اگر فکر می کنید کسی در حال سکته است سریعا افدامات اولیه را انجام دهید.
در طول سکته مغزی ، زمان مهم است. با اورژانس تماس بگیرید و بلافاصله به بیمارستان مراجعه کنید.
سکته مغزی ممکن است باعث از دست دادن تعادل یا بیهوشی شود که ممکن است منجر به سقوط شود. اگر فکر می کنید شما یا اطرافیان شما ممکن است سکته مغزی داشته باشید ،
مراحل زیر را دنبال کنید:
- با خدمات اورژانس تماس بگیرید. اگر علائم سکته مغزی دارید ، از شخص دیگری بخواهید که با شما تماس بگیرد. تا جایی که می توانید آرامش خود را حفظ کنید و منتظر کمک های اضطراری باشید.
- اگر از شخص دیگری که سکته می کند مراقبت می کنید ، مطمئن شوید که در موقعیت امن و راحتی قرار دارد. ترجیحاً ، این باید در یک طرف دراز کشیده باشد و سر آنها کمی بالا بیاید و در صورت استفراغ ، تکیه داده شود.
- بررسی کنید که آیا آنها نفس می کشند یا خیر. اگر تنفس نمی کنند ، CPR انجام دهید. اگر آنها در تنفس مشکل دارند ، هرگونه لباس منقبض کننده مانند کراوات یا روسری را شل کنید.
- با آرامش و اطمینان خاطر صحبت کنید.
- روی آنها را با یک پتو بپوشانید تا گرم شوند.
- به آنها چیزی برای خوردن یا نوشیدن ندهید.
- اگر فرد در اندام خود ضعف نشان می دهد ، از حرکت دادن آنها خودداری کنید.
- برای هر گونه تغییر وضعیت ، شخص را با دقت مشاهده کنید. آماده باشید تا علائم و زمان شروع آن را به اپراتور اورژانس اطلاع دهید. حتماً درصورت افتادن یا ضربه خوردن فرد به سر او ذکر کنید.
علائم سکته مغزی را بشناسید
بسته به شدت سکته ، علائم ممکن است ظریف یا شدید باشند. قبل از اینکه بتوانید کمک کنید ، باید بدانید برای چه چیزی باید مراقب باشید. برای بررسی علائم هشدار دهنده سکته مغزی ، از مخفف FAST استفاده کنید که مخفف عبارت زیر است:
صورت: آیا صورت بی حس است یا از یک طرف افتاده است؟
بازوها: آیا یک بازو از دیگری ضعیف تر یا ضعیف تر است؟ آیا هنگام تلاش برای بالا بردن هر دو بازو ، یکی از بازوها پایین تر از دیگری می ماند؟
گفتار: آیا گفتار مبهم است یا آشفته؟
زمان : اگر به هر یک از موارد بالا پاسخ مثبت دادید ، وقت آن است که بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید.
سایر علائم سکته مغزی عبارتند از:
- تاری دید ، تاری دید یا از دست دادن بینایی ، به ویژه در یک چشم
- سوزن سوزن شدن ، ضعف یا بی حسی در یک طرف بدن
- حالت تهوع
- از دست دادن کنترل مثانه یا روده
- سردرد
- سرگیجه یا سبکی سر
- از دست دادن تعادل یا هوشیاری
اگر شما یا شخص دیگری علائم سکته مغزی دارید ، از روش انتظار و دیدن استفاده نکنید. حتی اگر علائم ظریف هستند یا برطرف می شوند ، آنها را جدی بگیرید.
فقط چند دقیقه طول می کشد تا سلول های مغزی شروع به مرگ کنند. طبق دستورالعمل های انجمن قلب آمریکا (AHA) و انجمن سکته مغزی آمریکا (ASA) ، اگر داروهای ضد لخته در عرض ۴٫۵ ساعت تجویز شوند ، خطر ناتوانی کاهش می یابد. این دستورالعمل ها همچنین بیان می کند که حذف لخته های مکانیکی می تواند تا ۲۴ ساعت پس از شروع علائم سکته مغزی انجام شود.
بیشتر بخوانید:
تفاوت علایم سکته مغزی و حمله قلبی
علل سکته مغزی
سکته مغزی زمانی اتفاق می افتد که خون رسانی به مغز قطع شده یا خونریزی در مغز وجود دارد.
سکته مغزی ایسکمیک زمانی اتفاق می افتد که شریان های مغز توسط لخته خون مسدود می شوند. بسیاری از سکته های مغزی ایسکمیک در اثر تجمع پلاک در رگ های شما ایجاد می شود. اگر یک لخته در شریان مغز ایجاد شود ، به آن سکته ترومبوتیک می گویند. لخته هایی که در جای دیگری از بدن شما ایجاد می شوند و به مغز می روند ممکن است باعث سکته آمبولیک شوند.
سکته مغزی هموراژیک زمانی رخ می دهد که رگ خونی در مغز ترکیده و خونریزی می کند.
تشخیص حمله ایسکمیک گذرا (TIA) یا حمله قلبی ممکن است به تنهایی با علائم دشوار باشد. این یک رویداد سریع است علائم در عرض ۲۴ ساعت به طور کامل از بین می روند و اغلب کمتر از پنج دقیقه طول می کشد. TIA در اثر انسداد موقت جریان خون به مغز ایجاد می شود. این نشانه آن است که سکته مغزی شدیدتری در راه است.
بهبود سکته مغزی چگونه است؟
پس از کمک های اولیه هنگام سکته مغزی و درمان ، روند بهبود سکته مغزی متفاوت است. این امر به عوامل زیادی بستگی دارد ، مانند سرعت دریافت درمان یا این که فرد دارای بیماری های دیگر است.
اولین مرحله بهبودی تحت عنوان مراقبت حاد شناخته می شود. در یک بیمارستان اتفاق می افتد. در این مرحله ، وضعیت شما ارزیابی ، تثبیت و درمان می شود. این غیر معمول نیست که کسی که سکته کرده است تا یک هفته در بیمارستان بماند. اما از آنجا ، سفر بهبودی اغلب تازه شروع می شود.
توانبخشی معمولاً مرحله بعدی بهبود سکته مغزی است. ممکن است در بیمارستان یا مرکز توانبخشی بستری انجام شود. اگر عوارض سکته مغزی شدید نباشند ، توانبخشی ممکن است سرپایی باشد.
اهداف توانبخشی عبارتند از:
- تقویت مهارت های حرکتی
- بهبود تحرک
- محدود کردن استفاده از اندام تحت تأثیر برای تحریک تحرک در اندام آسیب دیده
- از درمان دامنه حرکتی برای کاهش تنش عضلانی استفاده کنید
اطلاعات جهت مراقب و همراه
اگر شما مراقب بازمانده سکته مغزی هستید ، شغل شما ممکن است چالش برانگیز باشد. اما دانستن اینکه چه انتظاری دارید و داشتن یک سیستم پشتیبانی می تواند به شما در مقابله کمک کند. در بیمارستان ، باید در مورد علت سکته مغزی با تیم پزشکی ارتباط برقرار کنید. شما همچنین باید در مورد گزینه های درمانی و نحوه جلوگیری از سکته های مغزی در آینده بحث کنید.
در دوران نقاهت ، برخی از مسئولیت های مراقبت شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ارزیابی گزینه های توانبخشی
- ترتیب حمل و نقل برای توانبخشی و قرارهای پزشک
- ارزیابی مراقبت های روزانه بزرگسالان ، کمک به زندگی یا گزینه های خانه سالمندان
- ترتیب مراقبت های بهداشتی در خانه
- مدیریت امور مالی و نیازهای قانونی افراد مبتلا به سکته مغزی
- مدیریت داروها و نیازهای غذایی
- ایجاد تغییرات در خانه برای بهبود تحرک
حتی پس از اعزام از بیمارستان به خانه ، بازماندگان سکته مغزی ممکن است در گفتار ، تحرک و مشکلات شناختی ادامه داشته باشند. آنها همچنین ممکن است بی اختیاری یا محدود به تخت یا یک منطقه کوچک باشند. به عنوان مراقب آنها ، ممکن است لازم باشد در زمینه بهداشت شخصی و کارهای روزانه مانند غذا خوردن یا برقراری ارتباط به آنها کمک کنید.
در همه این موارد مراقبت از شما را فراموش نکنید. اگر مریض هستید یا تحت فشار شدید ، نمی توانید از معشوق خود مراقبت کنید. در صورت نیاز از دوستان و اعضای خانواده کمک بخواهید و از مراقبت منظم برای استراحت استفاده کنید. رژیم غذایی سالمی داشته باشید و سعی کنید هر شب یک استراحت کامل داشته باشید. ورزش منظم داشته باشید. اگر احساس افسردگی یا افسردگی می کنید ، برای کمک با پزشک خود تماس بگیرید.
نتیجه گیری
پیش بینی چشم انداز بازماندگان سکته مغزی دشوار است زیرا به چیزهای زیادی بستگی دارد.
سرعت درمان سکته مغزی بسیار مهم است ، بنابراین در دریافت اولین علائم سکته مغزی در دریافت کمک اضطراری تردید نکنید.
سایر شرایط پزشکی مانند بیماری های قلبی ، دیابت و لخته شدن خون ممکن است بهبود سکته مغزی را پیچیده و طولانی تر کند.
مشارکت در فرآیند توانبخشی نیز برای بازیابی تحرک ، مهارت های حرکتی و گفتار عادی کلیدی است. سرانجام ، مانند هر بیماری جدی ، نگرش مثبت و سیستم حمایتی دلگرم کننده ، کمک شایانی به بهبودی خواهد کرد.
