همه چیز درباره انواع بیماریهای مقاربتی+درمان و پیشگیری

حقایقی در مورد بیماریهای مقاربتی

اصطلاح بیماری مقاربتی (STD) هم میتوان برای بیان وضعیتی است که از طریق تماس جنسی از یک شخص به شخص دیگر منتقل می شود.

بیماری های مقاربتی تنها از طریق جنسی انتقال نمی‌یابند، این بیماری‌ها می‌توانند از طریق به اشتراک گذاشتن موارد یر انتقال یابد:

سوزن
انتقال خون
تغذيه با شير مادر

عامل بیماری های مقاربتی می‌تواند انگل، ویروس و باکتری باشد. مناطق تناسلی معمولاً محیط مرطوب و گرم بوده و برای رشد مخمرها، ویروس‌ها و باکتری‌ها ایده‌آل هستند.

با داشتن رابطه جنسی بدون محافظت از واژن، مقعد یا دهان و دندان با فردی که بیماری STD (مقاربتی)دارد می توانید یک بیماری مقاربتی منتقل کنید.

یک STD ممکن است عفونت مقاربتی (STI) یا بیماری وریدی (VD) نیز نامیده شود.

بیماری های مقاربتی تنها از طریق جنسی انتقال نمی‌یابند،

علایم بیماری های مقاربتی در مردان

بدون ایجاد علائم ، می توان یک بیماری STD را منقبض کرد. اما برخی از STD علائم واضحی را ایجاد می کنند. در مردان ، علائم رایج عبارتند از:

درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی یا ادرار
زخم ، برجستگی،زگیل یا بثورات در آلت تناسلی مرد ، بیضه ها ، مقعد ، باسن ، ران ها یا دهان
ترشح یا خونریزی غیرمعمول از آلت تناسلی مرد
بیضه های دردناک یا متورم

علائم خاص بسته به STD ممکن است متفاوت باشد.

علایم بیماری های مقاربتی در زنان

در بسیاری از موارد ، STD علائم قابل توجهی ایجاد نمی کند. هنگامی که این علائم رخ می دهد ، علائم مشترک STD در زنان عبارتند از:

درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی یا ادرار
زخم ، برجستگی ،تبخال،خارش یا بثورات در واژن ، مقعد ، باسن ، رانها یا دهان
ترشح یا خونریزی غیرمعمول از واژن
خارش در واژن یا اطراف آن

علائم خاص ممکن است از یک بیماری مقاربتی به بیماری دیگر متفاوت باشد.

انواع بیماری های مقاربتی

انواع مختلفی از عفونت ها می توانند از راه جنسی منتقل شوند. شایع ترین STD در زیر شرح داده شده است.

کلامیدیا

نوع خاصی از باکتری ها باعث کلامیدیا می شوند. این بیماری معمولاً گزارش شده در بین آمریکایی ها است و رایجترین نوع بیماری مقاربتی است.

بسیاری از افراد مبتلا به کلامیدیا علائم قابل توجهی ندارند. هنگامی که علائم ایجاد می شود ، اغلب شامل موارد زیر است:

درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی یا ادرار
ترشحات سبز یا زرد از آلت تناسلی مرد یا واژن زن
درد در زیر شکم

در صورت عدم درمان ، کلامیدیا می تواند منجر به موارد زیر شود:

عفونت های مجرای ادرار ، غده پروستات یا بیضه ها
بیماری التهابی لگن
ناباروری

اگر زن باردار مبتلا به کلامیدیا درمان نشده باشد ، می تواند آن را در زمان تولد به کودک خود منتقل کند. کودک ممکن است دچار مشکلات زیر شود:

ذات الریه
عفونت چشم
نابینایی

آنتی بیوتیک ها می توانند کلامیدیا را به راحتی درمان کنند.

HPV (ویروس پاپیلومای انسانی)

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ویروسی است که می تواند از طریق تماس صمیمانه پوست به پوست یا رابطه جنسی از یک فرد به فرد دیگر منتقل شود.

سویه های مختلف ویروس وجود دارد. برخی خطرناک تر از دیگران هستند.

شایعترین علامت HPV زگیل در دستگاه تناسلی ، دهان یا گلو است.

برخی از گونه های عفونت HPV می توانند منجر به سرطان شوند ، از جمله:

سرطان دهان
سرطان دهانه رحم
سرطان ولو
سرطان آلت تناسلی مرد
سرطان رکتوم

در حالی که بیشتر موارد HPV سرطانی نمی شوند ، برخی از سویه های ویروس بیش از سایرین ویروس ایجاد می کنند.

هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد. با این حال ، عفونت های HPV اغلب خود به خود برطرف می شوند. همچنین واکسنی برای محافظت در برابر خطرناک ترین سویه ها از جمله HPV 16 و HPV 18 در دسترس است.

در صورت ابتلا به HPV ، آزمایش و غربالگری مناسب می تواند به پزشک کمک کند تا خطر ابتلا به عوارض را ارزیابی و کنترل کند.

سفلیس

سفلیس عفونت باکتریایی دیگری است. در مراحل اولیه اغلب مورد توجه قرار نمی گیرد.

اولین علامتی که ظاهر می شود یک زخم گرد کوچک است که به عنوان ترشح شناخته می شود. این می تواند در دستگاه تناسلی ، مقعد ، یا دهان شما ایجاد شود. بدون درد اما بسیار عفونی است.

علائم بعدی سفلیس می تواند شامل موارد زیر باشد:

خستگی
تب
سردرد
درد مفصل
کاهش وزن
ریزش مو

در صورت عدم درمان ، سفلیس در مراحل آخر می تواند منجر به موارد زیر شود:

از دست دادن بینایی
از دست دادن شنوایی
از دست دادن حافظه
بیماری روانی
عفونت های مغز یا نخاع
بیماری قلبی
مرگ

خوشبختانه ، در صورت گرفتگی زودرس ، سفلیس به راحتی با آنتی بیوتیک درمان می شود.

با این حال ، عفونت سفلیس در یک نوزاد تازه متولد شده می تواند کشنده باشد. به همین دلیل غربالگری سیفلیس برای همه زنان باردار مهم است.

اچ آیوی(ایدز)HIV

اچ آی وی می تواند به سیستم ایمنی بدن آسیب برساند و خطر ابتلا به ویروس ها یا باکتری های دیگر و برخی سرطان ها را افزایش دهد.

در صورت عدم درمان ، می تواند منجر به مرحله ۳ HIV شود که به ایدز معروف است. اما با درمان امروز ، بسیاری از افراد مبتلا به HIV هرگز به ایدز مبتلا نمی شوند.

در مراحل اولیه یا حاد ، آسان است که علائم HIV را با علائم آنفولانزا اشتباه گرفت. به عنوان مثال ، علائم اولیه می تواند شامل موارد زیر باشد:

تب
لرز
درد ها
تورم غدد لنفاوی
گلو درد
سردرد
حالت تهوع
بثورات

این علائم اولیه معمولاً طی یک ماه یا همین حدود برطرف می شوند. از آن زمان به بعد ، فرد می تواند بدون داشتن علائم جدی یا مداوم برای سالها HIV را مبتلا کند . سایر افراد ممکن است علائم غیر اختصاصی مانند:

خستگی مکرر
تب
سردرد
مشکلات معده

هنوز هیچ درمانی برای HIV وجود ندارد ، اما گزینه های درمانی برای کنترل آن در دسترس است. درمان زودرس و موئثر می تواند به افراد مبتلا به اچ آی وی کمک کند تا زمانی که مبتلایان به اچ آی وی نیستند زندگی کنند.

در حقیقت ، درمان می تواند به طور بالقوه میزان HIV را در بدن کاهش داده و به سطوح غیرقابل شناسایی برساند. گزارش می دهد که در سطوح غیرقابل شناسایی ، HIV نمی تواند به افراد دیگر منتقل شود.

بدون آزمایش روتین ، بسیاری از افراد مبتلا به اچ آی وی متوجه ابتلا به آن نیستند. برای ترویج تشخیص و درمان به موقع ،توصیه می شود افراد بین ۱۳ تا ۶۴ سال حداقل یک بار آزمایش شوند.

افرادی که در معرض خطر بالای HIV هستند باید حداقل سالی یک بار آزمایش شوند ، حتی اگر علائمی نداشته باشند.

سوزاک

سوزاک یکی دیگر از بیماریهای مقاربتی باکتریایی است. همچنین به عنوان “کف زدن” شناخته می شود.

بسیاری از افراد مبتلا به سوزاک هیچ علامتی ندارند. اما در صورت وجود ، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ترشحات سفید ، زرد ، بژ یا سبز از آلت تناسلی یا واژن
درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی یا ادرار
تکرر ادرار بیش از حد معمول
خارش در اطراف دستگاه تناسلی
گلو درد

در صورت عدم درمان ، سوزاک می تواند منجر به موارد زیر شود:

عفونت های مجرای ادرار ، غده پروستات یا بیضه ها
بیماری التهابی لگن
ناباروری

ممکن است مادر در هنگام زایمان سوزاک را به نوزاد منتقل کند. وقتی این اتفاق می افتد ، سوزاک می تواند مشکلات جدی سلامتی در کودک ایجاد کند. به همین دلیل بسیاری از پزشکان زنان باردار را تشویق می کنند تا آزمایش های احتمالی و مقابله ای با بیماریهای مقاربتی را انجام دهند.

سوزاک معمولاً با آنتی بیوتیک قابل درمان است.

شپش عانه (‘خرچنگ’)

“خرچنگ” نام دیگری برای شپش عانه است. آنها حشرات ریزی هستند که می توانند روی موهای عانه شما قرار بگیرند. آنها مانند شپش سر و شپش بدن از خون انسان تغذیه می کنند.

علائم رایج شپش عانه شامل:

خارش در اطراف دستگاه تناسلی یا مقعد
برجستگی های کوچک صورتی یا قرمز در اطراف دستگاه تناسلی یا مقعد
تب درجه پایین
کمبود انرژی
تحریک پذیری

همچنین ممکن است شپش یا تخم مرغ های ریز سفید آنها را در اطراف ریشه موهای شرمگاهی ببینید. ذره بین می تواند به شما کمک کند تا آنها را تشخیص دهید.

در صورت عدم درمان ، شپش عانه ممکن است از طریق تماس پوست به پوست یا لباس مشترک ، ملافه یا حوله به افراد دیگر سرایت کند.

نیش های خراشیده نیز می توانند آلوده شوند. بهتر است بلافاصله آلودگی به شپش عانه درمان شود.

اگر شپش شرمگاهی دارید ، می توانید از روش های موضعی و موچین بدون نسخه برای از بین بردن آنها از بدن استفاده کنید. تمیز کردن لباس ، ملافه ، حوله و خانه نیز مهم است.

تریکومونیازیس Trichomonas

تریکومونیازیس با نام “تریچ” نیز شناخته می شود. علت آن ارگانیسم کوچک تک یاخته ای است که می تواند از طریق تماس دستگاه تناسلی از فردی به فرد دیگر منتقل شود.

بر اساس CDCمنبع مورد اعتماد، کمتر از یک سوم افراد مبتلا به تریچ علائمی دارند. هنگامی که علائم ایجاد می شود ، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ترشح از واژن یا آلت تناسلی مرد
سوزش یا خارش در اطراف واژن یا آلت تناسلی مرد
درد یا ناراحتی در هنگام ادرار یا رابطه جنسی
تکرر ادرار

در زنان ، ترشحات مربوط به تریچ اغلب بوی نامطبوع یا “ماهی” دارد.

در صورت عدم درمان ، تریچ می تواند منجر به موارد زیر شود:

عفونت های مجرای ادرار
بیماری التهابی لگن
ناباروری

تریچ با آنتی بیوتیک قابل درمان است.

تبخال

تبخال نام کوتاه شده ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) است. از طریق جنسی منتقل می شوند. این یک بیماری STD بسیار شایع است.

HSV-1 در درجه اول باعث تبخال دهانی می شود که مسئول تبخال است . با این حال ، HSV-1 همچنین می تواند در طی رابطه جنسی دهانی از دهان یک فرد به دستگاه تناسلی فرد دیگری منتقل شود.

HSV-2 در درجه اول باعث تبخال دستگاه تناسلی می شود.

شایع ترین علامت تبخال ، زخم های تاول زده است. در مورد تبخال دستگاه تناسلی ، این زخم ها در دستگاه تناسلی یا اطراف آن ایجاد می شوند. در تبخال دهانی ، آنها روی دهان یا اطراف آن ایجاد می شوند.

زخم های تبخال معمولاً طی چند هفته پوسته پوسته شده و بهبود می یابند. اولین شیوع معمولاً دردناک ترین است. شیوع به طور معمول با گذشت زمان کمتر دردناک و مکرر می شود.

اگر یک زن باردار مبتلا به تبخال باشد ، می تواند آن را به جنین خود در رحم یا نوزاد تازه متولد شده خود در حین زایمان منتقل کند. آگاهی از وضعیت HSV برای زنان باردار مفید است.

هنوز هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد. اما داروهایی برای کنترل شیوع و تسکین درد زخم های تبخال در دسترس هستند.

همین داروها همچنین می توانند احتمال انتقال تبخال به شریک جنسی را کاهش دهند.

درمان موثر و اقدامات ایمن جنسی می تواند به شما در داشتن زندگی راحت با تبخال و محافظت از دیگران در برابر ویروس کمک کند.

سایر بیماریهای مقاربتی

سایر بیماریهای مقاربتی که کمتر شایع هستند عبارتند از:

شانکرود
لنفوگرانولوم ونیروم
گرانولوم اینگویناله
گال

بیماری های مقاربتی از رابطه دهانی

رابطه جنسی واژینال و مقعد تنها راه انتقال بیماریهای مقاربتی نیست. همچنین ممکن است از طریق رابطه جنسی دهانی ، بیماری STD منقبض یا منتقل شود.

به عبارت دیگر ، بیماریهای مقاربتی می توانند از دستگاه تناسلی فرد به دهان یا گلو فرد دیگر منتقل شوند و بالعکس.

STD های دهانی همیشه قابل توجه نیستند. وقتی علایم ایجاد می کنند ، اغلب گلودرد یا زخم در اطراف دهان یا گلو وجود دارد.

بیماری های مقاربتی قابل درمان

بسیاری از بیماریهای مقاربتی قابل درمان هستند. به عنوان مثال ، STD های زیر با استفاده از آنتی بیوتیک یا سایر روش های درمانی قابل درمان هستند:

کلامیدیا
سیفلیس
سوزاک
خرچنگ ها
تریکومونیازیس

به عنوان مثال ، STD های زیر در حال حاضر غیرقابل درمان هستند:

HPV
اچ آی وی
تبخال

stds و بارداری

برای زنان باردار امکان انتقال بیماریهای مقاربتی به جنین در دوران بارداری یا نوزاد در حین زایمان وجود دارد.

برای کمک به پیشگیری از ابتلا به بیماریهای مقاربتی در نوزادان تازه متولد شده ، پزشکان اغلب زنان باردار را تشویق می کنند تا آزمایش های احتمالی و مقاربتی را انجام دهند. پزشک ممکن است آزمایش STD را حتی در صورت عدم علائم توصیه کند.

اگر در یک بارداری آزمایش یک یا چند مورد STD مثبت دارید ، ممکن است پزشک آنتی بیوتیک ، داروهای ضد ویروسی یا سایر روش های درمانی را برای شما تجویز کند. در بعضی موارد ، آنها ممکن است شما را به زایمان از طریق زایمان سزارین ترغیب کنند تا خطر انتقال در هنگام زایمان کاهش یابد.

برای زنان باردار امکان انتقال بیماریهای مقاربتی به جنین در دوران بارداری یا نوزاد در حین زایمان وجود دارد.

تشخیص بیماریهای مقاربتی

در بیشتر موارد ، پزشکان نمی توانند STD را فقط براساس علائم تشخیص دهند. اگر پزشک یا دیگر ارائه دهنده خدمات بهداشتی به وجود بیماری STD شک داشته باشید ، احتمالاً آزمایشاتی را برای بررسی توصیه می کند.

بسته به سابقه جنسی ، ارائه دهنده خدمات بهداشتی درمانی شما ممکن است آزمایش STD را توصیه کند حتی اگر علائمی ندارید.

این به این دلیل است که بیماریهای مقاربتی در بسیاری از موارد علائم قابل توجهی ایجاد نمی کنند. اما حتی بیماریهای مقاربتی عاری از علائم نیز می توانند باعث آسیب شوند و یا به افراد دیگر منتقل شوند.

ارائه دهندگان خدمات بهداشتی می توانند با استفاده از آزمایش ادرار یا آزمایش خون ، بیشتر STD را تشخیص دهند.

آنها همچنین ممکن است یک سواب از دستگاه تناسلی شما بگیرند. اگر به زخم هایی مبتلا شده اید ، ممکن است از آن ها نیز سواب گرفته شود.

کیت های تست خانگی برای برخی از STD نیز موجود است ، اما ممکن است همیشه قابل اعتماد نباشند.

با احتیاط از آنها استفاده کنید. بررسی کنید که آیا سازمان غذا و داروی ایالات متحده کیت آزمایش را قبل از خرید تأیید کرده است یا خیر.

مهم است که بدانید تست پاپ اسمیر آزمایش STD نیست. آزمایش پاپ اسمیر وجود سلول های پیش سرطانی در دهانه رحم را بررسی می کند.

اگرچه ممکن است با آزمایش HPV نیز ترکیب شود ، اما آزمایش پاپ اسمیر منفی به این معنی نیست که شما هیچ STD ندارید.

درمان بیمارهای مقاربتی

روش درمانی توصیه شده برای بیماری های مقاربتی بسته به نوع STD شما متفاوت است.

بسیار مهم است که قبل از شروع فعالیت جنسی ، شما و شریک جنسی خود با موفقیت از نظر STD تحت درمان قرار بگیرید. در غیر این صورت ، می توانید یک عفونت را بین خود و به عقب منتقل کنید.

STD های باکتریایی

معمولاً آنتی بیوتیک ها به راحتی می توانند عفونت های باکتریایی را درمان کنند.

مهم است که تمام آنتی بیوتیک های خود را طبق تجویز مصرف کنید. مصرف آنها را ادامه دهید حتی اگر قبل از اتمام مصرف همه آنها احساس بهبودی داشته باشید. پس از مصرف تمام داروهای تجویز شده در صورت برطرف نشدن یا بازگشت علائم ، به پزشک خود اطلاع دهید.

بیماری های مقاربتی ویروسی

آنتی بیوتیک ها نمی توانند بیماری های مقاربتی ویروسی را درمان کنند.

در حالی که اکثر عفونت های ویروسی هیچ درمانی ندارند ، برخی از آنها می توانند به تنهایی برطرف شوند.

و در بسیاری از موارد ، گزینه های درمانی برای تسکین علائم و کاهش خطر انتقال در دسترس است.

به عنوان مثال ، داروهایی برای کاهش فراوانی و شدت شیوع تبخال در دسترس هستند.

به همین ترتیب ، درمان می تواند به جلوگیری از پیشرفت HIV کمک کند. بعلاوه ، داروهای ضد ویروسی می توانند خطر انتقال HIV به شخص دیگر را کاهش دهند.

پیشگیری از بیماریهای مقاربتی

اجتناب از تماس جنسی تنها راه بی خطر برای جلوگیری از بیماری های مقاربتی است. اما اگر رابطه جنسی واژینال ، مقعد یا دهان دارید ، روش هایی برای ایمن سازی آن وجود دارد.