بثورات اچ آی وی چگونه است؟

بثورات می تواند یکی از علائم اولیه اچ آی وی باشد ، اما HIV همچنین می تواند خطر ابتلا به انواع مختلف بثورات را افزایش دهد.

افرادی که بثورات پوستی ایجاد می کنند و معتقدند ممکن است در معرض اچ آی وی قرار داشته باشند باید از مشاوره پزشکی استفاده کنند. اگر عفونت HIV وجود داشته باشد ، درمان می تواند به مدیریت موثر آن کمک کند.

وقتی مایعات بدن با یکدیگر تماس پیدا می کنند ، اچ آی وی از یک شخص به شخص دیگر منتقل می شود. اینها شامل خون ، مایع منی ، مایعات مقعدی و واژن و شیر مادر هستند.

قرار گرفتن در معرض اچ آی وی ممکن است در صورت داشتن رابطه جنسی یا سوزن مشترک با فردی که ویروس دارد ، در معرض اچ آی وی قرار گیرد.

بثورات اچ آی وی چیست؟

از آنجا که اچ آی وی شامل تغییراتی در سیستم ایمنی بدن است ، می تواند واکنش های پوستی مختلفی را تحریک کند.

با این حال ، بثوراتی که در مراحل اولیه اتفاق می افتد ، معمولاً شامل لکه های برافروخته ، تغییر رنگ یافته یا مایل به قرمز ، مسطح هستند که خارش ندارند .

علائم بثورات اچ آی وی

بثورات می تواند یکی از علائم اولیه HIV باشد که در نتیجه تغییر سرطان رخ می دهد. این مرحله حاد یا اولیه HIV است که طی ۱-۲ هفته پس از قرار گرفتن در معرض ویروس رخ می دهد.

در طی مرحله سروكورت یا مرحله حاد اچ آی وی HIV ، بدن آنتی بادی هایی را علیه ویروس تولید می كند. در این مرحله بین نیمی و ۸۰-۹۰٪ از افراد مبتلا به HIV علائم شبیه آنفلوانزا را تجربه می کنند و ممکن است برخی از افراد بثورات پوستی ایجاد کنند.

بعضی اوقات ، بثورات پوستی تنها علامت اچ آی وی HIV است ، اما از آنجا که اچ آی وی بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارد ، اغلب علائم دیگری نیز وجود دارد.

علائم اولیه عفونت اچ آی وی HIV که می تواند در کنار بثورات ایجاد شود عبارتند از:

دردهای عضلانی
لرز
عرق شبانه
گلو درد
به طور کلی احساس ناخوشی
تب
تورم غدد لنفاوی
خستگی
زخمهای دهان

طبق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) ، این علائم ممکن است ۲-۴ هفته پس از مواجهه ظاهر شود و بین چند روز تا چند هفته ادامه داشته باشد.

هر کسی که این علائم را پس از مواجهه احتمالی با HIV تجربه می کند ، باید در مورد آزمایش راهنمایی کند.

انواع و دلایل بثورات اچ آی وی

اگر بثورات به عنوان علامت مرحله حاد HIV رخ دهد ، معمولاً از بین می رود زیرا سیستم ایمنی بدن آنتی بادی هایی را برای HIV تولید می کند.

پس از این ، اگر فردی از داروها برای کنترل اچ آی وی استفاده نمی کند ، ممکن است بیشتر در معرض بثورات و مشکلات پوستی باشد. این به این دلیل است که HIV منجر به ضعف سیستم ایمنی بدن می شود.

هنگامی که سیستم ایمنی بدن به خطر بیفتد ، ویروس ها ، قارچ ها ، باکتری ها ، انگل ها و سایر علل باعث ایجاد بثورات می شوند.

شرایطی که ممکن است با علائم پوستی ظاهر شود عبارتند از:

مولوسكوم اكتيما
زگیل و پاپول
سرطان پوست غیر ملانوم
سلولیت
برفک
پسوریازیس
درماتیت سبورئیک
استیپگو بولوس
واکنش های دارویی
گال
اگزما
درماتیت

در برخی موارد ، درمان اچ آی وی می تواند واکنش پوستی آلرژیک ایجاد کند.

بثورات چگونه با گذشت زمان تغییر می کنند؟

بثوراتی که در حین تبدیل سرویک ظاهر می شوند ، معمولاً بدون مداخله از بین می روند ، اما انواع دیگر بثورات ممکن است بعداً بروز کنند.

بثورات مربوط به HIV بسیار متفاوت است. احتمال ایجاد بثورات به عواملی از جمله بستگی دارد:

سلامت کلی
استفاده از داروهای ضد ویروس
دسترسی به مراقبت های پزشکی
قرار گرفتن در معرض بیماری های پوستی مسری

بیماری های مزمن پوستی

با گذشت زمان ، بثورات دیگر می توانند به دلیل شرایط مزمن مانند تبخال و پسوریازیس ایجاد شوند. اینها شرایط طولانی مدت هستند که به طور کامل از بین نمی روند ، اگرچه ممکن است علائم برای مدتی بهبود یابند.

شدت هر شیوع متفاوت است اما تا حدودی به عملکرد ایمنی بدن بستگی دارد. برخی از داروها مانند داروهای ضد ویروس برای تبخال می توانند شدت هر شیوع را کاهش دهند.

بیماری های حاد پوستی

بثورات ناشی از عفونت با درمان مناسب از بین می روند.

با این حال ، به دلیل تأثیر اچ آی وی بر سیستم ایمنی بدن ، احتمال عفونت بیشتر می شود. بثورات قبلی ممکن است برگردد یا جوشهای جدیدی ظاهر شود.

بثورات مربوط به دارو

داروهایی برای درمان اچ آی وی گاهی اوقات می توانند بثورات را تحریک کنند. هر کسی که معتقد است به دلیل داروی خود بثورات دارد ، باید با یکی از اعضای تیم بهداشتی خود صحبت کند. اغلب ممکن است به داروی دیگری روی بیاورید.

قبل از تغییر یا قطع درمان ، صحبت با پزشک ضروری است.

مصرف داروی ضد ویروسی سطح ویروس را پایین نگه می دارد و تأثیر HIV بر سیستم ایمنی بدن را کاهش می دهد. اکنون بسیاری از افراد می توانند با HIV زندگی سالم داشته باشند ، اما پیروی از برنامه درمانی ضروری است.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

آزمایش سریع و درمان به موقع در جلوگیری از پیشرفت HIV مثر است و درمان زودرس بثورات می تواند از بروز عوارض جلوگیری کند.

آزمایش کردن

هرکسی که دچار بثورات جلدی یا علائم شبیه آنفولانزا شود ، اگر فکر می کند با اچ آی وی تماس پیدا کرده است باید به دنبال مشاوره پزشکی باشد.

آنها می توانند آزمایش HIV را انجام دهند. اگر نتیجه مثبت باشد ، یک تیم مراقبت های بهداشتی می تواند به آنها کمک کند تا یک برنامه درمانی تهیه کنند که به سلامتی آنها کمک کند.

با استفاده از داروهای فعلی ، می توان سطح ویروس در بدن را به سطوح غیرقابل شناسایی کاهش داد. خطر ابتلا به بیماری ها و عفونت ها کاهش می یابد و فرد نمی تواند HIV را به فرد دیگری منتقل کند. به عبارت دیگر غیرقابل شناسایی = غیرقابل انتقال.

CDC یک مکان یاب برای کمک به مردم در یافتن خدمات آزمایش و پیشگیری از HIV در منطقه خود فراهم می کند.

درمان بثورات اچ آی وی

افرادی که قبلاً اچ آی وی را تشخیص داده اند ، در صورت بروز بثورات جدید یا بدتر شدن بثورات موجود ، باید به پزشک مراجعه کنند.

در موارد زیر ممکن است مراقبت های پزشکی فوری لازم باشد:

بثورات به سرعت گسترش می یابد
غدد لنفاوی متورم یا تب وجود دارد
علائم دیگر مانند تهوع و استفراغ وجود دارد

واکنش های دارویی

در موارد نادر ، داروهای HIV می توانند یک واکنش حساسیت جدی ایجاد کنند که به سندرم استیونز-جانسون معروف است.

علائم شامل:

بثورات
علائم شبیه آنفولانزا ، از جمله تب
تاول های دردناک

اگر کسی این علائم یا علائم دیگری را که ممکن است نشان دهنده حساسیت بیش از حد یا آلرژی باشد – مانند سرگیجه و دشواری در تنفس – تجربه کند ، باید به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشد.

چشم انداز

HIV سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند ، و مبارزه با عفونت ها را برای بدن دشوار می کند. حتی یک عفونت جزئی می تواند بدون درمان تهدید کننده زندگی شود.

آزمایش و درمان زودهنگام HIV می تواند به فرد کمک کند تا زندگی سالم داشته باشد و خطر ابتلا به عفونت های مرتبط با HIV و سایر شرایط را کاهش دهد.

اگر کسی فکر می کند با اچ آی وی تماس پیدا کرده است ، باید در مورد آزمایش سوال کند ، به خصوص اگر در چند هفته بعد از قرار گرفتن در معرض بثورات و علائم دیگر باشد.

مطالب مفید برای شما: