بارداری و مادر شدن، برای زنان از پايه های تكاملی هستند و در فرهنگ ما شديداً مورد تاكيد قرار گرفته اند. اگر تلاش در جهت بچه دار شدن با شكست مواجه شود مي تواند به تجربه احساسي مخربي تبديل گردد. ناباروری در زنان به عدم وقوع بارداری با وجود ۱۲ ماه مقاربت صحيح بدون استفاده از روش هاي جلوگيری اطلاق می شود و نازايي نشان دهنده عدم توانايي زوج در باروری است.
ناباروری هم بر زنان و هم بر مردان در همه ي كشورهاي جهان تاثير دارد. در واقع ناباروري اغلب اثرات ژرف در كوتاه مدت يا دراز مدت بر افراد درگير با اين مساله دارد و آنان را در معرض فشارهاي خانوادگي و اجتماعی قرار می دهد. بر اساس برآوردهای سازمان جهانی بهداشت بين ۸% تا ۱۲% كل زوج های جهان نوعی ناباروری در طول زندگی باروری خود تجربه مي كنند، يعنی ۵۰ تا ۸۰ ميليون نفر در جهان درگير اين مساله هستند.
ناباروری نخست و اوليه به عنوان ناتواني زن براي باردار شدن، به رغم قرار گرفتن بارداری به مدت يك سال تعريف شده ااست در حالی كه ناباروری ثانويه به ناتوانی آن دسته از زنان اشاره دارد كه قبلا بارداری داشته اند.
سندرم آشرمن
سندرم آشرمن یک بیماری اکتسابی و نادر است. این بیماری شامل چسبندگی های داخل رحم می باشد که معمولاً در نتیجه بارداری، زایمان، عفونت یا عمل جراحی زنان ایجاد می شود. شدت آن ممکن است خفیف یا گسترده باشد. در حالت خفیف فقط قسمتی از رحم دچار چسبندگی می شود و در حالت گسترده دیواره های قدامی و خلفی رحم به هم می چسبند. چسبندگی ها ممکن است ضخیم، نازک، پراکنده یا به هم متصل باشند.
پیشگیری
پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. به منظور جلوگیری از ایجاد چسبندگی باید از وارد آمدن هر نوع تروما به رحم طی دوران بارداری و بعد از زایمان جلوگیری کرد. همچنین دستورالعمل های زیر باید رعایت شوند.
از کورتاژ بعد از زایمان و بعد از سقط اجتناب شود.
در صورت انجام کورتاژ، این عمل به آرامی و ملایمت انجام شود.
روش مناسبی برای سقط انتخاب شود.
اندومتريوز
رشد نابجای بافت رحم(اندومتريوز) وضعيتی است که بافتی مانند پوشش درونی رحم در جای ديگری از بدن پديد می آيد. اين بيماری باعث ۳۰ تا ۴۰ درصد نازايی هاست.
بافت نابجای رحم در هر جايی از حفره ی لگنی ممکن است يافت شود: روی تخمدان ها، لوله های تخمک بر، روی رباط های رحم،ديواره ی پهلويی لگن، ديواره ی جداکننده ی مقعد و مهبل و جاهای ديگر. همچنين،ممکن است در زخم های پس از عمل سزارين، زخم های لاپاراسکوپی يا لاپاروتومی، روی مثانه، در شکم، روی روده ی کوچک و بزرگ، آپانديس و مقعد هم به وجود آيد. گاهی درون مهبل، درون
مثانه، روی پوست و حتی در شش ها، نخاع و مغز هم ديده شده است.
معمول ترين نشانه ی رشد نابجای بافت رحم، درد در ناحيه ی لگن است. اين درد اغلب با چرخه ی ماهانه مربوط است، اما زنی که به اين نارسايی دچار شده باشد ممکن است به دردهايی دچار شود که با چرخه ی ماهانه اش ارتباطی نداشته باشد. دربسياری از زنان، درد اندومتريوز به اندازه ای شديد و ناتوان کننده است که برنامه ی زندگی آن ها را به هم می ريزد. همچنين، ممکن است بر کالبد درونی نيز
اثر بگذارد و درمراحل شديد باعث چسبيدن اندام های درونی به هم شود.
تشخيص اندومتريوز
آزمون ساده ای برای شناسايی اندومترويز وجود ندارد. در حقيقت، تنها راه قابل اعتماد برای تشخيص قطعی اندومتريوز انجام دادن لاپاروسکوپی و تکه برداری از بافت است. اما اين روش گران است و اگر زير نظر پزشک و جراح کاردانی انجام نشود، ممکن است بيماری تشخيص داده نشود.
اين را هم بايد افزود که بيشتر زنان ودختران تمايل به انجام جراحی ندارند بنابراين،تشخيص اندومتريوز اندکی دردسرساز است وپزشک متخصص زنان بايد نشانه های بيماری را به درستی تشخيص دهد و پس از به دست آوردن پيشينه ی از نشانه های بيماری به بيمارمورد نظر پيشنهاد انجام تکه برداری از بافت را بدهد.
برای اين که کارها به خوبی پيش برود، بيمار بايد با راست گويی و روشنی از نشانه های بيماری با پزشک سخن بگويد و چيزی را پنهان ندارد آزمايش های يديگری هم وجود دارد که پزشک متخصص ممکن است انجام دهد. سونوگرافی، اسکن ام .آر. آی وبررسی های ديگر. هيچ کدام از اين آزمايش ها به طور قطعی بيماری را مشخص نمی کنند، اما می توانند به تشخيص آن کمک کنند.
درمان اندومتريوز
چون عوامل پديد آورنده ی اين بيماری هنوز ناشناخته اند، درمان قطعی برای اين بيماری وجود ندارد.درمان هايی که اکنون پيشنهاد می شود تا اندازه ای می توانند از پيشرفت بيماری بکاهند و آرام بخش باشند. پژوهش ها برتری هيچ کدام را بر ديگری نشان نداده اند.
گزينش هر کدام از آن هابر پايه نشانه های بيماری و نيازهای هر زن يا دختر، سن او و اين که بخواهد باردار بشود يا نه، انجام می شود
آرام بخش ها درد معمول ترين نشانه ی اين بيماری در بسياری از زنان است. از اين رو بسته به تشخيص پزشک، از آرام بخش های ساده ای مانند آسپرين و پاراستامول گرفته تاآرام بخش های ترکيبی(آميزه ای از آسپرين يا پاراستامول و مواد مخدری مانند کدوئين) يا آرام بخش های قوی مانند مورفين و داروهای ضدالتهاب(مانند نوروفن، پانستان،ولتارن و ديگر) تجويز می شود.
توجه: هيچ کدام از اين داروها را نبايد خودسرانه مصرف کرد.
درمان هورمونی
هدف از درمان هورمونی اندومتريوز تنظيم توليد استروژن در بدن زن است تا از اين راه نشانه های بيماری فروکش کند. درمان هورمونی ممکن است با قرص های ضدبارداری، پروجستين ها، هم اثرهای هورمون جی. ان. آر. اچ و دانازول انجام شود. پژوهشگران روی کارآيی مهارکننده های آروماتاز نيز کار می کنند.
هورمون درمانی پی آمدهايی نيز دارد و متأسفانه در بيشتر بيماران حتی اگر درد فروکش کند، پس اززمان کوتاهی بار ديگر باز می گردد
جراحی
بيشتر پزشکان پذيرفته اندکه جراحی لاپاروسکوپی تنها راه قطعی تشخيص اندومتريوز است. در بسياری از موارد،اين بيماری را می توان به همان روشی که تشخيص داده می شود، درمان نيز کرد.موفقيت جراحی تا اندازه زيادی به مهارت جراح و درست انجام شدن جراحی بستگی دارد. هدف ازجراحی برداشتن بافت نابجا است.
خوراک درمانی
برنامه ی غذايی متعادل برای همه ی ما ضروری است، چرا که خوراک مناسب به سلامت همه بخش های بدن کمک می کند تغذيه مناسب توان زنان مبتلا به اندومتريوز را برای تحمل درمان های پزشکی و پی آمدهای جانبی درمان افزايش می دهد، به او انرژی می بخشد و به درست فکرکردن او کمک می کند. هم اکنون کارشناسان تغذيه روی برنامه های غذايی ويژه ی بيماران اندومتريوز کار می کنند.
هیپرپرولاکتینمی
هورمون پرولاكتين توسط غده هيپوفيز كه در قاعده مغز قرار دارد ساخته مي شود. عمل اصلی اين هورمون تحريك توليد شير مادر پس از زايمان است. در طول دوران بارداري و شيردهي سطح هورمون پرولاكتين طبيعي است. در ساير شرايط سطح پرولاكتين ممكن است به عل ت بيماري يا مصرف برخی داروها بالا برود.
در مواردی هم، عامل بالا بودن هورمون، يك تومور توليد كننده پرولاكتين در غده هيپوفيز است كه پرولاكتينوما ناميده مي شود. اين تومور معمولاً خوش خيم بوده و بروز آن در زنان شايع تر از مردان است. كودكان و نوجوانان به نُدرت دچار پرولاكتينوما می شوند.
پرولاكتين سطح هورمون های جنسی استروژن و پروژسترون در زنان وتستوسترون در مردان را هم در زنان و هم در مردان پايين مي آورد. افزايش بيش از حد پرولاكتين و به دنبال آن اُفت استروژن، پروژسترون يا تستوسترون مي تواند باعث بروز اختلالات جنسي و قاعدگي شود.
تشخیص
سابقه پزشكي شما در تشخيص بسيار مهم است، پزشك از شما در مورد سابقه ابتلا به بيماري های كليه و كبد كه مي توانند باعث افزايش سطح پرولاكتين شوند سؤال خواهد كرد.
پس از حدود دو سال درمان، در صورتي كه تومور شما از بين رفته باشد و سطح هورمون پرولاكتين بالا نباشد، مي توانيد با صلاحديد پزشك خود ميزان دارو را به تدريج كم و يا آن را قطع كنيد. به اين علت كه تومور ممكن است مجدداً رشد كند، پس از قطع درمان نيز شما بايد براي معاينه و بررسي هاي لازم به پزشك خود مراجعه كنيد. فواصل اين پي گيري ها را پزشك به شما خواهد گفت.
در بعضی از بيماران، مصرف دارو سطح هورمون را پايين نمي آورد و يا تومور را كوچك نمي كند. در اين حالت ممكن است لازم باشد مقدار بيشتري دارو مصرف كنيد. در صورتي كه باز هم دارو مؤثر نبود و يا گاهي پزشكان نمي توانند علتی براي هيپرپرولاكتينمي پيدا كنند.در بعضي از بيماران با هيپرپرولاكتينمي ايديوپاتيك سطح پرولاكتين با گذشت زمان خود به خود طبيعي مي شود. در صورتي كه اين اتفاق در طي چند ماه رُخ ندهد بيماران علامت دار تحت درمان با داروهاي كابرگولين و يا بروموكريپتين قرار خواهند گرفت.
درمان
- بلافاصله پس از مطلع شدن از بارداری مصرف كابرگولين و يا بروموكريپتين را قطع كنيد (دارو را بدون دستور پزشك فوق تخصص غدد قطع نكنيد).
- در صورتي كه شما داراي تومور بزرگي باشيد كه در بينايي شما اختلال ايجاد مي كند و يا خواهد كرد، ممكن است پزشك از شما بخواهد كه درمان خود را ادامه دهيد. اگر شما ملزم به ادامه درمان باشيد، بروموكريپتين داروي ترجيحي در دوران بارداري است.
- در طول دوران بارداری نيازي به انجام آزمايش سطح پرولاكتين نيست. در اين دوران به طور طبيعي – ميزان هورمون افزايش مي يابد.
- شما نيازي به انجام MRI در طول دوران بارداری نخواهيد داشت مگر اينكه تومور در حال رشد باشد و يا بينايي شما را دچار مشكل كند.
- موارد فوق توصيه هاي كلی در اكثر زنان باردار است. با پزشك خود درباره اين كه چه چيزي بهترين برای شما و فرزندتان است صحبت كنيد.
- در برخي موارد ممكن است برای بررسي وضعيت بعضی از تومورهاي بزرگ بررسی مكرر ميدان بينايي براي پايش وضعيت تومور در دوران بارداری انجام گيرد.
اكثر تومورهای پرولاكتين ساز در دوران بارداری مشكلی برای بيمار حتی در صورت قطع درمان ايجاد نمی كنند.
کم کاری تيروئيد
کم کاری تيروئيد شرایطی است که غده تيروئيد به مقدار کافی هورمون تيروئيد توليد نمی کند . اینحالت شایع ترین اختلال تيروئيد است تيروئيد غده ای پروانه ای شکل در ميانه گردن است که درست زیر حنجره (جعبه صوتی) و در بالای استخوان های یقه (کلاویکل ها)قرار دارد.
عملکرد تيروئيد توسط غده ای در مغز به نام غده هيپوفيز کنترل می شود. غده هيپوفيز هورمون محرک تيروئيد TSH را توليد می کند که غده تيروئيد را تحریک می کند تا هورمون های تيروئيدی T3 و T4 توليد کند.
در افراد با کم کاری تيروئيد شدید، ضربه، عفونت، در معرض سرما قرارگرفتن و داروهای خاص می تواند به ندرت شرایط تهدید کننده حيات به نام کومای ميکزدم را تحریک کند که باعث کاهش سطح هوشياری و دمای پائين بدن می شود.
تشخيص کم کاری تيروئيد
در گذشته کم کاری تيروئيد تا وقتی که علایمی برای طولانی مدت وجود نداشت، تشخيص داده نمی شد؛ اما امروزه آزمایش های خونی ساده می تواند کم کاری تيروئيد را در مراحل اوليه مشخص کند.
اگر فردی علایم و نشانه های کم کاری تيروئيد، مثل مواردی که در بالا بحث شد، را داشته باشد می تواند آزمایش غربالگری برای کم کاری تيروئيد بدهد.
آزمایش های خونی
آزمایش های خونی می تواند تشخيص را مسجل کند و به علت زمينه ای نقص هورمون تيروئيد اشاره کند. شایع ترین آزمایش خونی برای کم کاری تيروئيد، هورمون محرک تيروئيد TSH است که حساس ترین آزمایش است زیرا حتی با کاهش خفيف در عملکرد تيروئيد می تواند بالا برود. تيروکسين T4 که محصول اصلی غده تيروئيد است نيز ممکن است جهت اطمينان و ارزیابی درجه کم کاری تيروئيد اندازه گيری شود.
دارودرمانی
درمان کم کاری تيروئيد، جایگزین کردن هورمون تيروئيد است که معمولاً به صورت شکل خوراکی هورمون تيروکسين (T4) داده می شود. این دارو می بایست روزی یک بار با شکم خالی مصرف شود (یک ساعت قبل از غذاخوردن یا دو ساعت بعد از غذا خوردن).
بعضی از پزشکان نوع دیگری از هورمون تيروئيد (تری یدوتيرونين T3) را درترکيب با T4 تجویز می کنند. به هرحال از آن جا که T4 در بدن به T3 تبدیل می شود، بيشتر مطالعات برتری ترکيب درمانی دوهورمون را در مقایسه با تنها T4 نشان نداده اند.
در بيشتر موارد علایم کم کاری تيروئيد در دو هفته از شروع درمان، جایگزین هورمون شروع به بهبودی می کند. به هر حال افراد با علایم شدیدتر ممکن است نياز به ماه ها درمان قبل از بهبودی کامل داشته باشند.
یک رژیم پر فيبر، آنتی اسيد های حاوی کلسيم یا آلومينيوم و قرص های آهن می تواند با جذب T4 تداخل کند و می بایست در زمان متفاوتی از روز مصرف شود.
جراحی
جراحی می تواند خطر عوارض مرتبط با جراحی مشخصی را افزایش دهد. عملکرد روده ممکن است به آهستگی بهبود یابد و ممکن است اگر تب وجود نداشته باشد عفونت نادیده گرفته شود. اگر آزمایش های خونی قبل از عمل جراحی نشان دهنده سطوح پائين هورمون تيروئيد باشد.
برداشتن رحم
به عمل جراحی اي که در آن به هر دليل جراح رحم را بر مي دارد هيسترکتومي می گويند. مشكلاتی مثل درد شديد لگن، خونريزي شديد و نامنظم ماهيانه يا ابتلا به سرطان رحم از مواردي هستند كه گاه برای درمان آنها چاره اي جز خارج كردن رحم نيست.البته در بيشتر موارد، هيستركتومي براي درمان چند بيماري زنانه انجام می شود كه به درمان دارويی پاسخ خوبي نداده اند.
تشخیص و درمان
برای خارج كردن رحم روش هاي متفاوتي وجود دارد که پزشک با توجه به وضعيت و شرايط فرد يکي از آنها را انتخاب مي کند. درگذشته تنها روش خارج كردن رحم، از طريق شکم بود اما امروزه با روش هاي جديدی مانند عمل لاپاروسکوپی بدون اينکه شکم باز شود، اين کار انجام مي شود.
در عمل لاپاروسکوپي با ايجاد ۴ سوراخ، رحم از اجزاي کناری تان جدا شده و به صورت تکه تکه از طريق سوراخ ها يا از راه واژن خارج مي شود. بيمار بعد از عمل جراحي وضعيت خوب و خون ريزي كمتری دارد. و زودتر مي تواند به زندگي عادي بازگردد. البته روش هاي جايگزين ديگري براي هيسترکتومي وجود دارد که کمتر تهاجمی است.
در صورتي كه بيماري خوش خيم باشد، ممكن است غيراز برداشتن رحم، گزينه هاي ديگري هم وجود داشته باشد. اگر مشكل به دليل هورموني باشد، با استفاده از دستگاه هيستروسکوپ، آندومتر تراشيده و نازک مي شود. درنتيجه نيازي به برداشتن رحم نيست.
استفاده از روش هايي با کمترين تهاجم در مقايسه با رحم برداري باز از راه شکم مزايايي دارد. اين روش هاي کمتر تهاجمي درد و جوشگاه زخم کمتري ايجاد مي کنند و خطر عفونت به دنبال آنها کمتر است.
سندرم ترنر
سندرم ترنر بيماری کروموزومی است که در اثر تغيير در تعداد کروموزوم در زنان بوجود می آید. زنان مبتلا به این بيماری معمولا باردار نمي شوند؛ که این امربه علت فقدان عملکرد تخمدان ها می باشد.
تشخيص
تشخيص اين سندرم قبل از تولد جنين به واسطه آمنيوسنتز و بررسی کروموزومی امكان پذير است و حتي ناهنجاريهاي قلبي و كليوي در موارد درگيری این مناطق را نيز با انجام سونوگرافي ميتوان دید. اما اين سندرم معمولا در ابتداي تولد و يا هنگاميكه انتظار مي رود كه بلوغ رخ داده باشد، تشخيص داده مي شود، اگر كودك چندين نشانه از سندرم ترنر را داشته باشد، آزمايش خون صورت گرفته و كاريوتيپ انجام ميشود.
در اين تست تعداد كروموزومهاي فرد را شمارش كرده و هر گونه تغيير شكل ناهنجار و يا فقدان هر بخش از كروموزوم را تشخيص مي دهد. در برخي موارد هيچ گونه علائم باليني در ابتداي تولد مشهود نمي باشد و اين امر تا رسيدن به زمان بلوغ دختر به تعويق مي افتد. با اين حال مهم است كه اين سندرم زودتر تشخيص داده شود تا هر چه زودتر درمانهاي هورموني لازم صورت گيرد.
تشخيص زودرس و درمان به پيشگيری از ساير مشكلات بخصوص عوارض مزمن از قبيل استئوپورز و ديابت كمك خواهد كرد
راه های درمان
درمان خاصی برای این بيماری وجود ندارد.
جايگزيني هورمون رشد ممكن است لازم باشد اين عمل ممكن است به كودك كمك كند تا به قامت نرمال دست يابد. استروژن تراپي نيز در سن ۱۲ يا ۱۳ سالگی براي تحريك خصوصيات ثانويه جنسی آغاز می گردد تا دختران مبتلا به اين سندرم همانند بالغين ظاهر نرمالي را داشته باشند.
استروژن تراپی در درمان نازايي مفيد نخواهد بود درمانی ندارد مگر تخمک اهدایی و استفاده از پمادهاي واژينال براي پيشگيري از خشكی، خارش و درد در طي نزدیکی ميتواند مفيد باشد.
گاهی اوقات جراحی قلبی برای اصلاح برخی از نقایص لازم است. خوب است بدانيد زنان مبتلا به سندرم ترنر مي توانند بچه دار شوند به واسطه تخمك اهدايي و با روش لقاح خارج رحمی، تخمک اهدايي براي ايجاد يك جنين مورد استفاده قرار مي گيرد و در رحم افراد مبتلا جايگزين مي گردد و در طول دوران بارداري مراقبتهاي حمايتي انجام مي گيرد و زنان ممكن است بارداري را تا موعد مقرر سپری كرده و حتی سير زايمان را بطور طبيعی طي كنند.
سندرم تخمدان پلی کيستيک
این سندرم شيوع نسبتا زیادی در خانم ها دارد و یکی از عوارض بالقوه آن، افزایش هورمون های مردانه می باشد.
سندرم تخمدان پلی کيستيک چيست؟
سندرم تخمدان پلی کيستيک یکی از علل شایع اختلالات هورمونی در خانمها می باشد، اسم این بيماری ناشی از ضایعاتی است که در تخمدانها ایجاد می شود، که در آن هر دو تخمدان پر از کيستهای متعدد شده و بزرگ می شوند.
این کيستها در لایه بيرونی تخمدانها تشکيل می شوند و ظاهر کيستيک به تخمدان می دهند سندرم تخمدان پلی کيستيک موارد زیر را در خانمها تحت تاثير قرار می دهد: عادات ماهانه، باروری، ميزان هورمونها، قلب، عروق خونی و ظاهر فرد. در این خانمها بطور تيپيک ميزان هورمونهای مردانه (آندروژنها) افزایش می یابند، عادات ماهيانه آنها یا قطع می شود و یا اینکه بطور مکرر دچار خونریزی می شوند.
تخمدانها در خانمهای طبيعی نيز هورمون مردانه توليد می کنند، ولی در خانمهائيکه مبتلا به سندرم تخمدان پلی کيستيک هستند ميزان توليد هورمونهای مردانه بشدت افزایش می یابد.
تشخیص
یک تست منفرد برای تشخيص سندرم تخمدان پلی کيستيک وجود ندارد. پزشک شما ممکن است یک یا چند تا از آزمایشات زیر را انجام دهد تا بتواند مشکل شما را تشخيص دهد.
تاریخچه پزشکی: پزشک از شما در مورد تغييرات عادت ماهيانه، علائمی که دارید و تغيير وزن احتمالی پرسش می کند.
معاینه فيزیکی: پزشک شما را از نظر وجود علائم فوف الذکر معاینه می کند.
آزمایشات خون: مهمترین قسمت تشخيص هستند که در آن آزمایشات بخصوص را پزشک برای شما درخواست می کند.
سونوگرافی: که به راحتی کيست تخمدان را تشخيص می دهد.
درمان
درمان قطعی برای آن وجود ندارد ولی باید بيمار درمانهای لازم را دریافت کند تا از عوارض بيماری کاسته شود. نوع درمان به مقدار زیاد به خود بيمار نيز بستگی دارد، اینکه می خواهد حامله شود یا نه و اینکه می خواهد شانس بيماری قلبی و دیابت را کاهش دهد یا نه؟ بسياری از بيماران به مجموعه ای از درمانها برای رسيدن به اهداف فوق نيازمند هستند.
ایجاد تغييرات در روش زندگی
بسياری از این بيماران چاق و دارای اضافه وزن هستند. بنابراین کاهش وزن، استفاده کمتر از مواد قندی و استفاده بيشتر از سبزیجات و ميوه جات کمک کننده می باشند.
تجویز قرصهای ضد حاملگی
برای خانمهائی که نمی خواهند حامله شوند، تجویز قرصهای ضد حاملگی سبب کنترل عادات ماهيانه، سبب کاهش هورمونهای مردانه و سبب بهبود جوش صورت و بدن می شود. باید بخاطر داشته باشيد که همينکه قرصها قطع شوند، دوباره عادات ماهيانه نامنظم می شود. نوع قرص ضد حاملگی نيز مهم است از بعضی از داروهای ضد دیابت نيز استفاده می شود. آنها ميزان هورمونهای مردانه را کاهش داده و سبب طبيعی شدن عادت ماهيانه می شوند.
منتهی استفاده از آنها باید حتما با نظر پزشک باشد. از داروهای ضد دیابت که قند خون را کاهش می دهند نباید استفاده کرد.
داروهای باروری
می توان برای کمک به باروری در خانمهائيکه می خواهند صاحب فرزند شوند از آنها استفاده کرد. دروهای کاهش دهنده هورمون مردانه: گاها لازم است برای جلوگيری از عوارض سوء هورمونهای مردانه، از داروهائيکه توليد هورمونهای مردانه را کم می کنند استفاده کرد گاها برای رها شدن تخمکها و باردار شدن، توسط جراحی فوليکولها را سوراخ می کنند.
۱۰ روش برای تقویت باروری مردان و افزایش تعداد اسپرم
منی آبکی: علل و تأثیر آن بر باروری
از کار افتادگی زود رس تخمدان ها(يائسگی زودهنگام)
از کار افتادگی زود رس تخمدان ها(يائسگی زودهنگام) به از دست رفتن کارکرد تخمدان ها پيش از ۴۰ سالگی گفته می شود. در اين حالت، دوره ی ماهانه متوقف می شود و مقدار هورمون استروژن کاهش و مقدار هورمون تحريک کننده ی فوليکول ها (FSH) افزايش می يابد. يک تا ۴ درصد از جمعيت زنان به اين بيماری دچار می شوند و نازايی از پی آمدهای آن است.
به طور معمول دخترها با تخمدان هايی به دنيا می آيند که مقدار کافی از تخمک نارس را در خود دارند. از زمان بلوغ تا ۵۰ سالگی هر ماه يک تخمک از يکی از تخمدان ها آزاد می شود تا اين که اندوخته تخمک ها به پايان می رسد و يائسگی رخ می دهد. اما در دختران و زنان جوانی که به بيماری از کارافتادگی پيش رس تخمدان ها دچار شده اند، تخمک ها به روزگار جوانی از دست می روند يا دچار نارسايی می شوند.
در نتيجه، بيمار جوان دچار يائسگی زودهنگام می شود. اين يائسگی زودهنگام، به طور معمول در ۴۰ سالگی رخ می دهد، اما ممکن است حتی به روزگار نوجوانی نيز خود رانشان دهد.
تشخيص
اگر چرخه ماهانه دختر يا زن جوانی متوقف شود يا گرگرفتگی شديد داشته باشد، بايد خيلی زود پزشک خود را ببيند. از کارافتادگی پيش رس تخمدان ها يک نارسايی هورمونی است و ممکن است پی آمدهای ناگواری برای سلامتی داشته باشد. او بايد پزشک خود را از وضعيت چرخه ماهانه، نشانه هايی مانند گرگرفتگی و اين که آيا جراحی تخمدان، پرتودرمانی يا شيمی درمانی داشته يا نه، آگاه سازد.
درمان
به طور کلی اين بيماری را به هورمون درمان می کنند. هورمون درمانی با مقداری بيش از آن چه که برای زنان يائسه تجويز می شود، انجام می گيرد. درمان با مقدار پايين آغاز می شود و مقدار هورمون به تدريج افزايش می يابد.
به طور معمول هورمون استروژن و پروژسترون و گاهی تستوسترون به کار می رود گاهی قرص های ضدبارداری بر هورمون درمانی ترجيح داده می شود. برنامه ی غذايی مناسب، ورزش منظم نيز سودمند است تا کنون برای درمان نازايی اين زنان راهی وجود ندارد و فقط می توان از تخمک زن های ديگر بهره برد.
در پایان
گاهي زنان مبتلا به پرولاكتينوما در طول درمان، باردار مي شوند. اين افراد ممكن است نياز به درمان خاصي داشته باشند تا از سلامت كودكشان مطمئن شوند.
معاينات اوليه پس از يك سال از مرد شروع مي شود زيرا در حدود نيمي از موارد نازايي مربوط به مردان است. از طرف ديگر بررسي هاي مربوط به زنان پيچده تر و پرهزينه تر مي باشد.
در صورتي كه مرد مشكلی نداشته باشد، بررسی هاي مربوط به زن انجام مي گيرد. از آنجايي كه بررسي نازايي روند نسبتاً طولاني دارد بايد با حوصله پيگيري شود و مشاركت زوج در مشاوره هاي خانوادگي و ارائه اطلاعات صحيح در مورد آينده درمان از موارد مهم به شمار می رود.
امروزه با پيشرفت روش های جديد در درمان نازايی، حتي در مواردی كه درمان مشكل به نظر می رسد، زوجين دارای فرزند می شوند.
بیشتر بخوانید:
تحرک اسپرم چگونه بر باروری تأثیر می گذارد؟
