بیشتر مواقع آسیب هایی در برخی نقاط حیاتی و خاص بدن اتفاق میفتد که در ناحیه سرثابت و سر متحرک عضله می باشد و این آسیب با گرفتگی،تریگریپوینت،کشیدگی و…. اشتباه گرفته میشود در صورتی که احتمال التهاب محل اتصال وتر عضله به استخوان (تنوپریوستیت) پیش بینی میشود به همین جهت در وهله اول تشخیص درست هر آسیبی به شدت حائز اهمیت است زیرا در بیشتر مواقع درمان ها و بازتوانی های اشتباه انجام می شود و علاوه بر بهبود آسیب، سبب وخیم تر و طولانی تر شدن مدت زمان بهبود می شود.
محل اتصال عضله به استخوان مشتمل بر انتقالی تدریجی از وتر عضلانی به غضروف و از غضروف به استخوان است. به دلیل وجود غضروف فیبری، نقطه اتصال استخوان و عضله از پشتوانه خونی ضعیفی برخوردار است. نکته فوق توضیحی است برای این مطلب که چرا این گونه آسیبها غالبا برای درمان به مدت زیادی نیاز دارند و معمولا به شکل مزمن درمی آیند.
موضع
تنوپریوستیت، به طور مکرر در ناحیه بازو (بازوی تنیس باز و بازوی گلف باز)، در ناحیه اتصال عضله نزدیک کننده طویل، در زانو در محل اتصال دیستال و پروگزیمال وتر کشککی، در محل اتصال وتر آشیل با پاشنه ودر محل اتصال نیام کف پایی به پاشنه اتفاق می افتد.
علت درد ساق پا (تنوپریوستیت استخوان درشت‌نی)
علت درد ساق پا (تنوپریوستیت استخوان درشت‌نی) آسیب و التهاب بافت همبندی است که عضلات را به استخوان داخلی ساق پا (درشت‌نی) متصل می‌سازد.ولی شایع ترین علت درد ساق پا به دلیل تحریک عصب کمر ناشی از دیسک کمر و یا درد سیاتیک مانند می باشد که موجب التهاب در پریوست ساق پا می شود.
این آسیب منجر به التهاب و درد موسوم به تنوپریوستیت استخوان درشت‌نی میشود که معمولاً درد ساق پا نامیده میشود. درد ساق پا و کف پا اگر همزمان باشند احتمال درگیری کمر بالاتر می باشد و انجام نوار عصب و عضله در تشخیص درد ساق پا کمک می کند .درد ساق پا (تنوپریوستیت استخوان درشت‌نی) گاهی اوقات میتواند همراه با سایر بیماری‌های مسبب درد ساق پا مانند سندرم کمپارتمان و شکستگی استرسی استخوان درشت نی رخ دهد.
علائم و تشخیص
تنوپریوستیت با توجه به توسعه موارد زیر مشخص می شود:
_وجود درد درمحل اتصال عضلانی، وتری و استخوان
_وجود تورم اندک و نقص در عملکرد
_وجود حساسیت بارز در برابر فشار در نقطه آسیب دیده
_تشدید درد به هنگام انقباض عضله های مورد نظر در محل اتصال.
درمان
با پيشرفت تنوپريوستيت، ورزشكار يا پزشکیار باید نسبت به موارد زیر اقدام کند:
- به منظور مقابله با درد، باید فعالیت را کاست و محدود کرد، گاهی اوقات استفاده از عصا مفید است.
- برای کاستن درد و تورم، باید در مرحله حاد آسیب با کیسه یخ محل عارضه را سرد کرد.
- حمایت از اندام با استفاده از باند.
- استفاده از گرمای موضعی پس از مرحله حاد.
پزشک میتواند یک یا تعدادی از روش های درمانی زیر را به کار بندد:
- تجویز داروی های ضد التهاب مانند: ناپروکسن
- تجویز برنامه تمرینی، منطبق بر ضوابطی که در بخش مربوطه ارائه شده است.
- تزریق موضعب استروئید در مراحل بعدی به انضمام یک تا دو هفته استراحت
- انجام جراحی در بیمارانی که به درد طولانی مدت مبتلا بوده و عارضه آنان مزمن شده است.
تاندونیت
تاندونیت (به انگلیسی: Tendinitis or Tendonitis) یعنی التهاب تاندون که همراه با پارگی‌های میکروسکوپی است. این ضایعه بیانگر یک پاسخ التهابی در داخل تاندون، بدون التهاب لایه خارجی (یعنی پاراتنون) آن است. استفاده بیش از حد از عضلات، مهم‌ترین عامل تاندونیت محسوب میشود. درگیری تاندون ماهیچه‌های مفصل شانه با تشخیص تاندونیت، شیوع بالایی دارد.
به عنوان مثال تاندونیت ماهیچه فوق خاری (سوپراسپیناتوس) که یکی از ماهیچه‌های کلاهک چرخاننده (روتاتور کاف) است، نسبت به عضلات دیگر بیشتر مشاهده می‌گردد. ازجمله عوارض التهاب‌های تاندونی، تاندونیت کلسیفیه، بورسیت و تاندونیت مزمن است.
علل تاندونیت
- فعالیت‌های تکراری. اگرچه در این اعمال، نیروی کمی به کار می‌رود، ولی به دلیل تکرار بالا، آسیب پذیری تاندون افزایش می‌یابد.
- ضربه مستقیم
- اختلالات وضعیت (پوسچر)
- کاهش خونرسانی در برخی از نقاط تاندون (مثلاً تاندون فوق خاری یا سوپرااسپیناتوس و تاندون آشیل)
علایم تاندونیت
- با استراحت درد کاهش می‌یابد و با فعالیت تشدید می‌گردد.
- معمولاً شروع درد تدریجی بوده و در یک دوره زمانی ایجاد میشود.
- با اعمال مقاومت به عضله توسط معاینه‌کننده در عملی که آن ماهیچه دارد، درد افزایش می‌یابد.
- کشش ماهیچه درگیر، ممکن است با درد همراه گردد.
- در مرحله حاد به هنگام استراحت نیز ممکن است درد وجود داشته باشد.
- احتمال وجود اسپاسم محافظتی
- تورم و احتمال گرمی در ناحیه
- حساسیت به لمس در ناحیه آسیب
کرپیتاسیون (صدای خش خش) به هنگام عمل فعال عضله. احتمالاً چسبندگی پاراتنون در تاندون ملتهب باعث کرپیتاسیون می‌گردد. این چسبندگی میتواند به علت تولید مواد چسبنده در اثر پاسخ التهابی تاندون ایجاد گردد.
در مطلب زیر کل عواملی که باعث التهاب غلاف تاندون می شود بررسی شده است:
علل بروز آسیب های تاندون و تفاوت آنها
در نتیجه
التهاب اتصال عضلانی وتری به دلیل کشیدگی مکرر در محل اتصال و ضریع استخوان ایجاد می شود. در نتیجه پارگی های ریز و خونریزی، حساسیت و التهاب به وجود می آید. افراد در حال رشد به ندرت به تنوپریستیت مبتلا می شوند، زیرا وتر و عضله های آنان به طور نسبی قوی تر از استخوان هایشان است. در عوض، این افراد در معرض ابتلا به التهاب استخوان و کنده شدن قسمتی از استخوان قرار دارند. مثلا میتوان از عارضه گودشلاتر در زانو و آپوفیزیت پاشنه نام برد.
بیشتر بدانیم:
دارو های ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) چیست؟
