علم و بدن

همه چیز در مورد بیماری سلیاک

بیماری سلیاک
بیماری سلیاک نوعی اختلال گوارشی مزمن است که در نتیجه واکنش ایمنی بدن به گلیادین ، ​​پروتئین گلوتن موجود در گندم ، جو ، چاودار و گاهی اوقات جو دوسر ایجاد می شود.

این شامل التهاب و تخریب پوشش داخلی روده کوچک است و می تواند منجر به سوء جذب مواد معدنی و مغذی شود.

علائم ممکن است شامل اسهال مزمن ، کاهش وزن و خستگی باشد. در برخی موارد ، تنها علامت آنمی است و بیماری سلیاک تا اواخر زندگی تشخیص داده نمی شود.

بیماری سلیاک تقریباً از هر ۱۴۱ نفر۱ نفر را درگیر می کند. این بیماری می تواند فردی را در هر سنی که از نظر ژنتیکی مستعد باشد تحت تأثیر قرار دهد ، اما این بیماری اغلب از دوران نوزادی آغاز می شود.

هیچ درمانی وجود ندارد و تنها درمان موثر رژیم بدون گلوتن است.


حقایقی در مورد بیماری سلیاک:

در اینجا چند نکته اساسی در مورد بیماری سلیاک آورده شده است. 

بیماری سلیاک نوعی اختلال خود ایمنی است که باعث عدم تحمل گلوتن در افراد می شود.
اثرات طولانی مدت آن شامل کم خونی و سوء تغذیه است.
تنها درمان موثر رژیم بدون گلوتن است.
رژیم غذایی بدون گلوتن فقط برای افرادی که آلرژی یا عدم تحمل گلوتن دارند توصیه می شود.


علائم سلیاک

بیماری سلیاک یک اختلال دائمی است. علائم ممکن است از خفیف تا شدید باشد ، با گذشت زمان تغییر می کند و در افراد متفاوت است. برخی از افراد ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند یا علائم تا اواخر زندگی ظاهر نشوند.

برخی از علائم رایج بیماری سلیاک عبارتند از:

  • علائم گوارشی ، مانند گرفتگی شکم ، اسهال ، گاز ، تهوع و استفراغ و نفخ شکم
  • مدفوع بدبو با چربی اضافی در آنها
  • درد استخوان و مفصل
  • افسردگی ، تحریک پذیری و حملات هراس
  • ضعف و خستگی
  • کبودی و خونریزی بینی آسان
  • احتباس مایع
  • ناباروری
  • گرسنگی مداوم
  • نارسایی کمبود آهن
  • سوء تغذیه و کمبودهای تغذیه ای ، از جمله کمبود ویتامین B12 ، D و K
  • زخم های دهان و تغییر رنگ دندان
  • تحلیل رفتن عضلات ، ضعف عضلات و گرفتگی عضلات
  • آسیب عصبی ، منجر به گزگز در پاها و پاها می شود
  • خون در مدفوع یا ادرار
  • سردردهای میگرنی

بعضی از افراد نوعی بثورات پوستی ایجاد می کنند که به آن (dermatitis herpetiformis) می گویند. لکه های قرمز ، برجسته و تاول ممکن است روی آرنج ، زانو ، شانه ، باسن و صورت تأثیر بگذارد.

بیماری سلیاک می تواند منجر به سوء جذب و سوء تغذیه ، آسیب به روده بزرگ و آسیب ظریف به سایر اندام ها شود.

بسیاری از بزرگسالان با علائم خفیف ، خستگی و کم خونی یا احتمالاً فقط ناراحتی مبهم شکمی مانند نفخ ، اتساع شکم و گاز اضافی را تجربه می کنند. برخی از افراد علائم واضحی از بیماری ندارند ، اما احساس عمومی در وضعیت ناخوشایند دارند.

تغییرات در علائم ممکن است به موارد زیر بستگی داشته باشد:
  • مدت زمانی که فرد با شیر مادر تغذیه می کند ، زیرا علائم بعداً در افرادی که مدت طولانیتری با شیر مادر تغذیه می کنند ظاهر می شود
  • مقدار گلوتن مصرف شده
  • سنی که فرد شروع به خوردن گلوتن می کند
  • میزان آسیب به روده کوچک

بر اساس مطالعه ای که در JAMA Neurology منتشر شده است ، افراد مبتلا به بیماری سلیاک ممکن است در معرض خطر بیشتری از نوروپاتی باشند.

استرس و اضطراب ممکن است علائمی به همراه داشته باشد.

علائم سلیاک در نوزادان و کودکان

در کودکان و نوزادان ممکن است مشکلات روده ای مانند اسهال ، تحریک پذیری و عدم موفقیت در رشد یا تأخیر در رشد وجود داشته باشد.

با گذشت زمان ، کودکان ممکن است کاهش وزن ، آسیب به مینای دندان و تاخیر در بلوغ را تجربه کنند.

تشخیص بیماری سلیاک 

پزشک بیمار را معاینه می کند و در مورد علائم و نشانه ها س askال می کند و ممکن است آنها برخی آزمایشات را درخواست کنند.

آزمایش خون ممکن است موارد زیر را تشخیص دهد:

  • آنتی بادی های آنتی گلیادین
  • آنتی بادی های اندومیزیال
  • آنتی بادی های ترانس گلوتامیناز ضد بافت

خون برای آنتی بادی علیه پپتید گلیادین مرطوب (TTG) و گاهی آنتی بادی آنتی گلیادین (AGA) و آندومیزیم (EMA) غربال می شود.

بیوپسی روده کوچک دقیق ترین آزمایش برای بیماری سلیاک محسوب می شود. پزشک از آندوسکوپی برای گرفتن نمونه از پوشش روده استفاده می کند. معمولاً چندین نمونه برای افزایش دقت تشخیص بدست می آید.

شرایطی که علائم مشابه بیماری سلیاک دارند عبارتند از:

  • نارسایی لوزالمعده
  • بیماری کرون روده کوچک
  • سندرم روده تحریکپذیر
  • روده کوچک رشد بیش از حد باکتری ها

حساسیت به گلوتن ، که علائم مشابه اما خفیف تری دارد و به عنوان موجودی مورد بحث است
پزشک در هنگام تشخیص باید این احتمالات را از بین ببرد.

رژیم غذایی

در حال حاضر ، تنها درمان این است که از گلوتن برای زندگی ممانعت کنید.

با رعایت دقیق رژیم غذایی ، روده ها به طور طبیعی بهبود می یابند و علائم از بین می روند ، اما خوردن دوباره گلوتن می تواند باعث عود شود.

بیماران باید توجه داشته باشند که کدام غذاها حاوی گلوتن هستند و کدام یک ندارند ، اما این ممکن است دشوار باشد ، زیرا بسیاری از محصولات حاوی گلوتن پنهان هستند.

یک متخصص تغذیه واجد شرایط می تواند به فرد مبتلا به سلیاک کمک کند تا از یک رژیم غذایی سالم پیروی کند.

محصولات با گلوتن و بدون گلوتن

طیف گسترده ای از محصولات با برچسب فاقد گلوتن در دسترس هستند. اینها شامل نان های بدون گلوتن ، ماکارونی ، کلوچه و غیره است. تولیدکنندگان ملزم به ارائه اطلاعات در مورد مواد تشکیل دهنده مورد استفاده برای تولید محصولات غذایی خود هستند ، اما افراد باید قبل از خرید یا مصرف هر محصول ، برچسب را به دقت بررسی کنند.

“فاقد گلوتن” به طور معمول نشان می دهد که سطح بی ضرر گلوتن به جای عدم وجود کامل آن وجود دارد.

مقررات مربوط به استفاده از برچسب روی محصولات فاقد گلوتن بین کشورها متفاوت است ، بنابراین بیماران باید احتیاط کنند.

فردی که رژیم بدون گلوتن را دنبال می کند باید از موارد زیر اجتناب کند:
  • تمام غذاهای تهیه شده از گندم ، چاودار ، سبوس ، آرد غنی شده ، بلغور و جو ، از جمله غلات ، نان ، ماکارونی ، کروتون ، کراکر ، کیک و کلوچه
  • آبجو و سایر الکل های دانه ای
  • جو دوسر

برخی از داروهای جو دوسر می توانند به گندم آلوده شوند. در برخی موارد ، مقدار کمی جو دوسر تحت نظارت پزشکی وارد رژیم غذایی می شود.

باید مراقب برخی از محصولات غذایی که در تأسیسات تولید محصولات حاوی گلوتن تولید می شوند ، گرفت.

بسیاری از غذاهای فرآوری شده حاوی گلوتن هستند ، از جمله:
  • سوپ های کنسرو شده
  • سس سالاد ، سس گوجه فرنگی و خردل
  • سس سویا
  • چاشنی ها
  • بستنی و آب نبات
  • گوشت و سوسیس فرآوری شده و کنسرو شده

گلوتن همچنین می تواند در موارد زیر استفاده شود:

  • برخی از داروهای تجویز شده و بدون نسخه (OTC)
  • محصولات ویتامین
  • محصولات آرایشی مانند رژ لب ، براق کننده لب ، چسب و خمیر دندان
  • تمبر پستی

افراد مبتلا به بیماری سلیاک اغلب عدم تحمل لاکتوز دارند ، بنابراین اجتناب از لاکتوز می تواند کمک کند.

هر فرد مبتلا به سلیاک باید برچسب های غذا را به دقت بخواند و بررسی کند کدام غذاهای رستوران فاقد گلوتن هستند. بعضی از رستوران ها منوی بدون گلوتن دارند.

رژیم بدون گلوتن برای همه؟

کسانی که به بیماری سلیاک یا عدم تحمل گلوتن مبتلا نیستند ، اگر به فکر “آزاد شدن گلوتن” هستند باید با پزشک خود صحبت کنند.

اگر با دقت رعایت نشود ، رژیم بدون گلوتن می تواند به کمبودهای دیگری منجر شود.

طبق انستیتوی ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیوی (NIDDK) ، “هیچ اطلاعات فعلی حاکی از آن نیست که عموم مردم برای کاهش وزن یا سلامتی بهتر باید رژیم بدون گلوتن داشته باشند.”

غذاهایی که مصرف آنها بی خطر است

مصرف غلات مانند ذرت ، ارزن ، سورگوم ، تف ، برنج و برنج وحشی بی خطر است.

غلات غیر غلات مانند آمارانت ، کینوا ، یا گندم سیاه همچنین سیب زمینی و موز ، تاپیوکا و لوبیای گاربانزو بی ضرر هستند. آنها حاوی گلوتن نیستند و علائم را تحریک نمی کنند.

فرد مبتلا به سلیاک ممکن است نیاز به مکمل ویتامین و مواد معدنی داشته باشد تا خطر کمبودهای ناشی از این اختلال را کاهش دهد.

دستورالعمل ها را می توان با جایگزینی مواد و تنظیم زمان و درجه حرارت مورد استفاده برای پخت ، بدون گلوتن تهیه کرد.

درمان سلیاک

دانشمندان در حال بررسی داروهایی هستند که مستقیماً در روده ها کار می کنند ، درمان هایی که بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارند و واکسیناسیون برای درمان بیماری سلیاک.

با این حال ، در حال حاضر هیچ درمانی وجود ندارد ، مگر برای جلوگیری از گلوتن.

اگر فرد به مصرف گلوتن ادامه دهد ، این می تواند کیفیت زندگی او را تحت تأثیر قرار دهد و ممکن است خطر برخی از شرایط پزشکی را افزایش دهد.

عوارض سلیاک

ریزش مو ، کم خونی و پوکی استخوان می تواند رخ دهد زیرا بدن مواد مغذی را به طور موثر جذب نمی کند. ممکن است زخم روده کوچک ایجاد شود.

بیماری سلیاک با انواع خاصی از سرطان از جمله لنفوم روده و آدنوکارسینومای روده کوچک ، حلق و مری مرتبط است.

بیماری نسوز

در صورت عدم اقدام برای مدیریت بیماری سلیاک ، در موارد نادر ، بیماری نسوز ممکن است رخ دهد. این امر معمولاً اتفاق می افتد زیرا حفظ رژیم کاملاً بدون گلوتن دشوار است.

در افراد مبتلا به بیماری مقاوم به درمان ، مدت طولانی است که این بیماری وجود دارد به طوری که روده ها دیگر فقط با رژیم غذایی قادر به بهبود نیستند و رژیم بدون گلوتن کمکی نخواهد کرد.

داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها و داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ممکن است تجویز شود.

کودکان مبتلا به بیماری سلیاک

اگر بیماری سلیاک در دوران کودکی درمان نشود ، می تواند در بزرگسالی قد کوتاهی داشته باشد ، اما کودک مبتلا به بیماری سلیاک که به رژیم بدون گلوتن روی می آورد ، اغلب رشد قد را شروع کرده و هرگونه تأخیر ناشی از این اختلال را بهبود می بخشد. آسیب روده در طی چند هفته پس از حذف گلوتن از رژیم غذایی بهبود می یابد.

هرچه زمان می گذرد ، کودکان ممکن است دچار بهبودی خود به خودی شوند و تا اواخر زندگی عاری از علائم و نشانه های بیماری سلیاک باشند ، اما علائم می توانند بعداً ظاهر شوند.

علت سلیاک

بیماری سلیاک یک اختلال ایمنی است. وقتی فرد مبتلا به سلیاک گلوتن می خورد ، سلول ها و سیستم ایمنی بدن او فعال شده و روده باریک را مورد حمله قرار داده و به آن آسیب می رسانند.

در بیماری سلیاک ، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به پرزهای روده کوچک حمله می کند. اینها ملتهب و تحت تأثیر قرار می گیرند و ممکن است از بین بروند. روده کوچک دیگر قادر به جذب موثر مواد مغذی نیست. این می تواند منجر به تعدادی از خطرات و عوارض سلامتی شود.

افرادی که به احتمال زیاد به بیماری سلیاک مبتلا هستند شامل افرادی هستند که:

  • بیماری خودایمنی دیگری مانند دیابت نوع ۱ ، آرتریت روماتوئید یا بیماری خودایمنی که بر تیروئید یا کبد تأثیر می گذارد
  • یک اختلال ژنتیکی ، مانند سندرم داون یا سندرم ترنر
  • یکی از اعضای خانواده که به این بیماری مبتلا است
  • داشتن یک عضو خانواده مبتلا به بیماری سلیاک ، احتمال ابتلای فرد را به ۱ در ۱۰ افزایش می دهد.

مطالب مفید برای شما:

۴ مورد از بهترین مکمل های گوارشی طبیعی
۷ اختلال هضم دستگاه گوارش را بشناسید
سندروم هیرشپورنگ چیست؟

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *