کوکائین و کراک
فرمول شیمیایی کوکائین
کوکایین آلکالوییدی است که از برگ‌های درخت کوکا استخراج میشود. این ماده به صورت منشور‌های کوچک متبلور میشود و بسیار کم در آب محلول است ولی در الکل و اتر کاملاً حل میشود. کوکایین در دمای ۸۹ درجه سانتیگراد ذوب میشود. املاح آن در پزشکی استفاده می‌شوند و از مهمترین آنها کلریدرات کوکایین است. کوکایین همچنین یک بی‌حس کنندهٔ موضعی و ضد درد می‌باشد و بیشتر در چشم پزشکی جهت بی‌حس کردن قرنیه استفاده میشود.
از کوکایین به عنوان یک مادهٔ مخدر هم استفاده میشود. معتادان به کوکایین آن را از راه بینی یا از راه تزریق استفاده میکنند. این اعتیاد موجب اختلالات جسمی و روحی شدید میشود. کراک کریستالهای ارزانقیمت و خالص نشده کوکائین است. کوکایین با انتقال دهنده‌های دوپامین،نورآدرنالین وسر تونین وابستگی دارد. [۱] این ماده باعث بسته شدن باز جذب دوپامین میشود و مهمترین عامل میانجی تاثیرات تحریکی روانی حرکتی و تقویت کنندگی است. شواهد اخیر این موضوع را نشان می‌دهد که دوپامین همانند گیرننده‌ها ،نقش مهمی در حالت سرخوشی و تاثیرات تحریکی کوکایین دارد. آنتاگونیست به طور قابل ملاحظه‌ای تاثیرات محرک و سرخوشی کوکایین را تقلیل داده، میل به کوکایین را در افراد وابسته به آن کاهش می‌دهد. [۲]
تاثیرات نامطلوب بهداشتی و روان شناختی مصرف کوکایین
پودر کوکائین هیدروکلراید
در ایالات متحده آمریکا، تزریق کوکایین، خواه به تنهایی یا به صورت ترکیب با هروئین رواج دارد. تزریق های مکرر همراه با سوزن های مشترک، احتمال خطر جنسی، عفونت ویروس اچ‌آی‌وی را افزایش می‌دهد. [۳] ارتباط بین مصرف کوکایین و خطر ابتلا به اچ‌آی‌وی در اروپا [۴]و استرالیا[۵]نیز گزارش شده است. در ایالات متحده آمریکا مصرف معمولی کوکایین با میزان بالای اضطراب و اختلالات عاطفی ارتباط بسیاری داشته است. [۶]مصرف مکرر کوکایین ، همانند آمفتامین ، با افزایش سایکوز اسکیزوفرنیک گونه ارتباط دارد.[۷]
اگر چه کوکایین مثل مواد افیونی مسمومیت ندارد ،اما در مصرف بالا می‌تواند کشنده باشد. [۸]از آنجا که کوکایین بر روی قلب اثر سمی دارد و در سیستم عروقی –قلبی فرسودگی ایجاد میکند ،مصرف بالای آن می‌تواند باعث ایست قلبی و حوادث عروقی –مغزی شود. [۹]مصرف کوکایین نیز موجب مسمومیت عصب می‌گردد.[۱۰]
کراک کوکائین نوعی ماده مخدر با منشاء کوکائین می‌باشد و باور بر این است که از اوائل دهه ۸۰ میلادی ابداع شده‌است. کراک به صورت تکه‌های بلور است که به صورت تدخینی مصرف می‌شوند.[۱] در ترکیب کراک کوکائین، نمک کلرید آمونیوم و مقدار کمی آب وجود دارد. برای افزایش حجم کراک در تولید آن از بی کربنات سدیم (جوش شیرین) هم استفاده میشود. کوکائینی که از فرآیند تخلیص کراک بدست می‌آید درجه خلوص بالائی دارد.
علت نام گذاری کراک صدائی است که هنگام گرم کردن بلورها در اثر تبخیر آب ایجاد میشود. تفاوت کراک با کوکائین از نظر شیمیایی در آن است که برای تهیهٔ کوکائین به شکلی که قابل تزریق باشد، لازم است که آن را با اسید کلریدریک خنثی کنند، و کراک در واقع فرم خنثی‌نشدهٔ کوکائین است.[۲] کراک ناخالص برخلاف انواع خالص‌تر کوکائین دارای قیمت پائینی است که باعث رواج آن در میان اقشار پائین جامعه میشود.
در ایالات متحده مجازات همراه داشتن پنج گرم کراک حداقل پنج سال زندان می‌باشد که این برابر با مجازات همراه داشتن نیم کیلو پودر کوکائین است.[۳] بدین ترتیب قیمت پائین (نسبت به کوکائین)، وابستگی روحی و ضررهای بازگشت ناپذیر جسمی از مشخصه‌های کراک کوکائین هستند.
کوکائین یکی از اعتیادآورترین و خطرناکترین مواد مورد سوءمصرف است . این ماده از برگ گیاه کوکا که عمدتاً در آمریکای مرکزی و جنوبی میروید به دست می آید.
وابستگی روانی به کوکائین ممکن است حتی پس از یک بار مصرف به وجود آید. کوکائین وابستگی جسمی هم ایجاد می کند. درصد خلوص کوکائین از ۹۰ –۲۰ % فرق میکند. کراک (crack) نوعی از کوکائین است که ناخالصیهای آن جدا گشته و به شکل بلور سفید رنگ و به شدت اعتیادآور است. امکان بروز رفتارهای خشن به دنبال مصرف آن بسیار بالاست.
نام های رایج:
کوکائین : coke /snow برف / کراک/ راک
راه های مصرف
شایعترین روش مصرف کوکائین استنشاقی است. امکان تزریق زیرجلدی و داخل وریدی هم وجود دارد. به دلیل کمترشدن اثر آن به دنبال مصرف خوراکی، معمولاً از این روش استفاده نمی شود. کراک نیز به روش تدخینی مورد مصرف واقع می شود.
آثار مصرف
آثار مصرف کوکائین بلافاصله ظاهر و ۳۰ تا ۶۰ دقیقه بعد رفع میشود. به همین علت افراد وابسته به کوکائین ممکن است هر نیم تا یک ساعت یک بار برای مصرف مجدد از جمع یا محل کار خارج شوند.
عوارض جسمانی: افزایش فشارخون و ضربان قلب، گشاد شدن مردمک، کاهش اشتها، اختلال درخواب. به دنبال مصرف طولانی کاهش وزن، اختلالات گوارشی، خستگی، نارسایی قلبی و کاهش نیروی جنسی بروز خواهد کرد. چنانچه بیمار به طریق استنشاقی مصرف کند در دراز مدت امکان خونریزی مکرر از بینی و سوراخ شدن تیغه های بینی وجود دارد .
عوارض روانی: سرخوشی، افزایش انرژی، احساس خوب بودن عمومی، توهمات لامسه به صورت احساس خزیدن حشرات زیر پوست، کاهش تمرکز و افزایش نیروی جنسی.
به دلیل آثار سریع تدخین و رسیدن سریع کوکائین به مغز به دنبال مصرف کراک علائم بلافاصله ظاهرشده، اما درعرض ۱۲ دقیقه تحلیل میرود.
چگونه مصرف این مخدر را ترک کنیم؟
علائم ترک کوکائین معمولا یک روز تا یک هفته طول میکشد.
مصرف کنندگان کوکائین وابستگی روانی شدید پیدا میکنند که همراه با حس ولع شدید برای مصرف مجدد است. به دنبال ترک افسردگی، خواب آلودگی، تحریک پذیری و گرسنگی بروز خواهد کرد. قطع کردن تدریجی هیچ فایده ای ندارد و قطع کردن سریع به مراتب بهتر است.چنانچه مصرف کوکائین جدی نباشد میشود بدون نیاز به دارو و جایگزینهای مربوطه ترک را انجام داد. باید به مقدار زیادی مایعات (به غیر از الکل) و سه وعده غذای روزانه در رژیم غدایی گنجانده شود. ورزشهای آرام بخش کمک کننده اند.
باید مصرف کننده را مطمئن کرد که علائم افسردگی، کسالت و خستگی از عوارض طبیعی قطع کوکائین است و پس از یک هفته قطع خواهد شد.
به هرحال برای بیمارانی که علائم افسردگی شدید به دنبال قطع کوکائین پیدا میکنند شروع داروهای ضد افسردگی مفید خواهد بود.
کراک چیست؟
اعتياد به كراك سبب از بين رفتن درد و خروج استرس و اضطراب از بدن فرد، احساس سرخوشى كاذب و ايجاد تحرك در فرد، بروز رفتارهاى خطرناك و حرف‌هاى بى‌ربط مي شود. مقدمه: كراك (Crack) كه گاهي راك (Rock) نيز ناميده مي شود، ماده اي محرك است كه از تصفيه كوكائين به دست مي آيد و به اشكال مختلف تدخين (استنشاق دود) مي شود.
اما کراکي که در ايران رايج است از مشتقات هروئين است و در صورتي که بصورت علمي توليد شود از تصفيه هروئين به دست مي آيد . كراك ماده‌اي بي‌بو است، مصرف آن راحت است و با يك فندك در هر جايي كه باشي مي‌تواني مصرف كني؛ درست برخلاف مصرف ترياك و يا هروئين . اثرات مخرب مصرف كراك :
اعتياد به كراك سبب از بين رفتن درد و خروج استرس و اضطراب از بدن فرد، احساس سرخوشى كاذب و ايجاد تحرك در فرد، بروز رفتارهاى خطرناك و حرف‌هاى بى‌ربط مي شودكه تمام اينها تنها تا چند دقيقه طول مى‌كشد.
تكرار مصرف اين ماده طى چند روز همراه با استفراغ، گيجي، بى‌تفاوتى اسپاسم عضله و مرگ ناگهانى در اثر ايست تنفسى است.
مهم‌ترين اثر بلند مدت مصرف كراك در فرد معتاد از بين رفتن اثرات ماده در عرض سه تا پنج ساعت مي باشد ،بنابراين فرد بايد حداقل هر چهار ساعت يك‌بار و حتى بمقدار كمتر مصرف را تكرار كند تا دچار مشكل نشود.
همچنين از بين رفتن اشتها، كاهش وزن، يبوست، عفونت‌هايى همچون ايدز و هپاتيت، شكنندگى پوست، پيرى زودرس، افزايش فشار خون همراه با آزادسازى هيستامين كه خارش در فرد ايجاد مى‌كند، از آثار مصرف اين ماده در دراز مدت است، همچنين اثرات تخريبى مصرف موادى همچون شيشه، كريستال و كراك چندين برابر ترياك و هروئين بر روى مغز و اعصاب مي باشد.
كراك شديدا فرد مصرف كننده را دچار خواب آلودگي يا به اصطلاح خودماني «چرت» مي كند . مصرف مداوم اين ماده مخدر در كوتاه مدت (مدت يكسال ) اثرات مخرب جبران ناپذيري در بدن فرد مصرف كننده اعم از عفونت اجزاي داخلي بدن ، پوسيدگي دندانها ، سرطان حنجره و ريه ، نابودي ريه و كبد ايجاد مي كند بطور كلي تمام اجزائيكه در تماس مستقيم با دود كراك هستند ذره ذره نابود شده و مي پوسند و در برخي موارد طبق گزارش هاي موجود افراد معتاد به كراك،ميزان عفونت بدن به قدري است كه اجزاي بدن از هم جدا مي شوند و گوشت زير پوست دچار عفونت شده و به اصطلاح كرم مي گذارد.
بیشتر بدانیم:
