تاندون آشیل
فهرست:
- علل پارگی تاندون آشیل
- پیش زمینه پارگی تاندون آشیل
- ریسک افزایش فاکتور های پارگی تاندون آشیل
- بررسی های تصویری
- پارگی تاندون آشیل
- شیوع آسیب های تاندونی
- آناتومی تاندون آشیل
- بیومکانیک ورزشی
- نشانه های آسیب تاندون
- علل التهاب تاندون آشیل(خارجی،داخلی،تشخیص)
- درمان
- راه ها پیشگیری از آسیب تاندون آشیل
- بورسیت تاندون آشیل
- شیوع بورسیت کالکانئال
- کشیدگی رباط و عضله و کرامپ عضلانی
- پارگی کامل تاندوناشیل
- پارگی ناقص تاندون آشیل
- تزریق کورتیکوستروئید
علل پارگی تاندون آشیل و راه های درمان
علت اصلی پاره شدن این تاندون Achilles tendon rupture مثل هر تاندون دیگری وارد شدن کشش بیش از حد تحمل به تاندون است و این کشش معمولا در حین بلند شدن روی پنجه پا ایجاد میشود.
در حین ورزش هایی مانند فوتبال، بسکتبال، والیبال، دویدن، تنیس یا شیرجه ورزشکار به دفعات روی پنجه پا بلند میشود و در حین این عمل عضلات پشت ساق بشدت تاندون آشیل را تحت کشش قرار میدهد.وقتی این کشش بیش از حد تحمل تاندون باشد ممکن است آن را پاره کند.
ورزش هایی که در آنها فرد باید به ناگهان بایستد یا به ناگهان شروع به حرکت کند یا روی پنجه بلند شود کشش زیادی را به این تاندون وارد میکنند.این مکانیسم پارگی بیشتر در ورزشکاران آماتور که بدون آمادگی اقدام به ورزش های سخت میکنند دیده شده و کمتر در ورزشکاران حرفه ای دیده میشود.پارگی تاندون در حین ورزش بیشتر در کسانی دیده میشود که بدون گرم کردن خود و انجام حرکات کششی مبادرت به ورزش میکنند و یا بعد از خسته شدن شدید عضلات به ورزش ادامه میدهند.محل پارگی معمولا حدود ۶-۲ سانتیمتر بالاتر از مچ پا یعنی در باریک ترین محل تاندون است.
عواملی مانند عضلات پشت ساق سفت، تغییر زمین بازی و کفش نامناسب (پاشنه کوتاه) میتوانند احتمال بروز این آسیب را بیشتر کنند.مکانیسم دیگری که میتواند موجب پاره شدن آشیل شود سقوط از بلندی با کف پا است.در این حالت کف پا به ناگهان و با شدت به بالا و عقب رفته و این وضعیت موجب میشود تاندون آشیل به ناگهان و با شدت کشیده شود که میتواند منجر به پارگی آن شود.افتادن از پله یا نردبان نیز میتواند تاندون را پاره کند.
گاهی اوقت ضربه مستقیم به تاندون مانند لگد حریف به تاندون میتواند آنرا پاره کند.
گاهی اوقات هم یک بریدگی عمیق با یک جسم تیز در پشت مچ پا میتواند تاندون را پاره کند.
گاهی اوقات بافت تاندون به عللی ضعیف شده و با نیروهای کمتری پاره میشود.
علل زیر میتوانند تاندون را ضعیف کنند.
۱- استفاده طولانی مدت از کورتن
۲- تزریق داروهای حاوی کورتن در نزدیکی تاندون
۳- بالا رفتن سن
۴- التهاب تاندون آشیل
۵- بیماری روماتیسم مفصلی
۶- نقرس
باهم بخوانیم:
رباط زانو چیست؟علائم و درمان پارگی رباط های صلیبی+هزینه درمان
پیش زمینه پارگی تاندون آشیل
پارگی تاندون آشیل بطور معمول در افراد جوان و فعال و سالم ۳۰ الی ۵۰ ساله که هیچ سابقه ای از درد مچ یا پا نداشته اند رخ می دهد. اغلب پارگی های تاندون آشیل ۲-۱ اینچ بالاتر از محل اتصال آن به استخوان پاشنه پا ایجاد می شود و فقط در تنیسورها است که امکان پارگی زرد پی آشیل در محل اتصال آن به عضله پشت ساق زیاد است.عدم آمادگی کامل بدنی, سن بالا و کشش بیش از حد اعمال کردن بر روی عضله پشت ساق از علل مهم خطر برای ایجاد پارگی تاندون آشیل می باشند.
اما شایعترین رخدادی که سبب پارگی آشیل می گردد اعمال نیروی کششی بر روی پایی است که در محل مچ به سمت عقب خم شده است.مثل شروع استارت دو های سرعت ۱۰۰ متر. البته پارگی و آسیب زردپی آشیل می تواند در اثر اعمال ضربه مستقیم به آن نیز رخ دهد.میزان شیوع پارگی تاندون آشیل مشخص نیست اگر چه در مردان شایعتر از زنان است و در دهه های ۳ تا ۵ زندگی هم شیوع بیشتری دارد.زردپی آشیل بزرگترین و قوی ترین تاندون بدن انسان است. طول این تاندون در حدود ۱۵ سانتی متر است و ادامه تاندونی عضله سه سر پشت ساق محسوب می گردد.
تاندون آشیل باید زاویه حدود ۳۰ درجه به استخوان پاشنه پا اتصال می یابد. خونرسانی آن از انتهای عضلانی آن و نیز از عروقی که از استخوان پاشنه به آن وارد می شوند تامین می گردد.۶-۲ سانتی متری انتهای تحتانی آن عروق خونی ندارد و از قسمت محیطی و به طریقه انتشار تغذیه می شود و همین بخش بدون عروق است که در تمرینهای مداوم و فشارهای مختلف به سبب کمبود خونرسانی می تواند دچار آسیب دیدگی و پارگی شود.بیومکانیک ویژه ورزش عمل عضله سه سر پشت ساق که تاندون آشیل آنرا به استخوان پاشنه پا اتصال می دهد خم کردن زانو و خم کردن به عقب مچ پا ( پلانتار فلکسیون ) است.
خم شدن به عقب مچ پا در حرکات ورزشی اهمیت زیادی دارد مثل دویدن, پریدن و ایستادن و بالا رفتن از جایی مثل کوهنوردی . در خلال دویدن فشارهای معادل ۱۰ برابر وزن بدن بر روی تاندون آشیل وارد می آید که اگر آسیب قبلی در آن وجود داشته باشد مستعد آسیب مجدد خواهد بود.
ریسک افزایش فاکتور های پارگی تاندون
۱- ورزش کردن ناپیوسته و گاهگاهی
۲- سن بین ۵۰-۳۰ سال
۳- پارگی یا آسیب قبلی تاندون آشیل
۴- تزریق قبلی استروئید داخل تاندون
۵- تغییر شدید در میزان تمرین یا شدت تمرین.
۶- شرکت در فعالیتهای جدید که در آنها مهارت کافی نداریم.
بررسی های تصویری
• رادیوگرافی مچ پا می تواند تورم بافت نرم , کلسیفیکاسیون و کندگی همزمان بخشی از استخوان پاشنه پا را نشان دهد.رادیوگرافی برای رد کردن اختلالات استخوانی و شکستگی های همراه بسیار مفید است.
• MRI و سونوگرافی برای تایید تشخیص کمک می کنند اما اهمیت این روش در پارگی های جزئی تاندون آشیل است که در رادیوگرافی دیده نمی شود.
• سونوگرافی ساده, سریع, ارزان و قابل تکرار است و با معاینه دینامیک می توان ضخامت تاندون و میزان فاصله خالی در اثر پاره شدن را تشخیص داد. اما به شدت وابسته به شخصی است که آنرا انجام می دهید.
• MRI برای تشخیص پارگی های جزئی تاندون بسیار حساس است. همچنین برای تغییرات تخریبی مزمن تاندون, التهاب غلاف تاندونی, پارگی کامل آشیل و ضخیم شدگی تاندون تشخیصی است.اما بررسی دینامیک با آن امکانپذیر نبوده و نیز گران است.درمان در صورت پارگی کامل نیاز به انجام جراحی وجود دارد. پس از بهبودی کافی تاندون با تشخیص پزشک فیزیوتراپی باید صورت گیرد تا قدرت عضلانی و استحکام تاندونی و حس عمقی مناسب از مفصل شکل گیرد.
باهم بخوانیم:
علائم پارگی رباط صلیبی قدامیacl
پارگی تاندون آشیل
تاندون آشیل بزرگترین و مهمترین تاندون عضلانی در بدن است .تاندون آشیل تاندون عضله سه سر ساقی پا است و در پائین به استخوان پاشنه پا اتصال دارد.التهاب و آسیب های آن علل مختلفی دارند که عموماً ناشی از پرش, رقص پای مکرر, تمرین بیش از اندازه و گرم کردن نامناسب و کفش نامناسب و کف پای صاف است.
شیوع آسیب ای تاندونی
از التهاب و آسیب های تاندون آشیل آمار دقیقی در دست نیست.چرا که بسیاری از آسیب های تاندون آشیل بدون مراجعه به پزشک بهبود می یابد اما تخمین زده می شود که شیوعی بین ۱۸-۵/۶% در دوندگان داشته باشد.
اناتومی تاندون آشیل
آشیل ،تاندون عضله سه سر ساقی است که در پشت ساق پا قرار دارد. این تاندون ۱۵ سانتی متر طول دارد و در پائین با یک زاویه ۳۰ درجه به استخوان پاشنه اتصال دارد.
حرکات تاندون توسط یک نوع بافت همبند تسهیل می شود. این تاندون از محل اتصال به استخوان و عضله سه سر خونگیری می کند.
۶-۲ سانتی متر انتهای تحتانی تاندون آشیل عروق خونی ندارد و همین بخش است که در حرکات متوالی و تکراری بیشترین آسیب را می بیند.
بیومکانیک ورزشی
واحد عضله – تاندونی پشت ساق که از عضله سه سر ساقی و تاندون آشیل شکل می گیرد در بالا به زانو و در پائین به استخوان پاشنه اتصال دارند و سبب بسته شدن زانو و خم شدن به عقب کف پا می شوند.
در حین دویدن نیرویی معادل ۱۰ برابر وزن بدن بر واحد سطح تاندون آشیل وارد می شود.
• آسیب تاندون آشیل اغلب در افراد مسن که گاهگاه ورزش می کنند رخ می دهد اما می تواند در ورزشکاران جوان هم رخ دهد.
• باید از بیمار پرسیده شود که آیا اخیراً در میزان فعالیت و سطحی که در آن ورزش می شود تغیری داشته است یا خیر؟
• نشانه درد آشیل در هنگام ورزش غالباً دردی موضعی و سوزاننده است.
• با پیشرفت التهاب، شروع درد با فعالیت کمتر و زودتر رخ می دهد.
نشانه های آسیب تاندون
• فرد را در وضعیت خوابیده به شکم بطوریکه کف پا از تخت معاینه آویزان باشد معاینه فیزیکی می کنند.
• باید محل تاندون و عضله لمس شود و هر گونه تورم، گرمی و حساسیت در لمس ،جنبه تشخیصی دارد.
• وجود کلیک ( صدای تق ) در معاینه می تواند نشانه التهاب تاندون باشد.
• وجود تحلیل عضلانی عضله سه سر ساقی که با اندازه گیری دور ساق و مقایسه با طرف مقابل انجام می شود نشانه مزمن بودن التهاب است چرا که ورزشکار بخاطر درد موجود کمتر از آن پا استفاده کرده است.
• باید دامنه حرکات فعال و غیر فعال ) توسط معاینه گر ) در مفاصل زانو و مچ پا تعیین گردد. افراد مبتلا به التهاب تاندون آشیل معمولاً کاهش دامنه حرکات در مفصل مچ پا دارند.
• باید به وضعیتهای مستعد کننده آسیب هم توجه شود مثل کف پای صاف و راه رفتن، بطوری که فرد کف پا را به سمت داخلی قرار می دهد.
• باید یک معاینه عصبی – عروقی کامل در زیر زانو صورت گیرد.
علل التهاب تاندون آشیل
۱- علل خارجی:
• فعالیت بیش از حد
• افزایش شدت فعالیت
• افزایش مدت فعالیت
• راه پله های زیاد ساختمان محل سکونت
• کفش نامناسب
• سطح نامناسب برای تمرین ( سطوح سفت)
• ورزشهای غلط کششی
۲- علل داخلی:
• سن بالا
• تاندونهای سفت ( ژنتیکی (
• کف پا به سمت داخل در هنگام راه رفتن
• کف پای صاف
• علل پزشکی مثل دیابت, مصرف کورتون
تشخیص:
• تصویربرداریاولتراسوند نسبتاً ارزان ، سریع و قابل تکرار است. استفاده از آن ارزیابی دینامیک حرکات و ساختار تاندون و تعیین درجه ضخیم شدگی آن را فراهم می آورد اما مشکل آن این است که اپراتور با تجربه می خواهد و وابسته به شخص است.
MRI روش گرانی است و از سویی امکان بررسی بصورت دینامیک را فراهم نمی کند, اما در درگیری مزمن و پارگی های تاندونی بهترین روش است. با MRI می توانیم مایع ،التهاب دور تاندونی ، بورسیت و ضخیم شدگی تاندونی را تشخیص دهیم.
رادیوگرافی معمولاً غیر تشخیصی است ولی ممکن است تورم بافت نرم، کلسیفیکاسیون و جدا شدگی قطعه استخوانی همراه با آشیل کنده شده از استخوان را نشان دهد.
درمان
استراحت و کاهش فعالیت لازم است.
کمپرس آب سرد ( یخ ) را می توان برای کاهش تورم و درد استفاده نمود.
به نظر می رسد که ورزشهای کششی بهترین روش درمان باشد چرا که بهترین انعطاف پذیری را برای مچ پا ایجاد می کنند.
کشش باید آهسته روی واحد عضله – تاندون اعمال گردد. هر بار برای مدت ۲۰ تا ۳۰ ثانیه ادامه یابد و چند بار تکرار گردد.
باهم بخوانیم:
نقش فعالیت های ورزشی در ترشح هورمون رشد
پیشگیری از آسیب
کلید پیشگیری از التهاب تاندون آشیل حفظ انعطاف پذیری و قدرت خوب عضلانی در ناحیه مچ پا است. گرم کردن مناسب قبل از تمرین لازم است و بهتر است با انجام حرکات کششی این امر صورت گیرد.
بورسیت تاندون آشیل
پیش زمینه
یک بورس در واقع کیسه ای پر ازمایع است که بین تاندون و استخوان قرار می گیردو سبب تسهیل حرکات تاندون بر روی استخوان می گردد .
بورس تاندون آشیل در محل اتصال این تاندون به استخوان پاشنه ای و بین تاندون و استخوان قرار می گیرد .
ضربات و اعمال فشار بر روی این بورس بخصوص بخاطر کفش نا مناسب سبب التهاب آن می شود که به آن بوریست کالکانئال هم می گوئیم .
التهاب بورس جلوی تاندون آشیل ( بین تاندون آشیل واستخوان پاشنه پا ) یک علت شایع درد پا در ورزشکاران می باشد که این امر بخصوص در ورزشکارانی که به دومیدانی می پردازند بارزتر و شایع تراست.
شیوع بورسیت کالکانئال
با توجه به این که این آسیب شایع اغلب خود به خود بهبود می یابد و سبب مراجعه به پزشک می شود آمار دقیقی از میزان بروز آن در دست نیست .
علائم و نشانه ها
• درد در پشت پاشنه ی پا بخصوص هنگام دویدن روی سطوح نرم یا در دویدن یک مسیر سر بالایی .
• حساسیت در لمس ناحیه پشت پاشنه پا که ممکن است سبب اختلال در پوشیدن کفش به خاطر درد شود .
• تورم ناحیه پشت پا
• امکان دارد درلمس ناحیه پشت پا یک قوام خمیری حس شود .
روش درمان و آنچه بیمار باید انجام دهد
• استراحت به پا • استفاده از سرما درمانی • تعویض کفش
آنچه پزشک می تواند انجام دهد
• تجویز داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن
• درخواست انجام سونوگرافی برای بررسی سایر احتمالات مطرح
• تزریق استروئید به درون بورس برای کاهش التهاب آن در مواد خاص
• جراحی در صورت عدم پاسخ به درمان طبی یا تداوم علائم
در اغلب موارد با تعویض کفش و پوشیدن کفش راحت و مناسب و استراحت به پا التهاب بورس برطرف می شود و نیازی به اقدام بیشتر نیست .
به ندرت علائم ادامه می یابد که توجه خاص پزشکی را می طلبد .
کشیدگی رباط و عضله و کرامپ عضلانی
اسپرین (رگ به رگ شدن)
رگ به رگ شدن از شایع ترین مصدومیتهای همه ورزشهاست .
از آنجاییکه در بسکتبال از حرکات پرشی بیش از سایر ورزشها استفاده میشود در نتیجه شایع ترین مصدومیت بسکتبالیستها همین رگ به رگ شدن مچ پاست.
بیش از ۸۰ درصد مصدومیتهای مچ پا ناشی از کشیدگی و پارگی رباطها می باشد.
صدمات وارد بر رباطها و لیگامنتها را اسپرین گویند .
اگر حرکت غیر طبیعی مفصل تا درجه ای ادامه پیدا کند که فشار حاصل بیش از توانایی تحمل آن باشد کپسول اطراف مفصل و رباطهای آن آسیب می بینند.
بنابراین اسپرین بر اثر چرخش یا کشش بیش از حد معمول یک عضو در سطح مفصلی روی می دهد.
البته حرکات غیر طبیعی مانند ضربه یا نیروی غیر مستقیم نیز ممکن است رباط را دچار آسیب کند.
در بعضی مواقع جهت اصلاح این نوع آسیب نیاز به عمل جراحی برای ترمیم پارگی ها وجود دارد.
• علائم و نشانه ها
بیشتر مواقع تشخیص اسپرین شدید و شکستگی از یکدیگر سخت می باشد زیرا علائم مشابهی دارند.
۱- درد شدید(این درد مانع راه رفتن مصدوم روی عضو آسیب دیده میشود
۲– تورم
۳- کبودی به علت خونریزی ناشی از مویرگهای پاره شده
اقدامات و کمکهای اولیه
۱- به کار گیری مراحل RICE
۲ – انتقال مصدوم به مراکز درمان
علل کشیدگی عضلات
۱- ضربه شدید یا فشار بیش از حد به بخشهای مختلف عضلانی.
۲- تمرینات بیش از حد و خارج از تحمل ورزشکاران( مانند بلند کردن وزنه بیش از اندازه توان
علائم و نشانه ها:
۱ – درد شدید و ناگهانی در عضله آسیب دیده
۲ – حساسیت شدید به لمس در ناحیه آسیب
۳- تورم
۴ – ضعف و ناتوانی در استفاده از قسمت آسیب دیده
۵ – درد و سفت شدن عضله هنگامی که مصدوم آن را حرکت می دهد.
۶ – کبودی پوست اطراف ناحیه آسیب دیده (پس از چند روز به علت خونریزی ناشی از پارگی مویرگها
اقدامات و کمکهای اولیه:
به کار گیری مراحل RICE
کرامپ ( گرفتگی عضلانی ):
به گرفتگی و انقباض خود به خودی عضله یا اسپاسم کنترل نشده کرامپ گویند.
کرامپ با بعضی بیماریها مانند دیابت ارتباط مستقیم دارد ولی در حالت کلی رابطه اصلی آن با فعالیتهای بدنی است.
علائم و نشانه ها:
۱ درد شدید و ناگهانی که اغلب در پاهاست.
۲ محدودیت در حرکت یا عدم حرکت.
اقدامات و کمکهای اولیه:
۱ – محل آسیب را ماساژ دهید.
۲ – روی ناحیه آسیب به منظور رفع درد یخ بگذارید.
۳ – عضله مصدوم را به آرامی بکشید از آنجایی که کرامپ یک اسپاسم یا انقباض کنترل نشده است کشیدن تدریجی عضلات به رفع کوفتگی آن کمک می کند.
۴ – نوشیدن آب نمک رقیق (۴/۱ قاشق چایخوری نمک را در ۴/۱ لیوان آّ ب سرد حل کنید و به مصدوم بخورانید)
پارگی تاندون آشیل در نگاهی دیگر
پارگی این تاندون از شایعترین آسیبهای تاندونهای بدن است. ممکن است این پارگی کامل یا ناقص باشد و در ورزشهایی از قبیل فوتبال ، والیبال ، هندبال ، بسکتبال ، تنیس ، اسکواش بدمینتون و پرش اتفاق افتد.
پارگی کامل تاندون آشیل:
علائم دژنرسانس بین سنین ۲۵ تا ۳۰ سالگی در تاندون ظاهر می شود البته این حالت ، ضعفی در تاندون به وجود می آورد ولی با انجام تمرینات فعال می توان حتی الامکان از ضعیف شدن رباط جلوگیری به عمل آورد.
معمولا پارگی در رباطی صورت می گیرد که دچار دژنرسانس و فشار بیش از حد شود .
این عارضه در اغلب ورزشکارانی که به عللی مدتها ورزش را ترک ، ولی مجددا فعالیت خود را شروع کرده اند، دیده می شوند.
علائم و تشخیص:
۱- در مرحله حاد درد شدیدی در ناحیه پارگی تاندون حس می شود. احساس شخص این است که گلوله به پای او اصابت کرده است یا اینکه از پشت محکم به او لگد زده اند. البته درد به تدریج تسکین پیدا می کند همچنین باید به اختلال در کار تاندون توجه شود.
۲ -ورزشکار آسیب دیده نمی تواند به طور طبیعی یا روی نوک پنجه راه برود.
۳- به تدریج به علت خونریزی موضعی ، تورمی در ساق پا دیده می شود.
۴ -شخص در ناحیه ۵/۲ سانتیمتری بالای استخوان پاشنه ، احساس درد می کند.
۵ – گاهی در تاندون بریدگی حس می شود.
۶ – مصدوم قادر نیست پا را به پایین خم کند.
۷ – تست تامپسون مثبت است. اجرای این آزمایش بدین صورت است که بیمار به شکم می خوابد و زانوی طرف صدمه دیده را کمی خم می کند.
وقتی که عضلات ساق طرف معیوب فشار داده شود اگر تاندون آشیل سالم باشد ، پای مربوطه به طرف پایین خم می شود و اگر تاندون پاره باشد ، وضعیت پا تغییری نمی کند.
درمان :
عمل جراحی و دوختن انتهای تاندون ضروری است . در این صورت ۶ هفته باید پا در گچ باشد و گاهی در افراد مسن و کم فعالیت گچ گیری به تنهایی کافی است ولی در آن شرایط توان بخشی دقیق ، ضروری است.
بهبودی و عوارض:
دوران نقاهت به اندازه دوران گچ گیری است و مدت ۶ تا ۸ هفته طول می کشد. پس از برداشتن گچ ، پزشک ، تمرینات حرکتی مچ را توصیه می کند. پس از اینکه حرکات به طور کامل برگشت نمود ، تمرینات قدرتی توصیه می شود.
اگر تاندون فقط با گچ گیری معالجه شود ، احتمال پارگی مجدد آن زیاد است . اگر با عمل جراحی رباط ترمیم شود ، ۶ تا ۸ ماه وقت لازم است تا به صورت جدی ورزش شروع شود و این زمان بعد از معالجه پارگی تاندون با گچ گیری تنها ۹ تا ۱۲ ماه است .
پارگی ناقص تاندون آشیل:
پارگی ناقص تاندون آشیل در ورزشهای زیر اتفاق می افتد :
دویدن ، پرش ، ورزشهای پرتابی ، و ورزشهای با راکت
این عارضه سبب پیدایش اسکار می شود و ممکن است التهاب نیز به وجود آورد. این عارضه اگر مزمن شود مشکلات طولانی به بار می آورد.
علائم و تشخیص:
۱ -اغلب مصدومین هنگام پارگی تاندون درد شدیدی حس می کنند . بعضی ها این احساس را ندارند ولی پس از پایان یافتن ورزش احساس درد می کنند.
۲ -وقتی که مجددا فعالیت آغاز شود ، دردی شبیه به چاقو خردگی ، یا اصابت گلوله حس می شود.
۳ -گاهی با خوب گرم کردن ، علائم بیماری از بین می رود ولی معمولا پس از پایان تمرین به صورت شدیدتری عود می نماید و نتیجه آن پیدایش چرخه دردناک است که به تدریج بدتر و معالجه آن نیز مشکل تر می گردد.
۴ – سختی حرکات مفصل در صبح و قبل و بعد از ورزش اتفاق می افتد.
۵ – در مراحل حاد ، نوعی فرورفتگی در تاندون حس می شود ( گاهی حتی به اندازه بند آخر انگشت کوچک ) که در آن نقطه ، درد خیلی شدید است.
۶- پس از شروع ترمیم یک تورم موضعی کوچک به وجود می آید که اگر از طرفین به آن فشار وارد آید، فوق العاده دردناک است این تورم اغلب کوچک است. ولی ممکن است فرم تاندون را تغییر یافته نشان دهد . اگر نقطه متورم شده تاندون در مجروحی که در مرحله حاد درد باشد ، از ناحیه پشت لمس شود ، فوق العاده دردناک خواهد بود.
۷ – اگر علائم خیلی طول بکشد ، اندازه و قدرت عضلات ساق کم می شود ( آتروفی )
۸ – انجام الکترومیوگرافی ( ثبت الکتریکی فعالیت عضله ) به تشخیص بیماری کمک می کند.
۹ – رادیوگرافی نسوج نرم ، تورم موضعی را در ناحیه پارگی نشان می دهد.
۱۰- اگر پارگی در محل چسبیدن رباط به استخوان پاشنه باشد ، رادیوگرافی با ماده حاجب (بورسوگرافی ) به تشخیص کمک می کند.
وظایف ورزشکار:
۱ استراحت و گذاشتن یخ در مرحله حاد ناراحتی.
۲ استفاده از چوب زیر بغل ، اگر درد خیلی شدید است.
۳ استفاده از کفشی که دارای یک سانتیمتر پاشنه است.
۴ مراجعه به پزشک
وظایف پزشک :
۱ – اگر پارگی کوچک است ، باید پا را در وضعیت قدری خم به طرف کف به مدت ۴ تا ۶ هفته گچ گرفته شود.
۲ – اگر علائم به مدت طولانی وجود داشته باشد ، باید بیمار را جراحی کرد ، نسوج اسکار را برداشت . باید ۵ تا ۶ هفته عضو در گچ باشد ، بعد از آن یک برنامه صحیح توان بخشی ضروری است.
معالجه باید هرچه سریع تر شروع شود ، در غیر این صورت مشکلتر می گردد.
بهبود و عوارض:
دوران نقاهت معمولا ۱۰ تا ۱۲ هفته و برابر زمان گچ گیری طول می کشد و ورزشکار نباید قبل از ۴ تا ۶ ماه فعالیت ورزشی خود را شروع نماید.
تحقیقات نشان می دهد:
استفاده از کفش‌های ساق بلند، تاندون آشیل را در برابر ضرب دیدگی حفظ میکند
۸۰ درصد مردان به ضایعه تاندون آشیل گرفتار می‌شوند
بررسی های محققان دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران نشان می دهد: پارگی خفیف و بدتر شدن ضایعه تاندون آشیل میتواند به زخم همیشگی منجر شود.
به گزارش سرویس پژوهشی ایسنا منطقه علوم پزشکی تهران در این پژوهش آمده است:
۸۰ درصد مردان درگیر ضایعه تاندون آشیل می‌شوند که در افراد غیر ورزشکار طی یک نوع فعالیت تکرار شونده ایجاد میشود. همچنین این ضایعه در ورزشکارانی که در سرازیری‌ها می‌دوند بسیار شایع تر است.
بندرت بکار میرود چون خطر پاره شدن تاندون آشیل بعد از استفاده از آن وجود دارد.
استفاده ار کفش طبی
بهتر است پاشنه کفش کمی بلند باشد. چرم کفش در ناحیه پشت پاشنه باید نرم باشد.
شوک ویو تراپی Extracorporal shockwave therapy ESWT
در این روش با تاباندن اشعه اولتراسونیک به ناحیه درد روند بهبود فیبرهای آسیب دیده ممکن است تسریع شود.
اثربخشی این روش در همه افراد یکسان نیست.
درمان با جراحی
درد پشت پشت پاشنه به علت تاندنیت آشیل اگر بعد از شش ماه درمان فعال غیر جراحی، درد بهبود نیافت پزشک معالج ممکن است تصمیم به استفاده از روش های جراحی بگیرد.
مهمترین این روش ها عبارتند از :
۱- در کسانی که عضلات پشت ساق آنها خشک و با قابلیت انعطاف کم است پزشک ارتوپد شکاف هایی در قسمت هایی از طول این عضلات داده تا طول آنها قدری بیشتر شده و بدین وسیله کشش روی تاندون آشیل کم شود.
۲- وقتی کمتر از نصف تاندون آشیل صدمه دیده است میتوان قسمت های صدمه دیده را توسط عمل جراحی برداشت و قسمت های باقیمانده را ترمیم کرد.
۳- در حین جراحی برجستگی استخوانی در محل اتصال تاندون به استخوان پاشنه هم برداشته میشود.
۴- وقتی بیش از نصف تاندون صدمه دیده است بعد از برداشتن قسمت صدمه دیده چون قسمت باقیمانده بسیار ضعیف بوده و احتمال پاره شدن کامل آن وجود دارد با استفاده از تاندون دیگری این تاندون را تقویت میکنند.
۵- پزشک جراح تاندونی را که شست پا را خم میکند برداشته و از آن برای تقویت تاندون آشیل استفاده میکند. البته بعد از برداشتن این تاندون، شست پا باز هم میتواند حرکت کند.
بعد از جراحی
اغلب بیماران از جراحی نتیجه مناسبی میگیرند. هرچه مقدار بیشتری از تاندون آسیب دیده باشد زمان بیشتری برای بهبودی مورد نیاز است و احتمال کمتری دارد که بیمار بتواند به سطح فعالیت های شدید ورزشی که در قبل داشته برگردد.
فیزیوتراپی و انجام نرمش های طبی بعد از جراحی جزء لاینفک درمان است و ممکن است .
حتی ۱۲ ماه زمان برای از بین رفتن درد مورد نیاز باشد. در ۳۰-۲۰ درصد از بیماران درد متوسط یا حتی شدیدی ممکن است بعد از جراحی باقی بماند.
از عوارض دیگر درمان جراحی ایجاد عفونت در محل است و درمان عفونت در این محل ممکن است بسیار مشکل باشد.
خلاصه بحث
تاندون آشیل بافتی است که استخوان پاشنه را به ماهیچه نرم ساق وصل میکند. بروز ضایعه در این بافت سبب ملتهب و یا پاره شدن تاندون شده و موجب درد در ناحیه پشت پا، نزدیکی پاشنه میشود.
ضایعه تاندون ممکن است در سه ناحیه شامل محل اتصال عضله به تاندون، محل چسبندگی تاندون به استخوان یا ۲ تا ۶ سانتیمتری بالای محل چسبندگی تاندون رخ دهد.
این حالت در موارد استفاده از کفش‌های سفت و بدون انعطاف، افزایش پروناسیون پا و چرخش داخلی ساق پا، اختلالات مفصل ساکروایلیک، فقدان انعطاف‌پذیری کافی در واحد عضلانی تاندونی و افزایش ناگهانی در شدت تمرینات بروز میکند.
این ضایعه با علائمی چون درد شدید بر روی انگشتان هنگام پرش رو به بالا و ایجاد صدا در این ناحیه هنگام حرکت همراه است.
برای مراقبت از ضایعه تاندون آشیل استفاده از کیسه‌های یخ روی آن به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه هر سه تا چهار ساعت در حدود دو تا سه روز مؤثر است.
همچنین پوشیدن کفش ساق بلند، استفاده از بالش روی ساق پا هنگام خواب و عدم ورزش کردن هنگام درد و ناراحتی توصیه میشود.
در موارد التهاب و درد شدید، استفاده از یخ، داروهای ضد التهاب، استراحت دادن به پا در وضعیت پلنتار فلکشن، حذف فعالیتهای ورزشی و تقویت عضله گاستروسولوس از درمانهای مفید هستند .
پارگی ها و آسیب رباط , تاندون و عضله حرکت ناشی از انقباض عضلات و انتقال این انقباضات به مفاصل است.هر عضله توسط یک نوار فیبری به نام تاندون به استخوانهای یک سمت مفصل اتصال دارد.
کشیدگی های ایجاد شده در عضله یا تاندون آنرا strain می نامیم.
پارگی ناشی از کشیدگی چه کامل باشد چه جزئی می تواند در عضله, محلپارگی ها و آسیب رباط , تاندون و عضله اتصال عضله به تاندون یا در داخل تاندون اتفاق بیافتد که همگی اینها را strain می نامیم.پایداری مفاصل مرهون وجود نوارهای فیبری است که استخوانها را به هم اتصال می دهند و حرکات مفصل را در جهتی خاص امکانپذیر و در برخی جهات محدود می کنند این نوارهای فیبری را رباط می نامیم و به کشیدگی یا پارگیرباطها در اثر اعمال فشار یا ضربه هم sprain می گوییم
دلایل این دو صدمه دیدگی هنگامی رخ می دهد که بدن تحت فشار و استرس قرار گیرد.
در جریان این فشار عضلات و رباطها در جهتی انقباض یا تحت فشار قرار می گیرند که برای آن جهت خاص یا آن مقدار خاص از نیرو توانایی کافی ندارند و این فشارهای خارج از توان منجر به کشیدگی یا پارگی آنها خواهد شد. فشارهای وارده به بدن می توانند ناگهانی یا بصورت مزمن و در اثر انجام حرکات تکراری و غیر صحیح باشد.
درد مهمترین و اولین نشانه این آسیب است که می تواند بروز آسیب را بیان کند.
در ورزش و تمرین بروز درد می تواند بدنبال یک حادثه خاص و ناگهانی و یا بتدریج و بدنبال حرکات مکرر و تکراری بصورت تدریجی رخ دهد.
تورم ناحیه آسیب دیده تقریباً همیشه وجود دارد که ظهور آن می تواند ناگهانی یا بتدریج طی چند ساعت باشد.
هرگاه فیبرهای تاندون, رباط یا عضله آسیب ببینند مقداری خونریزی رخ می دهد البته این خونریزی امکان دارد طول بکشد تا بطور واضح زیر پوست مشاهده شود ( کبودی ).
بخاطر درد و تورم معمولاً عضلات اطراف ناحیه آسیب دیده دچار انقباض ( اسپاسم ) می شوند.
بدن با ایجاد درد, تورم و اسپاسم سبب می شود که از آن ناحیه کمتر استفاده شود تا روند بهبودی آن زودتر رخ دهد.
معمولاً در کشیدگی های عضله و رباط درد طی ۲-۱ روز اول کمی تشدید می شود و بعد به سمت بهبودی می رود.
چنانچه بعد از استفاده از داروهای ضد درد یا انجام حمایتهای اولیه از محل آسیب ( بالا نگه داشتن محل, یخ درمانی, بانداژ محل و استراحت ) درد بهبود نیافت یا اگر درد شدیدتر شد باید به پزشک مراجعه نمود.
چنانچه در اطراف مفاصل بزرگ ( زانو, ران, آرنج و مچ دست ) بتدریج تورم ایجاد شود هم لازم است به پزشک مراجعه شود.
چنانچه مشکوک به شکستگی استخوان یا دررفتگی مفصل هستید.
چنانچه به دنبال آسیب دچار بی حسی و گزگز شده اید. ( بررسی آسیب عصبی )
چنانچه ناحیه صدمه دیده سرد یا دچار تغییر رنگ شده است ( بررسی آسیب عروقی )
درمعاینه کامل محل آسیب از نظر حس, حساسیت در لمس و کبودی و تورم و بررسی مفصل بالا و پائین محل آسیب دیدگی
شاید برای رد شکستگی همراه انجام رادیوگرافی توصیه شود. رادیوگرافی از بافت نرم ( عضله, تاندون, رباط ) تصویری نمی دهد.
درمان کشیدگی های رباطی , تاندونی و عضلانی
– مراقبت های اولیه در خانه
– استراحت به ناحیه آسیب دیده
– سرما درمانی با یخ در محل آسیب : کمک به کاهش تورم و اسپاسم می کند
– بانداژ کردن محل آسیب با باندهای نواری و کشی: به کاهش تورم کمک می کند
– بالا نگه داشتن محل آسیب بالاتر از سطح قلب.
– استفاده از داروهای ضد درد ( استامینوفن ) و ضد درد, ضد التهاب ( ایبوبروفن )
– گاهی بر حسب تشخیص پزشک برای کشیدگی های شدید و پاره شدگی ها استفاده از آتل لازم است
– چنانچه پاره شدگی کامل در عضله یا رباط داشته باشیم جراحی لازم می شود
– گرم کردن کافی ( حداقل ۱۵ دقیقه ) قبل از ورزش
– انجام حرکات کششی مناسب ( که حداقل ۲۰ ثانیه هر کشش طول بکشد ) بر روی عضلات درگیر در ورزش یا کار مربوطه
– عدم انجام فعالیتهایی که می توانند سبب آسیب شوند و بدن آمادگی آنها را ندارد مثل بلند کردن اجسام سنگین
– هدف از درمان کشیدگی ها و پارگی های عضلانی, رباطی بازگشت به وضعیت قبل از آسیب دیدگی است لذا منظور این است که هدف بهبودی کامل است.
زمان لازم برای بهبودی بستگی به شدت آسیب دارد. این زمان می تواند از چند روز در پیچ خوردگی مچ پا تا چند ماه در پارگی رباط زانو که جراحی شده است متفاوت باشد.
درمان درد پشت مچ پا به علت تاندنیت آشیل چیست تاندنیت آشیل بیماری است که علامت عمده آن درد در پشت ساق و نزدیک پاشنه است. تاندون آشیل بزرگترین تاندون بدن است.
این تاندون عضلات پشت ساق را به استخوان پاشنه متصل میکند و کارکرد آن برای راه رفتن، دویدن و جهیدن لازم است.
درمان تاندنیت آشیل معمولا با استفاده از روش های غیر جراحی صورت میگیرد. اگر بعد از چند ماه این روش ها نتوانستند تاثیری در روند بیماری داشته باشند ممکن است روش های جراحی بتواندد به بیمار کمک کنند.
در بسیاری اوقات درمان غیر جراحی موفقیت آمیز است گرچه بدست آوردن بهبودی معمولاً به چند ماه زمان نیاز دارد.
اگر درمان را دیر شروع کرده باشم بهبودی ممکن است به زمان بیشتری ( حدود شش ماه) نیاز داشته باشد.
اساس درمان عیر جراحی عبارتست از استراحت
باید فعالیت بدنی که درد را ایجاد کرده است کاهش بدهیم یا کلاً قطع کنیم.
تا مدتی فعالیت های آرام تری مثل شنا یا دوچرخه سواری انجام دهید سرما
روزی چند مرتبه با کیسه پلاستیکی حاوی خرده های یخ و هر بار بمدت حدود ۲۰ دقیقه روی تاندون آشیل را سرد میکنیم.
استفاده از داروهای ضد التهاب مانند بروفن یا سلکوکسیب درد و التهاب را کاهش می دهد.
انجام نرمش های مخصوص طبی که مهمترین این نرمش ها عبارتند از
کشش عضلات پشت ساق : به طرف یک دیوار بایستید. یک پا را جلوتر از پای دیگر قرار میدهیم بطوریکه یک زانو کمی خم و و زانوی دیگر کاملاً صاف باشد. کف هر دو دست را هم به دیوار جلو تکیه میدهیم.
سپس بدون اینکه محل کف پاها روی زمین را تغییر دهیم سعی میکنیم تنه خود را به دیوار نزدیک تر کنیم، زانوی خم شده را بیشتر خم کنیم تا در پایی که زانویش صاف است مچ پا بیشتر خم شود.
با این کار عضلات پشت ساق و تاندون آشیل تحت کشش قرار میگیرند. این کار را خیلی به آرامی انجام میدهیم تا وقتی که یک کشش ملایم را در پشت پا احساس کنیم.
وضعیت را برای ده ثانیه حفظ کرده و سپس به ارامی به حالت اول باز میگردیم. نرمش را ۲۰ مرتبه تکرار میکنیم.
کشش آشیل با پله : کنار یک پله می‌ایستیم و نصف کف پا را روی پله اول میگذاریم بطوریکه پاشنه روی پله قرار نگرفته و بتواند آزادانه به بالا و پایین رود.
کنار دیوار یا حفظ پله را بگیرید تا تعادل شما بهم نخورد. به آرامی پاشنه خود را ۲۰ بار بالا و پایین ببرید. مواظب باشد خیلی آرام این کار را انجام دهید.
بیشتر بدانیم:
۱۰ آسیب رایج دویدن+راه های درمان
چرا گرم کردن در ورزش امری مهم تلقی میشود
آموزش کامل کنزیوتیپ بصورت تصویری
