آنتی بیوتیک چیست؟
آنتی بیوتیک ها که برای مبارزه با عفونت های ناشی از باکتری ها استفاده می شوند. آنها همچنین ضد باکتری نامیده می شوند. آنها عفونت ها را با کشتن یا کاهش رشد باکتری ها درمان می کنند.
اولین انتی بیوتیک مدرن در سال ۱۹۳۶ مورد استفاده قرار گرفت. به لطف آنتی بیوتیک ها ، قبلاً عفونت های کشنده قابل درمان هستند.
امروزه ، آنتی بیوتیک ها هنوز داروهای قدرتمند و مفید برای مبتلایان به عفونتهای جدی جدی هستند. آنها همچنین می توانند از ابتلا به عفونت های کمتر جدی جلوگیری کنند.
آنتی بیوتیک ها چگونه کار می کنند؟
کلاس های بسیاری از انتی بیوتیک ها وجود دارد. انواع خاصی از آنتی بیوتیک ها برای انواع خاص عفونت های باکتریایی بهتر عمل می کنند.
آنتی بیوتیکها به اشکال مختلفی از جمله:
- قرص
- کپسول
- مایعات
- کرم ها
- پمادها
بیشتر آنتی بیوتیکها فقط با تجویز پزشک در دسترس هستند. برخی کرم ها و پماد های آنتی بیوتیکی از طریق پیشخوان در دسترس هستند.
چگونه آنتی بیوتیک ها علیه باکتری ها کار می کنند؟
آنتی بیوتیکها با از بین بردن باکتری ها یا کند شدن و به حالت تعلیق در رشد آن ، با عفونت های باکتریایی مبارزه می کنند. آنها این کار را توسط:
- حمله به دیواره یا پوشش باکتریهای اطراف
- دخالت در تولید مثل باکتری ها
- انسداد تولید پروتئین در باکتری ها
چه مدت طول می کشد آنتی بیوتیک ها کار کنند؟
آنتی بیوتیکها بلافاصله بعد از شروع مصرف آنها شروع به کار می کنند. با این وجود ، ممکن است شما دو یا سه روز احساس بهتری نداشته باشید.
بعد از اینکه درمان آنتی بیوتیکی تغییر کرد ، چقدر سریعتر بهتر می شوید. این بستگی به نوع عفونی که درمان می کنید نیز بستگی دارد.
اکثر آنتی بیوتیک ها باید به مدت ۷ تا ۱۴ روز مصرف شوند. در بعضی موارد ، درمانهای کوتاهتر نیز همینطور عمل می کنند. پزشک شما بهترین طول درمان و تصحیح نوع آنتی بیوتیک را برای شما تصمیم خواهد گرفت.
حتی اگر بعد از چند روز درمان ممکن است احساس بهتری داشته باشید ، بهتر است کل رژیم آنتی بیوتیکی را تمام کنید تا به طور کامل عفونت خود برطرف شود. این همچنین می تواند به جلوگیری از مقاومت آنتی بیوتیکی کمک کند. بدون اینکه ابتدا با ارائه دهنده خدمات درمانی خود صحبت کنید ، آنتی بیوتیک خود را متوقف نکنید.
آنتی بیوتیک ها از چه مواردی ساخته شده اند؟
اولین آنتی بیوتیک بتا-لاکتام ، پنی سیلین ، به طور تصادفی کشف شد. در حال رشد از لکه های قالب روی ظرف پتری بود. دانشمندان دریافتند که نوع خاصی از قارچ به طور طبیعی پنی سیلین تولید می کند. سرانجام ، پنی سیلین در مقادیر زیادی در آزمایشگاه از طریق تخمیر با استفاده از قارچ تولید شد.
برخی دیگر از آنتی بیوتیک های اولیه توسط باکتری های موجود در خاک زیر زمینی تولید می شوند.
امروزه تمام داروهای آنتی بیوتیکی در آزمایشگاه تولید می شوند. برخی از آنها از طریق یک سری واکنشهای شیمیایی ساخته می شوند که ماده مورد استفاده در دارو را تولید می کنند.
سایر آنتی بیوتیک ها حداقل تا حدی از طریق یک فرآیند طبیعی اما کنترل شده ساخته می شوند. این فرآیند اغلب با واکنشهای شیمیایی خاصی تقویت می شود که می تواند ماده اصلی را برای ایجاد داروی متفاوت تغییر دهد.
مقاومت آنتی بیوتیکی چیست؟
آنتی بیوتیک ها داروهای قدرتمندی هستند که برای انواع خاصی از بیماری ها بسیار مفید هستند. با این حال ، برخی از آنتی بیوتیک ها در حال حاضر کمتر از آنچه که قبلاً به دلیل افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی بود ، مفید نیستند.
مقاومت آنتی بیوتیکی هنگامی رخ می دهد که باکتری ها دیگر نمی توانند توسط آنتی بیوتیک های خاصی کنترل یا از بین بروند. در بعضی موارد ، این بدان معناست که هیچ درمانی مؤثر برای شرایط خاص وجود ندارد.
هر ساله ۲ میلیون نفر به باکتری هایی که در برابر آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند آلوده می شوند و در نتیجه حداقل ۲۳۰۰۰ نفر فوت می کنند.
- هنگامی که انتی بیوتیک مصرف می کنید ، باکتریهای حساس از بین می روند. باکتریهایی که در طول درمان با آنتی بیوتیک زنده می مانند ، اغلب نسبت به انتی بیوتیک مقاوم هستند. این باکتری ها معمولاً ویژگی های منحصر به فردی دارند که مانع از کار آنتی بیوتیک ها بر روی آنها می شود.
برخی از عفونت های جدی در برابر آنتی بیوتیک ها شامل:
Clostridium difficile (C. diff)
رشد بیش از حد این نوع باکتری باعث ایجاد عفونت در روده کوچک و بزرگ شما می شود. این اغلب بعد از درمان شخصی با آنتی بیوتیک برای عفونت باکتریایی مختلف رخ می دهد. C. diff به طور طبیعی در برابر بسیاری از انتی بیوتیک ها مقاوم است.
انتروکوک مقاوم در برابر ونکومایسین (VRE)
این باکتری ها اغلب به جریان خون ، مجاری ادراری یا زخم های جراحی شما آسیب می رسانند. این عفونت به طور معمول در افرادی که در بیمارستان بستری هستند رخ می دهد. عفونت انتروکوکی ممکن است با وانکومایسین آنتی بیوتیکی درمان شود ، اما VRE در مقابل این درمان مقاوم است.
مقاوم در برابر متی سیلین استافیلوکوکوس اورئوس (MRSA)
این نوع عفونت در برابر آنتی بیوتیک های عفونت استاف سنتی مقاوم است. عفونت MRSA به طور معمول در پوست شما رخ می دهد. این بیماری بیشتر در افراد بیمارستانی و کسانی که سیستم ایمنی ضعیف دارند ، دیده می شود.
مقاوم به کرباپنم Enterobacteriaceae (CRE)
این کلاس از باکتری ها در برابر بسیاری از آنتی بیوتیک های دیگر مقاوم هستند. عفونت های CRE به طور معمول در افراد در بیمارستان ها و افرادی که در ونتیلاتور مکانیکی قرار دارند رخ می دهند یا دارای سوند داخلی نیستند.
آنتی بیوتیک ها چگونه کار می کنند؟
مهمترین علت مقاومت آنتی بیوتیکی استفاده نامناسب یا استفاده بیش از حد از انتی بیوتیک ها است. تصور می شود که تقریباً ۳۰ درصد استفاده از انتی بیوتیک منعقد شده Sourceof غیر ضروری است. این امر به این دلیل است که انتی بیوتیک ها اغلب در صورت عدم نیاز تجویز می شوند.
برای کاهش نامناسب آنتی بیوتیک می توان چندین قدم مهم برداشت:
- آنتی بیوتیک ها را فقط برای عفونت های باکتریایی مصرف کنید. از آنتی بیوتیک ها برای شرایط ناشی از ویروس ها مانند سرماخوردگی ، آنفولانزا ، سرفه یا گلو درد استفاده نکنید.
- انتی بیوتیک ها را طبق دستورالعمل ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مصرف کنید. استفاده از دوز اشتباه ، پرش از دوز یا مصرف طولانی تر یا کوتاه تر از آن ممکن است به مقاومت در برابر باکتری ها کمک کند. حتی اگر بعد از چند روز احساس بهبودی کردید ، قبل از قطع یک آنتی بیوتیک با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.
- انتی بیوتیک مناسب مصرف کنید. استفاده از انتی بیوتیک اشتباه برای یک عفونت ممکن است منجر به مقاومت شود. انتی بیوتیک های تجویز شده برای شخص دیگری را مصرف نکنید. همچنین ، انتی بیوتیک ها را از یک درمان قبلی باقی نمانید. ارائه دهنده خدمات درمانی شما می تواند مناسب ترین آنتی بیوتیک را برای نوع خاص عفونت شما انتخاب کند.
چه آنتی بیوتیکی هایی برای درمان استفاده می شوند؟
آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت های ناشی از باکتری ها استفاده می شوند. بعضی اوقات تشخیص اینکه عفونت شما ناشی از باکتری یا ویروس است ، دشوار است زیرا این علائم اغلب شباهت زیادی دارند.
ارائه دهنده خدمات درمانی شما علائم شما را ارزیابی کرده و معاینه جسمی را انجام می دهد تا علت عفونت شما مشخص شود. در بعضی موارد ، ممکن است آنها برای آزمایش علت عفونت درخواست آزمایش خون یا ادرار کنند.
برخی از عفونتهای باکتریایی رایج عبارتند از:
- عفونت ادراری
- عفونت سینوس و گوش
- گلو استرپ
آنتی بیوتیک ها در برابر ویروس ها مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا مؤثر نیستند. آنها همچنین روی عفونت های ناشی از قارچ ها کار نمی کنند ، مانند:
- عفونت های مخمر
- پای ورزشکار
- عفونتهای پا قارچی
- درماتوفیتوز
این داروها با گروه متفاوتی از داروها به نام ضد قارچ درمان می شوند.
عوارض جانبی رایج آنتی بیوتیک ها چیست؟
بیشتر آنتی بیوتیکها دارای عوارض جانبی مشابه هستند. شاید شایعترین عارضه جانبی ناراحتی دستگاه گوارش (GI) باشد ، از جمله:
- اسهال
- حالت تهوع
- استفراغ
- گرفتگی عضلات
در برخی موارد ، در صورت مصرف انتی بیوتیک با غذا ، این عوارض جانبی کاهش می یابد. با این حال ، برخی از انتی بیوتیک ها باید با معده خالی مصرف شوند. از بهترین راه مصرف انتی بیوتیک خود از پزشک یا داروساز خود سوال کنید.
ناراحتی دستگاه گوارش معمولاً بعد از قطع درمان از بین می رود. اگر اینطور نشود ، باید با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین در صورت بروز بیماری با پزشک خود تماس بگیرید:
- اسهال شدید
- درد معده و گرفتگی
- خون در مدفوع
- تب
مصرف آنتی بیوتیکها به طور مؤثر
در صورت استفاده مناسب آنتی بیوتیکها موثرتر هستند. این کار با اطمینان از نیاز به انتی بیوتیک شروع می شود. فقط از انتی بیوتیک های تجویز شده توسط پزشک برای عفونت باکتریایی استفاده کنید.
در مورد بهترین راه مصرف انتی بیوتیک خود با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید. برای کاهش عوارض جانبی بعضی از آنها باید همراه با غذا مصرف شوند ، اما برخی دیگر باید با معده خالی مصرف شوند.
همچنین باید انتی بیوتیک ها را به میزان تجویز شده و به مدت طولانی جهت درمان مصرف کرد. ممکن است بعد از شروع انتی بیوتیک در طی چند روز احساس بهتری داشته باشید اما قبل از قطع درمان سریع باید با ارائه دهنده خدمات درمانی صحبت کنید.
منبع:healthline
