدول (هالدول) و ریسپریدون (ریسپردال) اشاره کرد.
هر کسی که در کودکی RF داشته باشد ، باید با افزایش سن پزشک خود را در جریان بگذارد زیرا آسیب قلبی ممکن است سالها بعد ظاهر شود.
تشخیص
پزشک در مورد علائم بیمار و تاریخچه پزشکی اخیر سال خواهد کرد. آنها به هر بیماری اخیر همراه با موارد زیر توجه ویژه ای خواهند داشت:
تورم ، درد و سفتی مفاصل
هر حرکت تند و غیر ارادی
بثورات پوستی قرمز یا صورتی
گره های کوچک یا توده ها و برجستگی های زیر پوست ، به خصوص در آرنج ، مچ پا ، زانوها و بندها
ریتم نامنظم قلب
آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
الکتروکاردیوگرام (EKG): ردیابی الکتریکی قلب برای تشخیص ریتم های غیر طبیعی قلب که التهاب را نشان می دهد
اکوکاردیوگرافی: سونوگرافی قلب برای بررسی التهاب یا آسیب دریچه قلب
آزمایش خون
آزمایشات اضافی می تواند عفونت های خاص استراتیپی را تشخیص دهد.
عوارض
علائم RF و به طور خاص التهاب ممکن است هفته ها ، ماه ها یا بیشتر ادامه داشته باشد و باعث مشکلات طولانی مدت شود.
بیماری روماتیسمی قلب (RHD) شایع ترین و جدی ترین عارضه است.
در سطح جهان ، تخمین زده می شود که RHD بیش از ۱۵ میلیون نفر در سال را تحت تأثیر قرار دهد و باعث بیش از ۲۳۰۰۰۰ نفر مرگ شود.
التهاب باعث آسیب دائمی به قلب ، معمولاً دریچه میترال ، دریچه بین اتاق های فوقانی و تحتانی سمت چپ قلب می شود.
این می تواند منجر به موارد زیر شود:
تنگی دریچه: دریچه باریک می شود و باعث افت جریان خون می شود
نارسایی دریچه ای: خون به دلیل نشت در جهت اشتباه جریان می یابد
آسیب عضله قلب: التهاب باعث ضعف عضله قلب می شود به طوری که قلب نمی تواند به درستی پمپاژ کند
سایر شرایطی که در صورت آسیب به بافت قلب ، دریچه میترال یا سایر دریچه های قلب ممکن است ایجاد شود عبارتند از:
نارسایی قلبی: این یک بیماری جدی است که در آن قلب به طور موثر خون را در سراسر بدن پمپ نمی کند. این می تواند بر سمت چپ ، سمت راست یا هر دو طرف قلب تأثیر بگذارد.
فیبریلاسیون دهلیزی: یک ریتم غیر طبیعی قلب است که در آن اتاق های فوقانی قلب (دهلیزها) با قسمت پایین قلب (بطن ها) هماهنگ نیستند. این امر باعث می شود عضله قلب به طور نامنظم ، بیش از حد سریع منقبض شود ، یا هر دو توانایی پمپاژ آن را ناکارآمد می کند. این ریتم غیر طبیعی همچنین می تواند منجر به سکته مغزی شود.
RF در حال حاضر در کشورهای پیشرفته نادر است ، اما در جاهای دیگر همچنان خطرناک است. محققان همچنان به دنبال روش های موثر برای جلوگیری از RF و عوارض آن هستند.
علل
علت اصلی RF ، استرپتوکوک گروه A (GAS) است ، باکتری ای که می تواند باعث عفونت هایی مانند گلودرد استرپتوکوک با یا بدون تب قرمز و عفونت های پوستی مانند آمپتیگو و سلولیت شود.
با این حال ، همه سویه های باکتریهای استرپتوکوکی منجر به RF نمی شوند و هرکسی که به عفونت GAS مبتلا باشد ، دچار RF نمی شود.
عوامل ژنتیکی ممکن است خطر را افزایش دهند. به نظر می رسد اگر یکی دیگر از اعضای خانواده آن را داشته باشد ، احتمال RF وجود دارد.
ارتباط دقیق بین عفونت استرپتیو گروه A و RF همچنان نامشخص است ، اما دانشمندان معتقدند که این خود باکتری ها نیستند که عامل بیماری هستند ، بلکه واکنش نادرست سیستم ایمنی بدن در برابر آن است.
باکتریهای استرپ پروتئینی دارند که شبیه پروتئینی است که در برخی از بافتهای بدن یافت می شود. سلولهای سیستم ایمنی که معمولاً باکتریها را هدف قرار می دهند ، ممکن است در عوض شروع به حمله به بافتهای بدن خود کنند ، گویا این مواد سمی یا عفونی هستند.
در RF ، بافتهایی که به آنها حمله می کنند ، بافتهای قلب ، مفاصل ، سیستم عصبی مرکزی (CNS) و پوست است. این بافت ها با التهاب واکنش نشان می دهند.
اگر یک بیمار مبتلا به باکتری Strep دوره کامل درمان آنتی بیوتیک را بگذراند ، احتمال ایجاد RF بسیار کم است.
چشم انداز
در ۸ مورد از ۱۰ مورد ، علائم و نشانه های RF طی ۱۲ هفته برطرف می شود. بین ۳۰ تا ۴۵ درصد از افراد مبتلا به RF دچار مشکلات قلبی می شوند. عود تب روماتیسمی معمولاً طی ۵ سال اتفاق می افتد.
در گذشته ، RF عامل اصلی مرگ و میر بود ، اما اکنون این امر در کشورهای صنعتی نادر است. با این حال ، RF در ۱٫۵ درصد موارد در سراسر جهان کشنده است.
عوامل خطر
عوامل محیطی مانند ازدحام بیش از حد افراد ، بهداشت نامناسب و دسترسی ناچیز به مراقبت های بهداشتی خطر ابتلا به RF را افزایش می دهد.
عدم ترک استرپتوکوک گلو یا قرمز مایل به قرمز و یا درمان نسبی آن با عدم اتمام دوره کامل آنتی بیوتیک ، خطر RF را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد.
مطالب مفید برای شما:
انواع بیماری های قلبی و پیشگیری از آن را بشناسید
تنگی دریچه میترال قلب در انسان و مشکلات آن
