تری گلیسیرید
تری گلیسیریدها ، نوعی چربی در خون ، منبع مهم انرژی هستند. با این حال ، سطح تری گلیسیرید می تواند بسیار زیاد باشد (بیماری به نام هایپرتری گلیسیریدمی) ، و این می تواند خطر ابتلا به پانکراتیت در فرد (التهاب لوزالمعده) ، بیماری های قلبی و سایر مشکلات جدی را افزایش دهد.
تشخیص هیپرتری گلیسیریدمی بر اساس سطح تری گلیسیرید ناشتا است و به سه دسته خفیف (۱۵۰-۱۹۹ میلی گرم در دسی لیتر) ، متوسط (۲۰۰-۴۹۹ میلی گرم در دسی لیتر) و شدید (> 500 میلی گرم در دسی لیتر) تقسیم می شود. تری گلیسیریدهای> 1000 میلی گرم در دسی لیتر یک خطر عمده برای پانکراتیت در نظر گرفته می شود.
از آنجا که تری گلیسیریدهای خفیف تا متوسط هیچ علامت هشدار دهنده ای ایجاد نمی کنند ، مهم است که در مورد سلامتی خود پیشگیرانه عمل کنید ، مخصوصاً اگر در معرض خطر این بیماری باشید.
تری گلیسیرید شدید ممکن است باعث درد شکمی شود که به پشت تابانده می شود ، نشانه ای از پانکراتیت احتمالی که نیاز به ارزیابی فوری پزشکی دارد.
چگونه تری گلیسیرید زیاد بر بدن تأثیر می گذارد؟
چگونه تری گلیسیرید زیاد بر بدن تأثیر می گذارد؟
پزشکان ارتباط بین سطح بالای تری گلیسیرید و افزایش خطر بیماری های قلبی را یادآوری کرده اند. این لزوماً یک ارتباط مستقیم نیست ، زیرا تری گلیسیرید علت پلاکی نیست که منجر به بیماری قلبی یا سکته شود.
اما آنها کمک می کنند ، زیرا ذرات حاوی چربی می توانند به تشکیل پلاک اضافه شوند ، زیرا حاوی کلسترول هستند.
گفته شد ، سطح بالای تری گلیسیرید اغلب با سایر عوامل خطر ارتباط دارد. سندرم متابولیک ، که مجموعه ای از عوامل خطر برای بیماری های قلبی عروقی و دیابت است ، به عنوان یکی از عوامل آن شامل میزان بالای تری گلیسیرید است.
بنابراین ، آیا تری گلیسیرید در واقع بر بدن تأثیر می گذارد؟ پاسخ بله است. افرادی که سطح آنها بسیار بالا است در معرض خطر پانکراتیت هستند. این التهاب لوزالمعده می تواند منجر به شکایات گوارشی و معده درد شود و در نهایت باعث دیابت شود.
چه کسی در معرض خطر است؟
در اکثر افراد ، سطح تری گلیسیرید با افزایش سن افزایش می یابد. سایر خطرات عبارتند از:
- نمونه غیر روزه دار (بعد از غذا)
- عوامل سبک زندگی ناسالم ، مانند وزن یا کم تحرکی
- مصرف بیش از حد الکل
- داروهایی مانند استروژن یا بتا بلاکرها که به این بیماری مرتبط هستند
- سایر شرایط پزشکی ، مانند دیابت نوع ۲
- شرایط ژنتیکی ، مانند هیپرتری گلیسیریدمی خانوادگی (در ۱٪ از افراد رخ می دهد)
از آنجا که این بیماری در صورت خفیف تا متوسط علائم قابل توجهی ایجاد نمی کند ، بهترین روش برای آزمایش سطح خون ، آزمایش خون ناشتا است که به آن پنل چربی می گویند. این برای هر بزرگسال و هر بار بیشتر برای افراد در گروه های پرخطر هر پنج سال توصیه می شود.
چگونه تری گلیسیرید را کاهش دهیم؟
کاهش تری گلیسیرید
اگر مقادیر زیادی تری گلیسیرید دارید ، به دلیل خطری که آنها نشان می دهند ، باید راه هایی برای کاهش تری گلیسیرید در بدن خود پیدا کنید.
هدف شما باید پایین آوردن تری گلیسیرید به سطح زیر ۵۰۰ میلی گرم در دسی لیتر باشد تا خطر پانکراتیت و سایر بیماری ها را کاهش دهد. گام اولیه در مدیریت تری گلیسیرید بالا تغییر سبک زندگی است. ترکیبی از اصلاح رژیم غذایی و درمان دارویی نیز ممکن است در نظر گرفته شود.
ورزش بیشتر و رژیم غذایی که چربی های اشباع و قند کمی داشته باشد به شما کمک می کند. هنگامی که برای کاهش سطح تری گلیسیرید تلاش می کنید ، پزشک به شما کمک می کند رژیم خود را تنظیم کنید.
در مرحله بعدی ، ممکن است لازم باشد از داروها برای کمک استفاده کنید. داروها شامل فیبرات ، نیاسین یا اسیدهای چرب امگا ۳ هستند.
در بیماران مبتلا به هیپرتری گلایسیریدمی شدید ، باید از فیبرات به عنوان عامل خط اول استفاده شود. گاهی اوقات یک استاتین ، دارویی که برای کاهش سطح کلسترول LDL استفاده می شود ، می تواند به کاهش تری گلیسیرید کمک کند. این داروها باید توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما تجویز و کنترل شوند.
در حالی که داروها می توانند کمک کنند و گاهی اوقات مورد نیاز هستند ، تغییر سبک زندگی همیشه روش سالم برای درمان مشکلات تری گلیسیرید است.
با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای داروها و نحوه تغییر شیوه زندگی برای حمایت از سطح تری گلیسیرید سالم با پزشک صحبت کنید. در پایان ، با توجه به گزینه های سبک زندگی خود ، بسیاری از زمینه های زندگی خود را از وزن خود تا سطح کلسترول بهبود خواهید بخشید.
بیشتر بدانید:
