علائم اوتیسم (ASD) در کودکان ۴ ساله چیست؟
اختلال طیف اوتیسم یک بیماری رشد مادام العمر است که می تواند جنبه هایی از زبان ، تعامل اجتماعی ، ارتباطات و رفتار را تحت تأثیر قرار دهد.
علائم ، انواع ، مراقبت و تشخیص اوتیسم در کودکان :انسان ها ، با اختلال طیف اوتیسم (ASD) متولد می شوند و محققان هنوز در حال بررسی علل آن هستند.
علائم اوتیسم از دوران نوزادی و اوایل کودکی ظاهر می شود. کودکان اوتیسم بسته به نوع اوتیسم و شدت آن، می توانند طیف گسترده ای از این علائم را تجربه کنند.
در این مقاله برخی از رفتار هایی که ممکن است اوتیسم در کودکان ۴ ساله نشان دهد ، توضیح داده شده است. همچنین انواع اوتیسم ، نحوه و زمان تشخیص را بررسی می کند.
علائم اوتیسم در کودکان ۴ ساله
علائم اوتیسم در کودکان ۴ ساله ممکن است مشکلاتی در ارتباط کلامی و غیرکلامی باشد.
ASD یا اوتیسم یک بیماری مادام العمر است که در دوران نوزادی و اوایل کودکی ظاهر می شود. این بیماری حدوداً از هر ۵۴ کودک، یک نفر را درگیر می کند و در پسران چهار برابر بیشتر از دختران است.
بسیاری از کودکان اتیستیک تا سن ۱۲-۱۸ ماهگی علائم را نشان می دهند ، در حالی که برخی از علائم با افزایش سن آشکار می شوند.
در پایین، برخی از رفتارهای اوتیسم در کودکان ۴ ساله را بخوانید.
-
تفاوت در ارتباط کلامی
کودکان اوتیسم ، در مقایسه با همسالان خود که مبتلا به ASD (اوتیسم) نیستند ممکن است سبک متفاوتی از ارتباط کلامی داشته باشند.
به عنوان مثال یک کودک ۴ ساله اوتیستیک ممکن است:
- به نامشان واکنش نشان ندهند
- با صدای یکنواخت صحبت کنند
- کلمات یا عبارات را به طور مداوم تکرار کنند
- زبانی که قبلا استفاده میکردند، فراموش کنند
- در برقراری ارتباط دو طرفه مشکل دارند
- کمتر از همسالان خود شروع به مکالمه می کنند
- تمایل دارند اطلاعات را به معنای واقعی تفسیر کنند ، که به نظر می رسد ناتوانی در درک شوخی یا کنایه باشد
- در برقراری افکار و احساسات خود مشکل دارند
-
تفاوت در ارتباط غیر کلامی
کودکان اوتیسم ممکن است متفاوت از همسالان خود که مبتلا به ASD نیستند ، درگیر ارتباط غیرکلامی باشند. به عنوان مثال آنها:
- در برقراری ارتباط چشمی مشکل دارند
- تمایل کمتری به اشاره به چیزی یا نگاه کردن به اشاره دیگران
- به نظر می رسد از نوازش و انواع دیگر تماس بدنی بدشان می آید
-
تفاوت در بازی
یک کودک ۴ ساله اوتیستیک ممکن است سبک بازی متفاوت از همسالان خود داشته باشد. به عنوان مثال آنها:
- ترجیح می دهند وقت خود را تنها بگذارند
- به یک بازی ، اسباب بازی ، شئ ، یا موضوع خاص علاقه یا دلبستگی غیرمعمول و شدید داشته باشند
- تمایل زیادی به مرتب کردن و تشریفات دارند ، مانند ترتیب دادن اسباب بازی ها به ترتیب خاص یا شمارش مجدد آنها
- با بازی های تخیلی مشکل دارند
- در درک قوانین متداول رفتار (که ممکن است باعث رفتار نامناسب آنها شود)مشکل دارند
- در برقراری دوستی مشکل دارند
-
تفاوتهای رفتاری دیگر
کودکان اوتیسم ممکن است بیش از همسالان خود این رفتار ها را نمایش دهند:
رفتارهای تکراری ، مانند:
- تاب خوردن
- چرخیدن
- خاراندن
- روشن و خاموش کردن همه چیز
- بیش فعالی
- تکانشگری
طغیان های عاطفی ، به ویژه در پاسخ به:
- اضافه بار حسی
- حمله به فضای شخصی
- تغییر در روال معمول
انواع و شدت اوتیسم
ASD یا اوتیسم انواع مختلفی دارد و کودک می تواند به انواع مختلفی مبتلا شود.
ASD یک اصطلاح است که شامل موارد زیر است:
- اختلال اوتیسم . علائم عمومی شامل:
- تاخیر زبان
- علایق و رفتارهای غیرمعمول
- ناتوانی ذهنی
۲٫ اختلال رشد فراگیر . علائم كودكان مبتلا به این بیماری در مقایسه با مبتلایان به اوتیسم كمتر است. علائمی که بوجود می آیند تمایل دارند که بر ارتباط و تعامل اجتماعی تأثیر بگذارند.
۳٫ سندرم آسپرگر . این مورد با اختلال اوتیسم تفاوت دارد زیرا باعث تاخیر در رشد زبان یا رشد شناختی نمی شود؛ در عوض ممکن است منجر به دست و پا چلفتی بودن و مشکلاتی در ارتباط غیر کلامی و تعامل اجتماعی شود.
تشخیص اوتیسم
اگر والدین یا مراقب کودک معتقد است که کودک اوتیسم دارد، باید با پزشک اولیه فرزند خود ملاقات کنید.
پزشک ممکن است شمارا به یک متخصص اطفال یا متخصص مغز و اعصاب کودکان که در شناسایی و درمان ASD (اوتیسم)در کودکان تخصص دارد ارجاع دهد. آنها ارزیابی جامعی از علائم و رفتار کودک انجام خواهند داد.
مراقبت از کودکان اوتیسم
مراقبت از کودکان اوتیسم می تواند چالش هایی را به همراه داشته باشد ، و استراتژی های زیر ممکن است به بهبود کیفیت زندگی کودک و مراقبان او کمک کند:
ایجاد یک منطقه امن:
کودکان اوتیسم ممکن است برای احساس امنیت در خانه خود نیاز به حمایت بیشتری داشته باشند. پزشکانی که کودک را می شناسند می توانند روش های خاصی را برای ایجاد یک محیط امن در خانه پیشنهاد دهند.
ایجاد ثبات:
روال کارها مهم است و می تواند به یادگیری و رشد کودک کمک کند. ایجاد یک برنامه دقیق روزانه برای فعالیت های مختلف ، میتواند کمک کند.
کمک به پیش بینی تغییر:
به کودک در مورد هرگونه تغییر در روال برنامه شان هشدار دهید. استفاده از عکس یا نقاشی می تواند به ارتباط این تغییرات آتی کمک کند.
تشویق:
به کودک برای رفتار مثبت و پیشرفتش پاداش دهید ، حتی اگر پیشرفت کمی به نظر برسد.
اجتناب از اضافه بار حسی:
برخی از کودکان اوتیسم غرق در صداهای بلند ، رنگ های روشن یا چراغ های چشمک زن هستند و می تواند به جلوگیری از هر چیزی که حواس کودک را تحت تأثیر قرار می دهد ، کمک کند.
انعطاف پذیر بودن در برقراری ارتباط:
اگر كودك در برقراری ارتباط با احساسات یا اهداف خود مشكل دارد ، كودك میتواند با اشارات یا حالت های صورت ،برای برقراری ارتباط چیزهایی مانند “کمک!” یا “من استرس دارم” با شما ارتباط برقرار کند.
رفتن به بیرون:
در ابتدا ممکن است بازدید کودک اوتیسمی از مکان های جدید دشوار باشد ، اما کار در این زمینه می تواند به تقویت اعتماد به نفس وی و بهبود کیفیت زندگی کودک کمک کند.
خلاصه علائم ، انواع ، مراقبت و روش های تشخیص اوتیسم در کودکان
ASD یا اوتیسم یک بیماری مادام العمر است که در دوران نوزادی و اوایل کودکی ظاهر می شود.
انواع و نشانه ها به طور گسترده ای وجود دارد ، اما کودکان اوتیسم ممکن است از نظر ارتباط کلامی و غیرکلامی ، سبک های بازی و سایر رفتارها با همسالان خود متفاوت باشند.
اگر والدین یا مراقب کودک فکر می کند کودک مبتلا بi اوتیسم است ، باید با پزشک کودک قرار ملاقات بگذارند. آنها ممکن است خانواده را به یک متخصص اوتیسم ارجاع دهند ؛ وی می تواند تشخیص ، مشاوره و پشتیبانی را به شما ارائه دهد. این کار به بهبود کیفیت زندگی کودک و خانواده او کمک می کند.
همچنین بخوانید:
غذاهای سرشار از آهن برای کودکان نوپا
تمام چیزهایی که مادران باید درمورد واکسیناسیون کودکان بدانند
علائم و نشانه های عدم تعادل هورمونی در زنان، مردان و کودکان
