بیماری ها

دلایل و نشانه های قلب ملتهب چیست؟

علت و علائم قلب ملتهب

علت و علائم قلب ملتهب

سه نوع قلب ملتهب وجود دارد. یک نوع بر لایه داخلی قلب تأثیر می گذارد ، نوع دیگر عضله قلب را درگیر می کند و نوع دیگر روی کیسه بیرونی قلب را احاطه می کند.

علل با توجه به نوع آنها متفاوت است. آنها شامل عفونت ها ، داروهای خاص و شرایط پزشکی هستند.

سه نوع قلب ملتهب دارای برخی علائم مشترک مانند درد قفسه سینه و تنگی نفس است. با این حال هر نوع نیز علائمی دارد که در دو مورد دیگر وجود ندارد.

پزشکان قلب ملتهب را با داروها و اقدامات پزشکی مانند جراحی معالجه می کنند. در صورت عدم درمان ، این شرایط می تواند منجر به عوارض جدی شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد دلایل ، علائم و درمان قلب ملتهب به مطالعه ادامه دهید.

قلب ملتهب چیه؟

پزشکان قلب ملتهب را بر اساس بخشی از اندام که در آن تأثیر می گذارد طبقه بندی می کنند. در زیر ، سه نوع را شرح می دهیم.

آندوکاردیت

آندوکاردیت هنگامی اتفاق می افتد که التهاب پوشش داخلی دریچه های قلب و اتاق ها وجود داشته باشد. گرچه نادر است ، اما تهدید کننده زندگی است.

در این شرایط ، انبوهی از سلولهای خونی و قارچها یا باکتریها بر روی پوشش داخلی قرار می گیرند. علاوه بر این ، ممکن است تکه هایی از توده ها شکسته شده و در قسمت های دیگر بدن قرار بگیرند ، جایی که می توانند مانع جریان خون شوند. تجمع در پوشش داخلی می تواند باعث بروز مشکلات دریچه مانند نشت شود.

JOH: باید اضافه کنیم که تجمع در پوشش داخلی می تواند باعث بروز مشکلات دریچه مانند نشت شود. MJ انجام شد

میوکاردیت

میوکاردیت شامل التهاب و سایر تغییرات در سلولهای عضله قلب است. معمول نیست.

این شرایط می تواند قسمت های کوچک یا بزرگی از قلب را تحت تأثیر قرار دهد ، که می تواند مانع توانایی آن در پمپاژ خون شود. وقتی این اتفاق می افتد ، می تواند منجر به نارسایی قلبی شود.

پریکاردیت

پریکاردیت زمانی اتفاق می افتد که التهاب کیسه ای وجود داشته باشد که قلب را احاطه کرده باشد. این کیسه شامل مایعی است که درون دو لایه نازک بافت قرار گرفته است.

عملکرد کیسه نگه داشتن قلب در قفسه سینه و محافظت از آن در برابر عفونت است. پریکاردیت می تواند عملکرد و ریتم قلب را مختل کند.

علت قلب ملتهب

دلایل التهاب قلب شامل عفونت ها ، بیماری های خود ایمنی ، داروها و عوامل محیطی است.

عفونت ها

موارد زیر انواع عفونت هایی است که ممکن است باعث التهاب قلب شود:

عفونتهای ویروسی: اینها شایعترین علت پریکاردیت و میوکاردیت هستند. آنها می توانند یک واکنش حاد ایجاد کنند ، که پاسخی ناگهانی و شدید است. این عفونت ها همچنین می توانند یک پاسخ مزمن یا مداوم ایجاد کنند.

عفونت های باکتریایی: عفونت های باکتریایی شایع ترین علت آندوکاردیت هستند. این موارد زمانی اتفاق می افتد که سلول های خونی و باکتری ها به صورت توده ای در می آیند و روی دریچه های قلب جمع می شوند.

عفونتهای قارچی: اینها می توانند باعث آندوکاردیت شوند و همچنین از علل نادر پریکاردیت و میوکاردیت هستند. این موارد بیشتر در افرادی که بیماری هایی را سرکوب می کنند مانند HIV وجود دارد.

عفونت انگلی که منجر به بیماری Chagas می شود: یک بیماری جدی در آمریکای لاتین است که می تواند به عنوان یکی از عوارض آن منجر به میوکاردیت شود. بیماری Chagas می تواند قلب را به شدت تحت تأثیر قرار دهد و در نتیجه به ضربان ساز ضربان قلب منجر شود.

بیماری خودایمنی

بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس و آرتریت روماتوئید ممکن است باعث پریکاردیت یا میوکاردیت شوند. آنها می توانند در دریچه های قلب تغییراتی ایجاد کنند که منجر به آندوکاردیت شود.

JOH: می تواند لوپوس را به همراه آرتریت روماتوئید به این ماده اضافه کند. MJ انجام شد

داروها

داروهای مختلف عوارض جانبی ایجاد می کنند که می توانند باعث پریکاردیت ، میوکاردیت یا هر دو شوند. به عنوان مثال می توان به آنتی بیوتیک ها مانند پنی سیلین و داروهای تشنج مانند فنی توئین اشاره کرد.

در موارد نادر ، واکسن ها همچنین ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شوند که منجر به میوکاردیت می شود.

تعدیل کننده سیستم ایمنی ، مانند مواردی که افراد برای سرطان یا آرتریت روماتوئید مصرف می کنند ، در موارد نادر می تواند منجر به میوکاردیت شود.

JOH: آیا می خواهیم تعدیل کننده های سیستم ایمنی را در نظر بگیریم؟ اینها برخی از داروهای سرطانی و RA هستند که بندرت می توانند منجر به میوکاردیت کامل شوند. ام جی اضافه کرد

فاکتورهای محیطی

تابش و قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین ، مانند سرب ، ممکن است باعث میوکاردیت شود.

علائم قلب ملتهب 

در زیر علائم هر نوع قلب ملتهب آورده شده است.

آندوکاردیت

علائم آندوکاردیت عبارتند از:

  • تب و لرز
  • سرفه کردن
  • درد قفسه سینه
  • خون در ادرار
  • درد شکم
  • تنگی نفس
  • از دست دادن اشتها
  • عرق شبانه

میوکاردیت

بنیاد میوکاردیت بیان می کند که بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری هیچ علائمی ندارند و گاهی علائم آنها دلایل دیگری را نشان می دهد.

علائم رایج عبارتند از:

  • سبکی سر
  • خستگی
  • تورم در پا ، مچ پا ، پاها و دست ها
  • درد یا فشار قفسه سینه
  • تنگی نفس
  • تپش قلب ، که احساس می کند قلب ضربان قلب شما را از دست می دهد ، بال می زند یا خیلی سریع می زند
  • از دست دادن هوشیاری ناگهانی

پریکاردیت

طبق انجمن قلب آمریکا (AHA) ، علائم رایج پریکاردیت حاد شامل تب و درد ناگهانی و قفسه سینه خزنده است. علائم دیگر بیماری حاد عبارتند از:

  • سرفه کردن
  • ضعف
  • مشکل تنفس
  • تپش قلب

JOH: معمولاً وقتی نفس عمیق می کشد یا به جلو خم می شود ، درد پریکاردیت بدتر می شود. آیا می توانیم آن را بگنجانیم؟ MJ گلوله های زیر را اضافه کرد

AHA اضافه می کند که پریکاردیت مداوم اغلب باعث:

  • سرفه کردن
  • تنگی نفس
  • خستگی
  • افراد همچ

نین ممکن است هنگام نفس عمیق کشیدن یا خم شدن به جلو درد را بدتر کنند.

تشخیص التهاب قلب

علائم و نشانه ها در افراد مبتلا به التهاب قلب بسیار متفاوت است. به همین دلیل تشخیص این بیماری دشوار است. موسسه ملی قلب ، ریه و خون (NHLBI) ابزارهای زیر را پزشکان برای دستیابی به تشخیص لیست می کنند:

سابقه پزشکی: این می تواند نشان دهد که آیا یک فرد دارای عوامل خطر ابتلا به این بیماری است. همچنین می تواند مشخص کند که آیا شخصی اخیراً بیماری داشته است که باعث ایجاد علائم شده است.

معاینه فیزیکی: این معاینه شامل گوش دادن به قلب و بررسی ورم پاها است.

روش ها: این ممکن است شامل نوار قلب باشد که فعالیت الکتریکی قلب را نشان می دهد. همچنین ممکن است شامل اکوکاردیوگرام باشد ، که تصویری از اندازه ، شکل و توانایی عملکرد قلب ایجاد می کند.

آزمایش خون: این آزمایشات ممکن است شامل آزمایشاتی باشد که ویروس ، باکتری یا قارچ دقیق ایجاد کننده التهاب را مشخص می کند.

سایر آزمایشات: سایر انواع آزمایش می توانند وجود بیماری دیگری را که ممکن است باعث ایجاد علائم شود ، رد کنند. به عنوان نمونه آزمایش مارکرهای خونی بیماری خودایمنی است.

درمان التهاب قلب

طبق NHLBI ، موارد خفیف پریکاردیت و میوکاردیت ممکن است بدون درمان برطرف شوند. در زیر داروها و روشهایی که پزشکان برای معالجه سایر موارد استفاده می کنند آورده شده است.

داروها

موارد زیر داروهای اندوکاردیت است:

آنتی بیوتیک: این موارد عفونت های باکتریایی را درمان می کنند.

داروهای ضد قارچ: پزشکان از آنها برای درمان عفونت های قارچی استفاده می کنند.

رقیق کننده های خون: اینها داروهای انتخابی برای برخی از انواع آندوکاردیت هستند.

داروهای میوکاردیت عبارتند از:

داروهای نارسایی قلبی: این داروها که شامل بتا بلاکرها هستند ، کار قلب را کاهش می دهند. پزشکان آنها را هنگامی تجویز می کنند که نارسایی قلبی یک عارضه باشد.

کورتیکواستروئیدها: این داروهای سریع اثر باعث کاهش فعالیت سیستم ایمنی بدن می شوند. پزشكان ممكن است این موارد را برای شما تجویز كنند ، درصورتی كه یك بیماری خود ایمنی مانند لوپوس باعث میوكاردیت شود.

ایمونوگلوبولین داخل وریدی: به کنترل پاسخ التهابی و ایمنی بدن کمک می کند.

موارد زیر داروهای پریکاردیت است:

عوامل ضد التهاب: اینها می توانند التهاب حاصل از پریکاردیت را کاهش دهند. به عنوان مثال می توان به آسپرین و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن اشاره کرد.

کورتیکواستروئیدها: پزشکان از این موارد به عنوان گزینه جایگزین استفاده می کنند ، درصورتی که فرد قادر به مصرف NSAID ها نباشد یا به خوبی پاسخ ندهد.

ایمونوگلوبولین داخل وریدی: اگر فردی دچار بیماری خود ایمنی مانند لوپوس باشد ، این گزینه است.

رویه ها

پزشکان ممکن است این روش های درمانی را در نظر بگیرند:

پریکاردیوسنتز: با این روش پزشک مایعات اضافی موجود در پریکارد را از بین می برد.

جراحی: این یک انتخاب درمانی برای رسیدگی به آسیب های ناشی از آندوکاردیت است. روش های جراحی ممکن است شامل برداشتن بافت آلوده یا بازسازی بافت قلب باشد.

بازسازی دریچه قلب: همانطور که از نامش پیداست ، در طی این روش ، جراحان یک دریچه معیوب را ترمیم می کنند.

تعویض دریچه قلب: این جراحی قلب باز شامل تعویض دریچه بیمار با دریچه ای است که معمولاً از مواد مصنوعی یا بافت حیوانی تشکیل شده است.

جلوگیری از التهاب قلب

راهکارهای جلوگیری از آندوکاردیت در کاهش احتمال عفونت باکتریایی است. NHLBI موارد زیر را برای جلوگیری از آندوکاردیت توصیه می کند:

بهداشت دندان را حفظ کنید: این شامل مسواک زدن روزانه و نخ دندان کشیدن دندان ، همراه با مراجعه منظم به دندانپزشک است. عفونت باکتریایی در لثه و دندان می تواند وارد جریان خون شده و به قلب برود ، در آنجا می تواند باعث آندوکاردیت شود.

از مصرف داروهای داخل وریدی غیرقانونی پرهیز کنید: افرادی که به این عمل متوسل می شوند شیوع عفونت بیشتری دارند. همانند عفونت های لثه ، جریان خون می تواند آنها را به قلب منتقل کند.

قبل از اقدامات پزشکی خاص آنتی بیوتیک مصرف کنید: اگر فردی در معرض خطر آندوکاردیت باشد ، پزشک ممکن است این روش را برای کاهش احتمال عفونت توصیه کند.

پوست را تمیز نگه دارید: این شامل استحمام منظم و همچنین شستن فوری جوش ها برای جلوگیری از عفونت است.

در صورت ابتلا به دیابت ، سطح قند خون را کنترل کنید: سطح بالای قند می تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به عفونت شود.

JOH: اگر فرد دیابتی باشد ، می توانیم آخرین گلوله را در مورد کنترل قند خون اضافه کنیم ، زیرا قندهای بالا می تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به عفونت شود. MJ انجام شد

پیشگیری از میوکاردیت و پریکاردیت اغلب سخت است ، اگر غیرممکن نباشد. با این حال ، این اقدامات می توانند خطر میوکاردیت را کاهش دهند:

  • اجتناب از مصرف کوکائین و آمفتامین
  • کنترل عوامل خطر برای اچ آی وی ، مانند داشتن رابطه جنسی بدون کاندوم یا سایر روش های مانع

خلاصه

یک عفونت یا آسیب در بدن می تواند باعث التهاب شود ، پاسخی که باعث بهبود روند بهبودی می شود. با این حال ، هنگامی که التهاب در قلب رخ می دهد ، می تواند باعث آسیب شود ، که گاهی اوقات منجر به علائم جدی می شود.

افرادی که آسیب خفیف دارند ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند. از طرف دیگر ، افراد با آسیب متوسط ​​تا شدید می توانند از داروهای خاص یا روش های جراحی بهره مند شوند.

کاهش خطر یا جلوگیری از عفونت های باکتریایی به طور کامل بهترین راه پیشگیری از التهاب قلب است.


بیشتر بدانید:

احیای قلبی ریوی (CPR) چیست و چگونه صورت میگیرد؟
بهترین پروتئین ها برای قلب
علائم بیماری قلبی در مردان چیست؟
بیماری کرونر قلب: علل ، علائم و درمان

منبع:medicalnewstoday

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *