هرآنچه که درباره دررفتگی باید بدانید؟!

دررفتگی چیست؟

دررفتگی آسیب دیدگی مفصل است – مکانی که دو یا چند استخوان در آن قرار می گیرند – که در آن انتهای استخوان ها از موقعیت طبیعی خود مجبور می شوند. این آسیب دردناک مفصل شما را به طور موقت تغییر شکل داده و بی حرکت می کند.

دررفتگی می تواند بسیار دردناک باشد و باعث شود ناحیه مفصل آسیب دیده ناپایدار یا بی حرکت باشد (قادر به حرکت نیست). آنها همچنین می توانند عضلات ، اعصاب و تاندون های اطراف (بافتی که استخوان ها را در مفصل متصل می کند) فشار یا پارگی ایجاد کنند. برای دررفتگی باید به دنبال درمان پزشکی باشید

مفصل دررفته می تواند:

• به وضوح تغییر شکل داده یا از جای خود خارج است
• متورم یا بی رنگ است
• به شدت دردناک است
• بی حرکت

دررفتگی چقدر شایع است؟

دررفتگی بسیار شایع است. ممکن است برای هر مفصل در بدن اتفاق بیفتد ، اما اغلب این مفاصل را تحت تأثیر قرار می دهد:

• انگشت
• شانه
• زانو
• آرنج
• لگن
• فک

علائم دررفتگی چیست؟

علائم دررفتگی بسته به شدت و محل آسیب متفاوت است. علائم مفصل دررفته شامل موارد زیر است:

• درد
• تورم
• کبودی
• بی ثباتی مفصل
• از دست دادن توانایی حرکت مفصل
• مفصل به وضوح تغییر شکل یافته (استخوان از جای خود خارج است)

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

تشخیص شکستگی استخوان از استخوان دررفته ممکن است دشوار باشد. برای هر دو نوع آسیب ، بلافاصله از کمک پزشکی استفاده کنید. در صورت امکان ، در حالی که منتظر دیده شدن هستید ، مفصل را یخ زده و آن را بی حرکت نگه دارید.

چه عواملی باعث دررفتگی می شود؟

ضربه ای که مفصل را مجبور به خارج از محل خود می کند باعث دررفتگی می شود. تصادفات رانندگی ، زمین خوردن و ورزش های تماسی مانند فوتبال از دلایل عمده این آسیب است.

در رفتگی در هنگام فعالیتهای منظم هنگامی که عضلات و تاندون های اطراف مفصل ضعیف هستند نیز ایجاد می شود. این آسیب ها بیشتر در افراد مسن که عضلات ضعیف تری دارند و مشکلات تعادل دارند اتفاق می افتد.

دررفتگی می تواند در ورزشهای تماسی ، مانند فوتبال و هاکی ، و در ورزشهایی که زمین خوردن معمول است مانند اسکی در سراشیبی ، ژیمناستیک و والیبال رخ دهد. بسکتبالیست ها و بازیکنان فوتبال معمولاً با ضربه تصادفی توپ ، زمین یا بازیکن دیگری مفاصل انگشتان و دستان خود را از بین می برند.

ضربه شدید به مفصل در حین تصادف وسایل نقلیه موتوری و فرود آمدن روی بازوی کشیده هنگام سقوط از دیگر دلایل شایع است.

عوامل خطر

عوامل خطر برای دررفتگی مفصل عبارتند از:

• حساسیت به سقوط.: اگر از بازوها برای مهاربند استفاده کنید یا به زور روی یک قسمت از بدن مانند مفصل ران یا شانه خود فرود بیایید ، احتمال دررفتگی مفصل را افزایش می دهد.
• وراثت: بعضی از افراد با رباط هایی متولد می شوند که نسبت به افراد دیگر آزادتر و مستعد آسیب هستند.
• مشارکت ورزشی: بسیاری از دررفتگی ها هنگام ورزش های پرتحرک یا تماسی ، مانند ژیمناستیک ، کشتی ، بسکتبال و فوتبال رخ می دهد.
• حوادث وسایل نقلیه موتوری: این موارد شایعترین علت دررفتگی مفصل ران است ، به ویژه برای افرادی که کمربند ایمنی ندارند.

عوارض

عوارض دررفتگی مفصل می تواند شامل موارد زیر باشد:

• پارگی عضلات ، رباط ها و تاندون ها که مفصل آسیب دیده را تقویت می کند
• آسیب عصب یا رگ های خونی در مفصل یا اطراف آن
• در صورت دررفتگی شدید یا دررفتگی مکرر ، مستعد آسیب دیدگی مجدد هستید
• با افزایش سن ، آرتروز در مفصل آسیب دیده ایجاد می شود

کشش یا پارگی رباط ها یا تاندون ها که از مفصل آسیب دیده شما حمایت می کنند و یا به اعصاب یا رگ های خونی اطراف مفصل آسیب می رسانند ، ممکن است نیاز به جراحی برای ترمیم این بافت ها داشته باشد.

جلوگیری

برای کمک به جلوگیری از دررفتگی:

• برای جلوگیری از سقوط ، اقدامات احتیاطی را انجام دهید. چشمان خود را به طور منظم بررسی کنید. از پزشک یا داروساز خود بپرسید که آیا هر یک از داروهای مصرفی ممکن است باعث سرگیجه شما شود. مطمئن باشید که خانه شما از نور خوبی برخوردار است و خطرات احتمالی قطع را از مناطقی که پیاده روی می کنید برطرف می کنید.
• با خیال راحت بازی کنید. هنگام ورزشهای تماسی از تجهیزات محافظتی استفاده کنید.
• از عود خودداری کنید. بعد از دررفتن مفصل ، ممکن است مستعد ابتلا به دررفتگی در آینده باشید. برای جلوگیری از عود ، تمرینات قدرتی و پایداری را طبق توصیه پزشک یا فیزیوتراپیست انجام دهید تا حمایت مفصل بهبود یابد

در صورت درمان صحیح ، بیشتر دررفتگی ها پس از چند هفته استراحت و توانبخشی به عملکرد طبیعی خود برمی گردند. با این حال ، برخی از مفاصل ، مانند شانه شما ، ممکن است خطر دررفتگی مکرر را افزایش دهند.