آسیب در غضروف مفصلی
استئوکندریت دیسکان یکی از بیماری های زانو است که میتواند موجب درد و لنگش مفصل شود. این بیماری معمولا کندیل های استخوان ران را گرفتار میکند.
تعریف آسیب
آسیب غضروف مفصلی-قسمت بالای اپی فیز به نام غضروف مفصلی پوشیده شده است. این غضروف سطح لغزنده ای را برای حرکت استخوان ها بر روی هم فراهم میکند.
ضمن اینکه با تولید سلول های استخوانی به رشد قطری اپی فیز ادامه می دهد.لازم به اشاره است که این قسمت از مفاصل کودکان و نوجوانان و جوانان بسیار اسیب پذیر تر می باشد:بر خورد شدید سر استخوان ها به یکدیگر و یا ضربات مداوم باعث تورم غضروف مفصلی میشود که استئوکندریت نامیده میشود.
استئو کندریت
استئوکندریت دیسکان (به انگلیسی: Osteochondritis Dissecan) یک نوع بیماری در مفصل است که در آن بخشی از غضروف ناحیه مفصل با استخوان ناحیه مربوطه جدا شده و ممکن است داخل فضای مفصل گردد.
بیماری بیشتر در افراد جوان دیده می شود و پسران بیشتر از دختران دچار می گردند.گاهی قطعه مورد نظر در محل خود ثابت بوده و گاهی به درون مفصل منتقل می شود و باعث اختلال در حرکات مفصل مورد نظر می گردد.مفصل زانو بیشتر از مفاصل دیگر دچار بیماری استئوکندریت دیسکان می شود.مفصل آرنج دومین ناحیه شایع استئوکندریت دیسکان پس از مفصل زانو است.
موش مفصلی
در بعضی مواقع ممکن است قسمتی از غضروف از بقیه ی آن جدا شده و در مفصل به رشد خود ادامه دهد.قسمت جدا شده را موش مفصلی می نامند. موش مفصلی باعث درد مداوم و قفل شدن پی در پی مفصل می باشد.
به علت ضربات مکرر قسمتی از بافت اطراف مفصل ممکن است جدا شده و در داخل مفصل قرار گیرد.موش مفصلی باعث درد مستمر زانو می شود و با تحریک حفره مفصلی افزایش مایع سینوویال را سبب می شود.زمانی که قسمت جدا شده بین سطوح مفصلی قرار گیرد ورزشکار احساس درد شدید کرده ضمن اینکه زانوی او نیز قفل می شود.
موش مفصلی نتیجه آسیبی است به نامه آسیب غضرف مفصلی به علاوه قسمت جدا شده از مینیسک و یا بافت سینوویال نیز ممکن است در مفصل به صورت موش مفصلی دراید.
شکایت از درد مداوم مفصلی می تواند از علائم این آسیب باشد.مفاصلی که بیشتر به این اسیب دچار می شوند عبارت اند از:
- ارنج
- لگن خاصره
- زانو
- مفصل مچ پا
در بسیاری از موارد درمان این بیماری استراحت می باشد و در بعضی موارد ممکن است عمل جراحی ضرورت پیدا کند.توجه داشته باشید که اگر ورزشکاران بخصوص ورزشکاران جوان از درد مداوم مفصل شکارت داشته باشند امکان چنین آسیبی می باشد. لذا به یک چنین ورزشکاری حتما باید استراحت داده شود.
علائم استئوکندریت
درد
شایعترین علامت استئوکندریت است ، و می تواند به وسیله فعالیت بدنی ایجاد شود. صعود کردن از یک کوه ، بالا رفتن از پله ها یا ورزش از عواملی هستند ، که می‌توانند باعث ایجاد استئوکندریت شوند.
التهاب و درد در Palpation
پوست اطراف مفصل ممکن است به دلیل التهاب و درد نازک و متورم شود.
ضربه محکم و ناگهانی یا توده مفصل
اگر یک قطعه شل شده و بین استخوان ها در طول یک حرکت به دام افتاده باشد ، ممکن است مفصل در یک موقعیت قفل شود.
ضعف مفاصل
بیمار ممکن است احساس کند که مفصل شل یا ضعیف شده ، است.
کاهش دامنه حرکت
بیمار ممکن است توانایی کامل راست کردن زانو را به خاطر اثر اندام زیرین از دست بدهد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر دچار درد یا ناراحتی مداوم در زانو، آرنج ، مچ و مفاصل دیگر شده اید ، حتماً باید با پزشک مشورت کنید. علائم و نشانه های دیگری که ممکن است نیاز به تماس یا مشاوره با پزشک داشته باشند ، شامل التهاب مفصل یا عدم توانایی مفصل برای دستیابی به طیف وسیعی از حرکت می باشد.
علل استئوکندریت
علت استئوکندریت زانو شناخته شده نیست. کاهش جریان خون در انتهای استخوان مبتلا می تواند در نتیجه ضربه های مکرر باشد. همچنین ممکن است یک مولفه ژنتیکی وجود داشته باشد، که باعث میشود برخی افراد مستعد ابتلا به این اختلال باشند.
مهمترین عوامل ایجاد بیماری استئوکندریت دیسکان عبارتنداز:
-ضربه
-زمینه ارثی
-اختلال خونرسانی
-مشکل متابولیکی
عوامل خطر
استئوکندریت ، اغلب در کودکان و نوجوانان بین ۱۰ تا ۲۰ ساله رخ می‌دهد ، که فعالیت‌های ورزشی زیادی دارند. این اختلال ممکن است باعث ایجاد آرتروز در این مفاصل در طول زمان شود.
پیشگیری
نوجوانانی که در ورزش های گروهی شرکت می کنند ، می توانند از آموزش در مورد خطرات ناشی از استفاده بیش از حد مفاصل بهره‌مند شوند. یادگیری تکنیک های مناسب و استفاده از لوازم و تجهیزات مناسب ورزش و شرکت در تمرین های قدرت و ثبات می توانند به کاهش شانس این آسیب کمک کنند.
تشخیص
در طول معاینه فیزیکی، پزشک ناحیه ای که تحت تاثیر قرار گرفته را از نظر تورم یا حساسیت ، بررسی میکند. در بعضی موارد پزشک می تواند قطعه سست شده در داخل مفاصل را لمس و احساس کند. او همچنین ساختار های اطراف مفاصل مانند رباط ها را بررسی می کند.
علاوه بر این ، پزشک برای بررسی مفصل در جهات مختلف از بیمار می خواهد که در محدوده طبیعی حرکت کند.
درمان استئوکندریت
درمان اختلال استئوکندریت به منظور بازسازی عملکرد طبیعی مفصل آسیب دیده ، کاهش درد و کاهش خطر ابتلا به استئوآرتریت در نظر گرفته شده است. درمان واحدی برای این اختلال وجود ندارد . در مورد کودکانی که استخوان هایشان همچنان رشد می کنند نقص استخوانی می توانند با یک دوره استراحت و حفاظت درمان شود.
در ابتدا پزشک ممکن است توصیه های حفاظتی را پیشنهاد کند ، که ممکن است شامل موارد زیر باشند:
– استراحت
از فعالیت هایی که باعث ایجاد فشار و تنش در مفصل می شوند ، مانند پریدن و دویدن در صورتی که زانو آسیب دیده باشد ضروری است. ممکن است مجبور باشید برای مدت کوتاهی در صورتی که درد باعث شود هنگام راه رفتن بلنگید، ازعصای زیر بغل استفاده کنید.
پزشک ممکن است از یک دستگاه اسپیلنت برای جلوگیری از حرکت مفصل به مدت چند هفته استفاده کند.
– فیزیوتراپی
در اکثر موارد این درمان شامل تمرینات و حرکات کششی و تمرینات تقویت عضلات است ، که به حمایت از مفاصل می پردازد. فیزیوتراپی همچنین معمولا پس از عمل جراحی توصیه می شود.
– جراحی
اگر یک قطعه سست و شل در مفصل وجود داشته باشد و این ناحیه همچنان تحت تاثیر قرار داشته باشد و درمان های سنتی پس از ۴ تا ۶ ماه موثر واقع نشوند ، ممکن است نیاز به جراحی باشد. نوع عمل جراحی به اندازه و مرحله آسیب و اینکه استخوان ها چگونه بالغ می شوند، بستگی دارد.
بیشتر بدانیم:
هرآن چه باید درمورد پشت گرد (کایفوزیس) و روش های اصلاح آن بدانید
