علل ، علائم و درمان آکنه استروئیدی چیست؟
آکنه استروئیدی چیست؟
علل ، علائم و درمان آکنه و جوش استروئیدی چیست؟ آکنه معمولاً التهاب غدد چربی پوست و ریشه های مو است. نام فنی آن آکنه ولگاریس است ، اما اغلب به آن جوش ، لکه یا آکنه می گویند. باکتری (Propionibacterium acnes) همراه با عوامل دیگر باعث التهاب غدد چربی می شود.
جوش های استروئیدی تقریباً همان علائم آکنه های معمولی را دارند، اما در آکنه های استروئیدی ،استفاده استروئید سیستمیک، همان چیزی است که غدد چربی (چربی) را در معرض التهاب و عفونت قرار می دهد. استروئیدها میتوانند داروهای تجویزی مانند پردنیزون یا دارو های بدن سازی باشند.
شکل دیگری از آکنه ، معروف به مالاسزیا فولیکولیت یا آکنه قارچی ، در اثر عفونت مخمر در فولیکول های مو ، ایجاد می شود. مانند آکنه ولگاریس ، می تواند به طور طبیعی یا در نتیجه استفاده از استروئید خوراکی یا تزریقی ایجاد شود.
آکنه های معمولی و استروئیدی اغلب در سنین بلوغ بروز می کنند ، اما میتوانند در هر زمان از زندگی اتفاق بیفتند.
آکنه استروئیدی با استروئید روزاسه ، که در نتیجه استفاده طولانی مدت از داروهای کورتون موضعی ایجاد می شود ، متفاوت است.
علائم آکنه و جوش های استروئیدی چیست؟
آکنه استروئیدی اغلب روی سینه شما ظاهر می شود. خوشبختانه چندین روش موثر برای از بین بردن آکنه قفسه سینه وجود دارد.
آکنه استروئیدی همچنین می تواند در صورت ، گردن ، پشت و بازوها ظاهر شود.
علائم آکنه استروئیدی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- جوش های سر سیاه و سر سفید سر باز و بسته
- برجستگی های کوچک قرمز (پاپول)
- لکه های سفید یا زرد (چرک)
- توده های قرمز بزرگ و دردناک (گره)
- تورم شبیه کیست (pseudocysts)
همچنین ممکن است در اثر برداشتن یا خراشیدن آکنه، اثرات ثانویه داشته باشید. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- رده های قرمز از لکه های اخیراً بهبود یافته
- رده های تیره از لکه های قدیمی
- جای زخم
علل شایع آکنه و جوش های استروئیدی چیست؟
آکنه استروئیدی در اثر استفاده از داروهای استروئیدی سیستمیک (خوراکی ، تزریقی یا استنشاقی) ایجاد می شود.
-
استروئیدهای آنابولیک مورد استفاده در بدن سازی
جوش های استروئیدی در حدود ۵۰ درصد افرادی که در مقادیر زیاد از استروئیدهای آنابولیک برای بدن سازی استفاده می کنند ، ظاهر می شود. فرمولاسیون معروف به sustanon (سوستانون) ، یکی از دلایل عمده آکنه استروئیدی در بدنسازان است.
مصرف تستوسترون با دوز بالا نیز ممکن است در شیوع آکنه نقش داشته باشد و از علل آن باشد.
-
کورتیکواستروئیدهای تجویزی، مانند پردنیزون
استفاده روزافزون از کورتیکواستروئیدها پس از جراحی پیوند اعضا و در شیمی درمانی باعث شیوع بیشتر آکنه های استروئیدی می شود.
آکنه استروئیدی معمولاً پس از چندین هفته درمان با استروئیدهای تجویز شده خود را نشان می دهد. این احتمال در افراد زیر ۳۰ سال بیشتر است. همچنین در کسانی که پوست روشن تری دارند شیوع بیشتری دارد.
شدت آن بستگی به اندازه دوز استروئید ، طول دوره درمان و حساسیت شما به آکنه دارد.
اگرچه آکنه استروئیدی معمولاً در قفسه سینه ظاهر می شود ، اما استفاده از ماسک در استنشاق کورتیکواستروئیدها ممکن است باعث شود که در صورت شما ظاهر شود.
چگونه آکنه های استروئیدی اتفاق می افتند؟
دقیقاً مشخص نیست که چگونه استروئیدها احتمال بروز آکنه های استروئیدی را افزایش می دهند.
چندین مطالعه نشان می دهد که استروئیدها ممکن است در تولید گیرنده های سیستم ایمنی بدن معروف به TLR2 کمک کنند. علاوه بر وجود باکتری های Propionibacterium acnes ، گیرنده های TLR2 ممکن است در شیوع آکنه نقش داشته باشند.
درمان آکنه های استروئیدی چیست؟
درمان آکنه های استروئیدی ، مانند آکنه های معمولی (آکنه ولگاریس) ، شامل استفاده از انواع داروهای موضعی پوست و آنتی بیوتیک های خوراکی می باشد.
آکنه قارچی ناشی از استروئید (مالاسزیا فولیکولیت)، با ضد قارچ های موضعی مانند شامپوی کتوکونازول یا ضد قارچ خوراکی مانند ایتراکونازول درمان می شود.
-
آنتی بیوتیک خوراکی برای درمان آکنه استروئیدی
آنتی بیوتیک خوراکی گروه تتراسایکلین برای موارد شدید و برخی از موارد متوسط آکنه استروئیدی و در هر موردی که جای زخم دارد، تجویز می شود. این آنتی بیوتیک ها شامل داکسی سایکلین ، ماینوسایکلین و تتراسایکلین است.
این آنتی بیوتیک ها باکتری های تشدید کننده آکنه را از بین می برند و همچنین ممکن است خواص ضد التهابی داشته باشند. آنتی بیوتیک های جایگزین برای کودکان زیر ۸ سال تجویز می شود.
دیدن اثرات پاکسازی پوست ، ممکن است چهار تا هشت هفته با استفاده منظم از آنتی بیوتیک طول بکشد. نتیجه کامل می تواند سه تا شش ماه طول بکشد.
افراد رنگین پوست مستعد ایجاد زخم در اثر آکنه هستند و حتی ممکن است به آنها توصیه شود آنتی بیوتیک خوراکی مصرف کنند ، حتی در موارد خفیف آن.
-
بنزوئیل پراکسید برای درمان آکنه استروئیدی
بنزوئیل پراکسید یک ضد عفونی کننده بسیار موثر است که به از بین بردن باکتری های آکنه و کاهش التهاب کمک می کند. مصرف آن همراه با آنتی بیوتیک خوراکی و همچنین در موارد خفیفی که به آنتی بیوتیک نیاز ندارند ، توصیه می شود.
مهم است که آن را روی کل صورت خود استفاده کنید ، و نه فقط روی لکه هایی که می بینید. این به این دلیل است که آکنه از مکان های میکروسکوپی کوچکی روی صورت شما ایجاد می شود که نمی توانید ببینید.
هنگام تمیز کردن یا استفاده از دارو ، صورت خود را به شدت تمیز نکنید ، زیرا در واقع این کار می تواند شیوع آکنه را تشدید کند.
-
فتوتراپی
برخی شواهد در مورد اثربخشی فتوتراپی با نور آبی و قرمز آبی برای درمان آکنه وجود دارد.
-
درمان آکنه و جوش استروئیدی در موارد خفیف
برای موارد خفیف ، پزشک ممکن است سعی کند از تجویز مصرف آنتی بیوتیک خوراکی ممانعت کند و در عوض نوعی داروی پوستی را تجویز کند که به عنوان رتینوئید موضعی شناخته می شود. شامل:
- ترتینوئین (Retin-A ، Atralin ، Avita)
- آدالپن (دیفرین)
- تازاروتن (Tazorac ، Avage)
رتینوئیدهای موضعی کرم ها ، لوسیون ها و ژل های حاوی ویتامین A هستند.
آنها با کمک به تولید سلولهای سالم پوست و کاهش التهاب کار می کنند. نباید از آنها در دوران بارداری یا شیردهی استفاده شود.
نکاتی برای پیشگیری از جوش های استروئیدی
آکنه استروئیدی ، طبق تعریف ، در اثر استفاده از استروئیدها ایجاد می شود. قطع یا کاهش مصرف استروئید به از بین بردن آکنه کمک می کند.
اما این همیشه ممکن نیست. اگر استروئیدها برای جلوگیری از عواقب جدی دیگر ، مانند عضوی که پیوند شده است ، تجویز شده اند ، گزینه ای برای قطع مصرف آنها وجود ندارد. بنابراین به احتمال زیاد مجبور خواهید شد برای آکنه تحت درمان قرار بگیرید.
غذاهای روغنی ، برخی از محصولات لبنی و به ویژه شکر ممکن است در شیوع آکنه نقش داشته باشند. ممکن است لازم باشد رژیم ضد آکنه را امتحان کنید. مواد آرایشی حاوی لانولین ، پترولاتوم ، روغن های گیاهی ، بوتیل استئارات ، الکل لوریل و اسید اولئیک نیز ممکن است در ایجاد آکنه نقش داشته باشند.
اگرچه برخی از غذاها و مواد آرایشی ممکن است در شیوع آکنه نقش داشته باشند ، اما حذف آنها لزوماً باعث از بین رفتن آکنه نمی شود.
خلاصه علل ، علائم و درمان آکنه های استروئیدی چیست؟
آکنه استروئیدی یکی از عوارض جانبی رایج کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون و همچنین استفاده از استروئیدهای آنابولیک در بدن سازی است.
در صورت امکان ، قطع استروئید ممکن است شیوع آن ها تمام شود؛ در غیر این صورت ، درمان با داروهای موضعی ، آنتی بیوتیک خوراکی یا ضد قارچ باید موثر واقع شود.
همچنین بخوانید:
آکنه چانه و زیرگردن نوعی آکنه هورمونی+درمان و مراقبت
روش های موثر خانگی برای درمان پوست چرب
تفاوت آنابولیسم و کاتابولیسم در بدنسازی
