برسی اجمالی سندروم شانه شناگران در ورزشکاران
علل و ارزیابی ورزشی سندروم شانه شناگران :شانه شناگران یک بیماری اسکلتی-عضلانی است که منجر به بروز علائمی در ناحیه قدامی جانبی شانه می شود ، که گاهی اوقات محدود به ناحیه subacromial است. شروع علائم ممکن است با اختلال در وضعیت بدن ،در تحرک مفصل گلنوهومرال ، کنترل عصبی عضلانی یا عملکرد عضلات همراه باشد.
بیشرین میزان حرکت در کمربند شانه‌ای مربوط به مفصل شانه بوده و سه مفصل دیگر از تحرک کمتری برخوردارند. تحرک زیاد مفصل شانه یک عامل مهم بی‌ثباتی آن محسوب میشود و بنابراین مستعد آسیب بسیاری است.
آسیب دیدگی جدی شانه در بین شناگران مسابقه ای در مقایسه با سایر ورزش ها ، به ویژه ورزشهایی که شامل برخورد و موقعیت های پرتماس هستند ، اندک است.
آسیب دیدگی شانه ، برای شناگران در سطوح بالا می تواند مانع قابل توجهی باشد. یک شناگر به راحتی می تواند با یک برنامه تمرینی مسابقه ای ، تا سالانه یک میلیون بار از ناحیه بازو ضربه وارد کند و در نتیجه آسیب دیدگی از ناحیه شانه می تواند ویرانگر باشد.
بیماران مبتلا به شانه شناگر ممکن است در موارد شدید ، دارای آسیب بافت نرم روتاتور کاف ، سر بلند عضلات دوسر بازو یا لابروم گلنوئید باشند.
عوامل درد شانه شناگران
۳۵٪ از شناگران سطح بالا و سطح حرفه ای ، وجود درد شانه قابل توجه ای را گزارش می دهند. این امر مهم است زیرا نشان دهنده تاثیر بالای درد شانه بر توانایی شناگر در رقابت و مسابقه است.
متد های تمرین های تکنیکی کنونی مثل تمرین با وزنه و استفاده از پد دستی، تکامل پیدا کرده اند. تکنیک های شنا با اتصال کش ، که فشار روی مفصل شانه را افزایش می دهند، اکنون امری عادی است.
تعدادی از این فعالیت ها ، به ویژه تمرینات با وزنه مقاومتی ، به عنوان عوامل ایجاد کننده آسیب در شانه برای شناگران شناخته شده است.
ارزیابی ورزشی سندروم شانه شناگر
در ادبیات پزشکی ورزشی اغلب به اسم “شانه شناگران” اشاره می شود ، یک بیماری که به طور گسترده ای با سندرم impingement و التهاب تندون روتاتور کاف مربوط است.
همانطور که اطلاعات بیشتری از تحقیقات در مورد شناگران گزارش می شود ، به طور فزاینده ای آشکار می شود که بیماری شانه شناگران، طیف شناگران و سایر ورزشکارانی که با شانه و دست بیشتر کار میکنند را تحت تأثیر قرار می دهد.
بنابراین ، از نظر مربیگری ، پزشکی و مقاماتی (که با رفاه ورزشکاران شناگر مرتبط هستند ) ، مهم است که اطمینان حاصل کنند که ارزیابی دقیق درد شانه برای جلوگیری از تشخیص نادرست و درمان های بعدی یا روند جراحی ، به درستی انجام می شود.
کسانی که با درمان شناگران سروکار دارند، باید درک کاملی از تشخیص افتراقی درد شانه داشته باشند.(* تشخیص افتراقی یک متد تشخیص سیستماتیک در علم پزشکی است که برای یافتن یک مورد خاص وقتی چندین گزینه جایگزین محتمل دیگر وجود دارند به کار می‌رود.)
ازجمله طیف سنی گسترده شناگران مسابقه ای و تاثیرات فرآیند بالارفتن سن و بیماری های مربوط به سن که ممکن است درد را به ناحیه شانه ارجاع دهند.
فرد نباید با رویکرد سطحی نگری به یک ورزشکار با شانه آزرده برخورد کند ، زیرا با یک ورزشکار شنا سروکار دارد ، درد یا مشکل آنها باید مستقیماً به فعالیت ورزشی مربوط باشد.
درحالی که نباید از این احتمال غافل شد که در واقع فعالیت ورزشی مربوط به مشکل اصلی بیمار است ، اما ممکن است درد ناشی از نئوپلاسم ، بیماریهای تخریب کننده و بیماری های اکتسابی مانند آرتروز یا بیماری متابولیک باشد.
شیوع سندروم شانه شناگر در بین ورزشکاران مسابقه ای
درد شانه شایع ترین مشکل اسکلتی – عضلانی در بین شناگران مسابقه ای است.
گزارش های متعدد نه تنها سندرم شانه شناگران را به عنوان شایع ترین علت درد شانه در شناگران را به ثبت رسانده است ، بلکه همچنین بی ثباتی زمینه ای مفصل گلنوهومرال را نیز ثبت کرده است که که زمینه ساز التهاب بورس ساب آکرومیال و پارگی لابروم گلنوئید است .
مفصلی که زمینه ساز التهاب بورس ساب اکرومیال و پارگی لابروم گلنوئید است.
،سندرم ایمپنجشن نیز در بین بازیکنان واترپلو ، غواصان ،شناگران آب آزاد بسیار شناخته شده است .
علل سندروم شانه شناگران
بیشتر مشکلات اسکلتی – عضلانی را می توان بر اساس شروع انها به ماکروتروما و میکروتروما تقسیم کرد.
بیماری هایی با شروع ناگهانی که به دلیل یک حادثه خاص اتفاق می افتد معمولاً به عنوان ماکروتروما نامیده می شود.
شانه شناگر یک بیماری است که به دلیل انجام فعالیت تکراری و به صورت تدریجی شروع می شود و می تواند به عنوان میکروتروما طبقه بندی شود.
برخلاف ماکروتروما ، علت میکروتروما چند عاملی است و ممکن است به دلیل عوامل و علل ذاتی یا عوامل خارجی باشد.
شايد مهمترين علت بروز اين بيماری ضعف عضلات چرخاننده بازو باشد؛
چون اين عضلات نقش حمايتي و ثابت كننده در اين مفصل دارند،ضعف آنها باعث بالا كشيدن سراستخوان بازو وتنگ تر شدن فضاي زير آكروميون و نهايتاً تحت فشار قرارگرفتن تاندون عضلات چرخاننده در اين محل مي شود .
پزشک باید تشخیص دهد میکروتروما به دلیل استفاده بیش از حد ، بد بکار بردن یا انجام حرکات اشتباه است.
استفاده بیش از حد در ورزش به معنی انجام حرکت و کاری با تکرار است که اجازه بهبودی و ریکاوری بافت ها را نمی دهد و ممکن است به کمبود قدرت عضلانی یا استقامت منجر شود.
به عنوان مثال استفاده بیش از حد این است که یک شناگر مسافت تمرینی روزانه شنای خود را در روز ۲ برابر روتین خود افزایش دهد.
برخی از افراد اگر دارای نقایص اسکلتی – عضلانی باشند یا به روش های نادرست له تمرین بپردازند ، ممکن است مستعد شانه شناگران باشند و این نقایص از علل ابتلای آنها به سندروم شانه شناگران باشد.
همچنین بخوانید:
علل بروز آسب های تاندون و انواع آنها
علائم دررفتگی شانه و اقدامات لازم
آسیب تاندون آشیل چیست و چگونه درمان میشود؟
چگونه از آسیب های دویدن محفوظ بمانیم؟
