سرطان پروستات و رابطه جنسی: مشکلات احتمالی و مدیریت آن

چگونه سرطان پروستات بر رابطه جنسی تأثیر می گذارد؟

افرادی که تحت سرطان پروستات هستند یا تحت درمان بوده اند ، گاهی اوقات در رابطه جنسی مشکل دارند. این موارد شامل کاهش علاقه به رابطه جنسی ، عدم توانایی در نعوظ و مشکلات باروری است.

سرطان پروستات یا سرطان غده پروستات ، بیماری است که در آن سلول های بافت پروستات به طور غیرقابل کنترل تقسیم می شوند و یک توده یا تومور ایجاد می کنند. وقتی تومور به اندازه کافی بزرگ شود ، می تواند مجرای ادرار را مسدود کند ، یعنی لوله ای که ادرار را از مثانه حمل می کند تا از بدن خارج شود.

در موارد نادر ، سرطان پروستات ممکن است مشکلات نعوظ ایجاد کند ، اما معمولاً بر عملکرد جنسی تأثیر نمی گذارد.

با این حال ، تجربه کلی سرطان ، از جمله تأثیرات آن بر روی سیستم تولید مثل و درمان آن ، که ممکن است شامل پرتودرمانی ، جراحی یا هورمون درمانی باشد ، می تواند مشکلاتی ایجاد کند.

سرطان پروستات شایع ترین سرطان غیر پوستی در مردان در ایالات متحده است. طبق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) این از هر ۱۰۰ مرد آمریکایی حدود ۱۳ نفر را درگیر می کند.

در این مقاله ، ما توضیح می دهیم که چگونه سرطان پروستات می تواند بر رابطه جنسی تأثیر بگذارد و نکاتی را در مورد چگونگی حفظ زندگی سالم جنسی در این مدت ارائه می دهیم.

عوامل روانشناسی

احساس اضطراب و افسردگی به دنبال تشخیص سرطان و در حین درمان امری غیرمعمول نیست. اضطراب همچنین می تواند منجر به استرس در رابطه شود.

سرطان پروستات باعث تغییرات جسمی زیادی می شود که می تواند اعتماد به نفس فرد را تحت تأثیر قرار دهد. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

مشکلات روده و نشت ادرار
مشکل در نعوظ
تولید منی را کاهش می یابد
کاهش باروری

این مسائل می تواند بر میل و عملکرد جنسی تأثیر بگذارد.

اگر سرطان رشد کند و در مراحل اولیه است ، پزشک ممکن است به جای درمان فعال ، نظارت بر بیماری را توصیه کند. این گزینه به عنوان انتظار مراقب شناخته می شود.

پایش عوارض جانبی ندارد که باعث بروز مشکلات جنسی شود ، اگرچه ممکن است اضطراب همچنان ادامه داشته باشد و در نتیجه فرد همچنان علاقه کمتری به رابطه جنسی داشته باشد. مشاوره ممکن است به آنها کمک کند تا بر این مسئله غلبه کنند.

برخی ممکن است نگران باشند که به یک عفونت منتقله از راه جنسی (STI) مبتلا شده اند ، اما سرطان پروستات یک STI نیست و فرد نمی تواند آن را از طریق رابطه جنسی یا هر روش دیگری به فرد دیگری منتقل کند.

اثرات جراحی

گاهی اوقات ، برای برداشتن بافت سرطانی یا کل غده پروستات ، جراحی ضروری است.

جراحی خطر اختلال نعوظ را به همراه دارد.

اعصابی که به کنترل نعوظ نزدیک به غده پروستات کمک می کنند. در حین جراحی ، جراح سعی می کند ضمن درمان غده پروستات مجاور ، از اعصاب در برابر آسیب محافظت کند.

پروستاتکتومی عصبی و بیوپسی دو گزینه ای است که می تواند به کاهش خطر کمک کند.

پروستاتکتومی محافظت از اعصاب ، حفظ عصبی است که نعوظ را کنترل می کند. با این حال ، این خطر وجود دارد که این روش سرطان را از بین نبرد و برخی از تومورها باقی بمانند.

جراحی اعصاب همیشه امکان پذیر نیست. اینکه یک گزینه درمانی مناسب باشد یا خیر به محل و شدت سرطان پروستات بستگی دارد.

نمونه برداری می تواند به پزشک کمک کند تا تشخیص دهد که فقط در یک طرف پروستات سرطان وجود دارد یا خیر. اگر اینگونه باشد ، جراحی ممکن است از اعصاب طرف دیگر جلوگیری کند. بر اساس تحقیقات سال ۲۰۱۲ ، به نظر نمی رسد انجام بیوپسی برای سرطان پروستات خطر ابتلا به اختلال نعوظ را افزایش دهد.

کرایوتراپی یک روش کم تهاجمی است که در آن پزشکان از پروب هایی برای انجماد سلول های سرطانی پروستات استفاده می کنند. با این حال ، خطر آسیب عصبی نیز با این نوع درمان وجود دارد.

پرتو درمانی

پرتودرمانی سلولهای سرطانی را از بین می برد ، اما همچنین می تواند بر بافت سالم اطراف و احتمالاً بقیه بدن نیز تأثیر بگذارد.

پرتودرمانی برای پروستات می تواند باعث از بین رفتن عملکرد پروستات شود.

یک نوع پرتودرمانی متمرکزتر به نام براکی تراپی ممکن است خطر کمتری داشته باشد. این روش درمانی شامل کاشتن دانه های رادیواکتیو در پروستات است و احتمال کمتری روی سایر قسمت های بدن وجود دارد.

هورمون درمانی

آندروژن ها ، مانند تستوسترون ، هورمون هایی هستند که برای عملکرد باروری و جنسی مردان ضروری هستند ، اما همچنین رشد سلول های سرطانی را در یک فرد مبتلا به سرطان پروستات ترغیب می کنند.

یکی از راه های درمان سرطان پروستات مسدود کردن یا کاهش تولید و استفاده از این هورمون ها است. ممکن است این کار با استفاده از انواع مختلف دارو یا با برداشتن جراحی یک یا هر دو بیضه انجام شود.

با این حال ، هورمون درمانی همچنین می تواند عوارض جانبی داشته باشد ، از جمله خطر مشکلات نعوظ ، از دست دادن میل جنسی و کاهش قدرت باروری.

محرومیت از آندروژن (ADT) یک درمان هورمونی برای سرطان پروستات است ، اما پس از آن خطر بالایی برای اختلال عملکرد جنسی وجود دارد. یک متخصص ، که برای جلسه انجمن بالینی انکولوژی بالینی آمریکا ۲۰۱۵ نوشت ، خاطرنشان کرد که پس از ۳-۴ ماه استفاده ، ممکن است آسیب غیرقابل جبرانی به بافت نعوظ آلت تناسلی وارد شود.

با این حال ، برخی از مردان هنگام استفاده از ADT همچنان از نظر جنسی فعال هستند. یک گزینه استفاده متناوب از درمان است. با این حال ، باز هم ممکن است یک سال طول بکشد تا تستوسترون به سطح نرمال خود برسد.

مشکلات باروری

درمان های مختلف سرطان ، از جمله داروها ، شیمی درمانی ، پرتودرمانی و هورمون درمانی ، می تواند بر باروری تأثیر بگذارد.

تولید اسپرم ممکن است با درمان با اشعه کاهش یابد یا متوقف شود. بعد از آن معمولاً دوباره برمی گردد ، اگرچه ممکن است فرد هنوز مقدار کمتری اسپرم تولید کند.

حتی با وجود مقدار کمتری اسپرم ، فرد هنوز ممکن است بارور باشد.

برای کسانی که می خواهند در آینده بچه دار شوند ، یک گزینه ذخیره اسپرم در یک بانک اسپرم قبل از شروع درمان پروستات است.

اگر این درمان منجر به ناباروری شود و فرد مایل به بچه دار شدن باشد ، پزشکان می توانند از اسپرم ذخیره شده برای لقاح مصنوعی یا لقاح آزمایشگاهی (IVF) استفاده کنند.

نکاتی برای حفظ زندگی سالم جنسی

اگر بعد از درمان سرطان پروستات ، از دست دادن عملکرد جنسی رخ دهد ، چندین گزینه می تواند به فرد کمک کند که دوباره از رابطه جنسی لذت ببرد یا به عملکرد طبیعی جنسی خود بازگردد.

محققان و مشاوران به کسانی که مایلند زندگی جنسی فعالی را در حین و بعد از سرطان پروستات دنبال کنند ، مشاوره می دهند.

در اینجا برخی از نکات آنها آورده شده است.

انتظارات را مدیریت کنید

یک انتخاب برای انجام این کار این است که آیا یک زندگی جنسی فعال را دنبال کنید یا اگر فرد و شریک زندگی خود راضی به دنبال شکل های جدید صمیمیت هستند.

این می تواند شامل آزمایش با موارد زیر باشد:

ماساژ
روش های جدید لمس کردن
ویبراتور و سایر وسایل کمک

کسانی که در رابطه هستند ممکن است دریابند که شریک زندگی آنها از داشتن صمیمیت غیرجنسی خوشحال است.

یک مشاور می تواند در مورد گزینه های جایگزین مشاوره ارائه دهد. مهم است که در مورد آنچه اتفاق می افتد با یک شریک صحبت کنید و در مورد گزینه های دیگر بحث کنید. ارتباط خوب می تواند منجر به اعتماد و درک متقابل شود و این می تواند به مردم کمک کند تا بر ترس و نگرانی هر دو شریک زندگی غلبه کنند.

زمان گذاشتن

برای تحریک جسمی وقت بگذارید. ممکن است تحریک جسمی و روحی اضافی لازم باشد تا نعوظ داشته باشید و آن را حفظ کنید.

توانبخشی آلت تناسلی مرد

تعدادی از درمان ها می توانند به فرد کمک کنند تا نعوظ داشته باشد ، از جمله:

داروهای خوراکی مانند آوانافیل (Spedra) ، سیلدنافیل (ویاگرا) ، تادالافیل (Cialis) یا وردنافیل (لویترا)
کرم مخصوص آلت تناسلی مانند آلپروستادیل (Vitaros)
داروهای دیگری که به صورت تزریق یا گلوله در می آیند
پمپ های خلاء که می توانند خون را به آلت تناسلی مرد قبل از رابطه جنسی بکشند
اگر داروها یا سایر روشهای درمانی مثر نباشند ، کاشت بادی ممکن است یک گزینه باشد

نشت ادرار

قرار دادن حلقه کششی در قاعده آلت تناسلی مرد ممکن است به کاهش خطر نشت کمک کند.

ارگاسم خشک

درمان سرطان پروستات ممکن است به این معنی باشد که فرد می تواند نعوظ داشته باشد اما قادر به تولید اسپرم نیست. در نتیجه ، آنها ممکن است یک ارگاسم خشک را تجربه کنند. مشاوران جنسی به طور کلی توصیه می کنند که این ممکن است خیلی مهم نباشد. برخی افراد یاد می گیرند که از یک ارگاسم خشک لذت ببرند.

برای مردان همجنسگرا و دوجنس گرا

شریکی که معمولاً در حین رابطه جنسی مقوی است ، یا ممکن است بالا باشد ، ممکن است بخواهد برای دریافت نفوذ مقعدی تغییر ایجاد کند ، زیرا ممکن است رابطه جنسی بدون نعوظ کامل دشوار باشد.

در مورد پروستاتکتومی ، شریکی که معمولاً نفوذ می کند ممکن است رابطه جنسی را کمتر لذت بخشد ، زیرا غده پروستات معمولاً در ایجاد احساس کمک می کند.

برای زنان ترانس

زنان ترنس که پزشکان هنگام تولد جنسیت مرد را تعیین کرده اند ، هنوز غده پروستات خواهند داشت. آنها باید مرتباً بررسی کنند تا از سالم ماندن پروستات اطمینان حاصل کنند.

برای افراد مجرد

فردی که در یک رابطه ثابت نیست ممکن است از تغییر در عملکرد جنسی خود در این زمان ناراحت باشد. شاید ارزش آن را داشته باشد که قبل از شروع یک رابطه جدید صبر کنند تا وقتی که با رابطه جنسی جدید خود راحت باشند.

بهش وقت بده

از دست دادن علاقه به رابطه جنسی ممکن است به دلیل خستگی و سایر مشکلات مربوط به سرطان پروستات و درمان رخ دهد. این بی علاقگی می تواند به مرور بهبود یابد یا از بین برود.

صحبت

ارتباط آزاد با شریک زندگی توافق در مورد انتظارات و به اشتراک گذاشتن نگرانی ها را آسان می کند. در برخی موارد ، میل جنسی پایین شریک زندگی را آزار نمی دهد. دیگران ممکن است از یافتن راههای جدید صمیمی بودن لذت ببرند.

نگه داشتن سالم

ورزش کافی می تواند زندگی جنسی فرد را تقویت کند. مطالعات نشان می دهد افراد مبتلا به سرطان پروستات که ورزش می کنند به احتمال زیاد به زندگی جنسی فعال برمی گردند.

با این حال ، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد ورزش اختلال نعوظ را کاهش می دهد.

تعداد افرادی که اختلال نعوظ پس از جراحی سرطان پروستات به طور مداوم بر آنها تأثیر می گذارد بسیار متفاوت است.

از عواملی که احتمال بروز مشکلات را تحت تأثیر قرار می دهند ، می توان به سن و سلامت عمومی قبل از عمل اشاره کرد.

آیا رابطه جنسی بر خطر ابتلا به سرطان پروستات تأثیر دارد؟

در سال ۲۰۱۶ ، مطالعه ای که در اورولوژی اروپا ظاهر شد ، بررسی کرد که آیا انزال مکرر از سرطان پروستات محافظت می کند یا خیر.

در تحقیقات انجام شده تقریباً ۳۲۰۰۰ مرد شرکت کردند و به نظر می رسید که تحقیقات قبلی نیز نشان دهند که به نظر می رسد انزال منظم باعث کاهش خطر سرطان پروستات می شود.

این تحقیق جدید همچنین نتیجه گرفت که انزال در بیشتر مواقع احتمال سرطان پروستات را کاهش می دهد.

با این حال ، نویسندگان خواستار تحقیقات بیشتر شدند زیرا عوامل دیگر ، به غیر از انزال ، می توانند نتایج را حساب کنند. آنها نمی توانند تأیید کنند که انزال از سرطان پروستات محافظت می کند.

یک تئوری ، که به عنوان رکود پروستات شناخته می شود ، نشان می دهد که انزال کمتر باعث می شود ترشحات بالقوه سرطانی ایجاد شود.

کلام آخر

بیشتر مردان پس از ۶۵ سالگی به سرطان پروستات مبتلا می شوند.

بین یک سوم و نیمی از مبتلایان به سرطان پروستات در مرحله تشخیص در حال حاضر دارای درجاتی از اختلال عملکرد جنسی هستند.

افراد دیگر ممکن است در طول درمان متوجه تغییر عملکرد شوند. برخی عملکرد جنسی خود را حفظ یا بازیابی می کنند ، اما برخی دیگر متوجه می شوند که تغییرات برعکس نمی شوند.

ارتباط آزاد و آزمایش روشهای جدید نزدیک شدن به جنسیت می تواند کمک کند.