کلاژن چیست و چه کاربردهایی دارد؟

کلاژن چیست و چرا مردم از آن استفاده می کنند؟

کلاژن فراوان ترین پروتئین در بدن انسان است که در استخوان ها ، عضلات ، پوست و تاندون ها یافت می شود.

این ماده است که بدن را به هم نزدیک می کند. کلاژن برای تأمین مقاومت و ساختار ، داربست تشکیل می دهد.

کلاژن درون زا کلاژن طبیعی است که توسط بدن تولید می شود. کلاژن برون زا مصنوعی است. این از یک منبع خارجی مانند مکمل ها می آید.

کلاژن درون زا دارای تعدادی عملکرد مهم است. تجزیه و تحلیل و کاهش با تعدادی از مشکلات سلامتی مرتبط است.

کلاژن برون زا برای اهداف پزشکی و زیبایی از جمله ترمیم بافت های بدن استفاده می شود.

حقایقی در مورد کلاژن

در اینجا چند نکته اساسی در مورد کلاژن آورده شده است.

کلاژن در سراسر بدن ، به ویژه در پوست ، استخوان ها و بافت های همبند رخ می دهد.
بعضی از انواع فیبریل های کلاژن ، گرم به گرم ، از فولاد قوی ترند.
تولید کلاژن با افزایش سن و قرار گرفتن در معرض عواملی مانند سیگار کشیدن و نور ماورا UV بنفش کاهش می یابد.
از کلاژن می توان در پانسمان های کلاژن برای جذب سلول های پوستی جدید به محل های زخم استفاده کرد.
بعید است لوسیون های آرایشی و بهداشتی که ادعا می کنند سطح کلاژن را افزایش می دهند ، زیرا مولکول های کلاژن خیلی بزرگ هستند و نمی توانند از طریق پوست جذب شوند.

کلاژن چیست؟

کلاژن یک پروتئین سفت ، نامحلول و الیافی است که یک سوم پروتئین در بدن انسان را تشکیل می دهد.

در اکثر کلاژن ها ، مولکول ها در کنار هم قرار گرفته و فیبریل های باریک و بلند تشکیل می دهند.

اینها به عنوان سازه های پشتیبانی کننده و لنگر سلول ها برای یکدیگر عمل می کنند. آنها به پوست قدرت و کشش می بخشند.

حداقل ۱۶ نوع مختلف کلاژن وجود دارد ، اما ۸۰ تا ۹۰ درصد آنها به انواع ۱ ، ۲ و ۳ تعلق دارند. این انواع مختلف ساختارها و عملکردهای مختلفی دارند.

کلاژن های موجود در بدن انسان قوی و انعطاف پذیر هستند.

فیبرهای کلاژن نوع ۱ به خصوص توانایی کشش دارند. گرم به گرم ، آنها از فولاد قوی ترند.

نقش ها: کلاژن چه کاری انجام می دهد؟

کلاژن توسط سلولهای مختلف ترشح می شود ، اما به طور عمده توسط سلولهای بافت همبند ترشح می شود.

در ماتریس خارج سلولی یافت می شود. این یک شبکه پیچیده از ماکرومولکول ها است که خصوصیات فیزیکی بافت های بدن را تعیین می کند. ماکرومولکول ، مولکولی است که حاوی تعداد زیادی اتم است.

در درم یا لایه میانی پوست ، کلاژن به تشکیل یک شبکه فیبر از سلول ها به نام فیبروبلاست کمک می کند ، که سلول های جدید می توانند بر روی آن رشد کنند. همچنین در جایگزینی و بازیابی سلولهای مرده پوست نقش دارد.

برخی از کلاژن ها به عنوان پوشش محافظ اندام های ظریف بدن مانند کلیه ها عمل می کنند.

با افزایش سن ، بدن کلاژن کمتری تولید می کند. یکپارچگی ساختاری پوست کاهش می یابد. چین و چروک ایجاد می شود و غضروف مفصل ضعیف می شود.

زنان پس از یائسگی کاهش چشمگیری در سنتز کلاژن دارند.

در سن ۶۰ سالگی ، کاهش قابل توجهی در تولید کلاژن طبیعی است.

موارد استفاده: پزشکی و آرایشی

کلاژن قابل جذب است. این بدان معناست که می توان آن را تجزیه ، تبدیل و دوباره جذب بدن کرد. همچنین می تواند به صورت مواد جامد فشرده یا ژل های مشبک تشکیل شود.

طیف متنوعی از عملکردهای آن و اینکه به طور طبیعی وجود دارد ، آن را از نظر بالینی همه کاره و مناسب برای اهداف مختلف پزشکی می کند.

کلاژن برای استفاده پزشکی می تواند از انسان ، گاو ، خوک یا گوسفند نشات گرفته باشد.

پرکننده های پوست

تزریق کلاژن می تواند خطوط پوستی را بهبود بخشد و فرورفتگی ها را پر کند.

از مواد پرکننده حاوی کلاژن می توان به صورت زیبایی برای از بین بردن خطوط و چین و چروک صورت استفاده کرد. همچنین می تواند جای زخم را بهبود بخشد ، به شرطی که لبه تیز نداشته باشد.

این مواد پرکننده از انسان و گاو تهیه می شوند. قبل از استفاده از کلاژن گاوها ، برای جلوگیری از تشدید حساسیت ، باید آزمایشات پوستی انجام شود.

کلاژن می تواند حجم های نسبتاً سطحی را پر کند. شکافهای گسترده تر معمولاً با موادی مانند چربی ، سیلیکون یا ایمپلنت پر می شود.

پانسمان زخم

کلاژن می تواند با جذب سلول های پوستی جدید به محل زخم به بهبود زخم کمک کند. این باعث بهبودی می شود و بستری برای رشد بافت جدید فراهم می کند.

پانسمان کلاژن می تواند به بهبودی کمک کند:

زخم های مزمن که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند
زخم هایی که مایعات بدن مانند ادرار یا عرق را دفع می کنند
زخم های دانه ریز ، که روی آنها بافت های مختلف رشد می کند
زخم های نکروز یا پوسیدگی
زخم های جزئی و تمام ضخامت
سوختگی درجه دو
محل های اهدای پوست و پیوند پوست

پانسمان های کلاژن برای سوختگی های درجه سه ، زخم های پوشیده شده از اشکار خشک یا بیمارانی که ممکن است به محصولاتی که از گاوها تهیه می شود حساس باشند ، توصیه نمی شوند.

بازسازی بافت هدایت شده

غشای مبتنی بر کلاژن در درمان پریودنتال و ایمپلنت برای تقویت رشد انواع خاصی از سلول استفاده شده است.

در جراحی دهان ، موانع کلاژن می تواند از مهاجرت سلولهای سریع لثه به زخم دندان جلوگیری کند. این فضایی را حفظ می کند که سلول های دندان شانس بازسازی دارند.

غشاهای مبتنی بر کلاژن در این موارد می توانند به بهبودی کمک کنند و قابل جذب هستند ، بنابراین پس از عمل اصلی نیازی به برداشتن این مانع با جراحی نیست.

پروتزهای عروقی

از پیوند بافت کلاژن از اهدا کنندگان در بازسازی عصب محیطی ، پروتزهای عروقی و بازسازی شریانی استفاده شده است.

در حالی که پروتزهای کلاژن با بدن انسان سازگار است ، مشخص شده است که برخی پروتزهای کروموزونی هستند و یا احتمالاً باعث انعقاد خون می شوند.

درمان آرتروز

مکمل ها یا فرمول های کلاژن ممکن است به درمان آرتروز کمک کنند.

یک بررسی در سال ۲۰۰۶ نشان داد که مکمل های حاوی کلاژن به کاهش علائم دردناک و بهبود عملکرد مفصل در افراد مبتلا به آرتروز کمک می کند.

با جذب مکمل ، کلاژن در غضروف جمع می شود و این به بازسازی ماتریکس خارج سلولی کمک می کند.

با این حال ، همه مطالعات از این یافته ها پشتیبانی نکرده اند.

احیای پوست

بسیاری از محصولات حاوی کلاژن ، از جمله کرم و پودر ، ادعا می کنند که با افزایش سطح کلاژن در بدن ، پوست را احیا می کنند.

این بعید است ، زیرا مولکول های کلاژن خیلی بزرگ هستند و نمی توانند از طریق پوست جذب شوند.

هر فایده ای احتمالاً به دلیل اثرات مرطوب کنندگی این محصولات است. آنها به طور مستقیم کلاژن را افزایش نمی دهند.

چنین روش های درمانی نیز به عنوان دارو طبقه بندی نمی شوند ، بنابراین هرگونه ادعا در مورد کارآیی آنها نیازی به اثبات علمی ندارد. هنگام استفاده از این محصولات احتیاط توصیه می شود.

جلوگیری از کاهش کلاژن

لیزر درمانی می تواند به درمان علائم کشیدگی کمک کند ، زیرا می تواند رشد کلاژن ، الاستین و ملانین را تحریک کند.

یک رژیم غذایی سالم می تواند به بدن در تولید کلاژن کمک کند.

مواد مغذی که ممکن است از تشکیل کلاژن پشتیبانی کنند عبارتند از:

پرولین: در سفیده تخم مرغ ، گوشت ، پنیر ، سویا و کلم.
آنتوسیانیدین: در توت سیاه ، بلوبری ، گیلاس و تمشک.
ویتامین C: در پرتقال ، توت فرنگی ، فلفل ، و کلم بروکلی.
مس: در صدف ، آجیل ، گوشت قرمز و مقداری آب آشامیدنی.
ویتامین A: در غذاهای حیوانی و در غذاهای گیاهی به عنوان بتاکاروتن وجود دارد.

چه چیزی به کلاژن آسیب می رساند؟

برخی از عوامل می توانند سطح کلاژن موجود در بدن را کاهش دهند. اجتناب از آنها می تواند باعث سلامت پوست برای مدت طولانی تری شود.

مصرف زیاد قند:

یک رژیم غذایی با قند بالا میزان گلیکز شدن را افزایش می دهد ، فرایندی که قندهای خون به پروتئین ها متصل می شوند و مولکول های جدیدی به نام محصولات نهایی پیشرفته گلیاسازی (AGEs) را تشکیل می دهند.

پیری ها به پروتئین های اطراف آسیب می رسانند و می توانند کلاژن را خشک ، شکننده و ضعیف کنند.

سیگار کشیدن:

بسیاری از مواد شیمیایی موجود در دود تنباکو به کلاژن و الاستین پوست آسیب می رسانند.

نیکوتین همچنین رگهای خونی لایه های خارجی پوست را باریک می کند. این امر با کاهش میزان انتقال مواد مغذی و اکسیژن به پوست ، سلامت پوست را به خطر می اندازد.

نور خورشید:

اشعه ماورا بنفش موجود در نور خورشید باعث تجزیه سریعتر کلاژن شده و به الیاف کلاژن آسیب می رساند و باعث تجمع الاستین غیرطبیعی می شود.

اشعه ماورا بنفش موجود در نور آفتاب به کلاژن موجود در درم آسیب می رساند و پوست با بازسازی نادرست ، چین و چروک ایجاد می کند.

اختلالات خود ایمنی:

برخی از اختلالات خود ایمنی باعث می شود آنتی بادی ها کلاژن را هدف قرار دهند.

تغییرات ژنتیکی می تواند بر ماتریس خارج سلول تأثیر بگذارد. کلاژن تولید شده می تواند کمتر باشد ، یا ممکن است کلاژن جهش یافته ناکارآمد باشد.

روند پیری باعث می شود با گذشت زمان سطح کلاژن به طور طبیعی تخلیه شود. هیچ راهی برای جلوگیری از این وجود ندارد.

اجتناب از دخانیات و قرار گرفتن در معرض آفتاب بیش از حد و پیروی از یک رژیم غذایی سالم و ورزشی می تواند به کاهش پیری قابل مشاهده و محافظت از کلاژن کمک کند ، پوست ، استخوان ها ، عضلات و مفاصل را برای مدت طولانی سالم نگه دارد.