انواع اسکیزوفرنی (علایم)

انواع اسکیزوفرنی کدامند؟

گرچه زیرگروه ها به عنوان اختلالات بالینی جداگانه دیگر وجود ندارند ، اما هنوز هم می توانند به عنوان مشخص کننده و برای برنامه ریزی درمانی مفید باشند.

پنج زیرگروه کلاسیک وجود دارد:

• پارانوئید
• هبفرنیک
• تمایز نیافته
• باقیمانده
• کاتاتونیک

۱_اسکیزوفرنی پارانوئید

اسکیزوفرنی پارانوئید قبلاً رایج ترین شکل اسکیزوفرنی بود.

در سال ۲۰۱۳ ، انجمن روانپزشکی آمریکا تشخیص داد که پارانویا یکی از علائم مثبت این اختلال است ، بنابراین اسکیزوفرنی پارانوئید یک بیماری جداگانه نیست. از این رو ، فقط به اسکیزوفرنی تغییر یافت.

علائم شامل:

• هذیان
• توهم
• گفتار بی نظم (سالاد کلمات)
• مشکل در تمرکز
• اختلال رفتاری (کنترل تکانه ، ناتوانی عاطفی )
• تأثیر مسطح

 سالاد کلمات یک علامت کلامی است که کلمات تصادفی بدون ترتیب منطقی با هم ترکیب میشوند .

۲_اسکیزوفرنی Hebephrenic / بی نظم

اسکیزوفرنی Hebephrenic یا غیر سازمان یافته هنوز توسط طبقه بندی آماری بین المللی بیماریها و مشکلات بهداشتی مرتبط (ICD-10) شناخته شده است ، اگرچه از DSM-5 حذف شده است.

در این تنوع اسکیزوفرنی ، فرد توهم ندارد. در عوض ، آنها رفتار و گفتار نامنظم را تجربه می کنند.

شامل موارد زیر باشد:

• اختلالات گفتاری
• بی نظمی
• احساسات نامناسب یا واکنش های صورت
• با فعالیت های روزمره مشکل دارند

۳_اسکیزوفرنی تمایز نیافته

اسکیزوفرنی تمایز نیافته اصطلاحی است که برای توصیف هنگامی که فردی رفتارهایی را نشان می دهد که برای بیش از یک نوع اسکیزوفرنی قابل اجرا است.

با معیارهای تشخیصی جدید ، این فقط به پزشک نشان می دهد که علائم مختلفی وجود دارد.

۴_اسکیزوفرنی باقیمانده

این “زیرگروه” کمی مشکل است. این موارد زمانی مورد استفاده قرار می گیرند که شخصی تشخیص قبلی اسکیزوفرنی را داشته باشد اما دیگر هیچ علائم برجسته اختلال را ندارد. شدت علائم به طور کلی کاهش یافته است.

اسکیزوفرنی باقیمانده معمولاً علائم منفی بیشتری را شامل می شود ، مانند:

• مشکلات روانی-حرکتی
• کند گفتار
• بهداشت ضعیف

بسیاری از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی دوره هایی را پشت سر می گذارند که علائم آنها کاهش می یابد و از نظر فراوانی و شدت متفاوت است. بنابراین ، دیگر از این نامگذاری به ندرت استفاده می شود.

۵_اسکیزوفرنی کاتاتونیک

اگرچه اسکیزوفرنی کاتاتونیک در نسخه قبلی DSM یک زیرگروه بود ، در گذشته گفته شده است که کاتاتونیا باید بیشتر مشخص کننده باشد. این به این دلیل است که در انواع شرایط پزشکی عمومی رخ می دهد .

به طور کلی خود را به عنوان عدم تحرک نشان می دهد ، اما همچنین می تواند مانند موارد زیر باشد:

• تقلید از رفتار
• تشیع
• یک حالت حیرت مانند

اسکیزوفرنی دوران کودکی

تشخیص در کودکان کاملاً غیر معمول است و در صورت بروز می تواند شدید باشد.

اسکیزوفرنی زودرس معمولاً در سنین ۱۳ تا ۱۸ سالگی رخ می دهد. تشخیص زیر ۱۳ سال بسیار زودرس در نظر گرفته می شود و بسیار نادر است .

علائم در کودکان بسیار خردسال مشابه علائم اختلالات رشد ، مانند اوتیسم و اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD) است.

این علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تاخیر در یادگیری صحبت
• خزیدن یا راه رفتن دیر یا غیرمعمول
• حرکات غیر طبیعی حرکتی

هنگام بررسی تشخیص اسکیزوفرنی خیلی زود ، مهم است که مسائل مربوط به رشد را رد کنید.

علائم در کودکان بزرگتر و نوجوانان شامل موارد زیر است:

• کناره گیری اجتماعی
• اختلالات خواب
• اختلال در عملکرد مدرسه
• تحریک پذیری
• رفتار عجیب
• مصرف مواد

مهم است که یک متخصص آگاه برای تشخیص اسکیزوفرنی در دوران کودکی پیدا کنید، زیرا بسیار نادر است. کنار گذاشتن هر شرایط دیگری ، از جمله استفاده از مواد یا یک مسئله پزشکی ارگانیک ، بسیار مهم است.

درمان باید توسط روانپزشک کودک با تجربه در اسکیزوفرنی دوران کودکی انجام شود.

این معمولاً شامل ترکیبی از روشهای درمانی مانند:

• داروها
• درمان ها
• آموزش مهارت
• در صورت لزوم بستری شدن در بیمارستان
  

  ---