علم و بدن

سندرم پیریفورمیس(احساس درد در باسن و لگن)،علل و درمان

سندرم پیریفورمیس

سندروم پیریفورمیس piriformis syndrome بیماری است که در آن به علت سفت شدن یا اسپاسم عضله پیریفورمیس عصب سیاتیک آزرده میشود و این آزردگی موجب احساس درد در باسن و لگن و انتشار این درد به کمر و پشت ران میگردد.

این بیماری در زنان ۶ برابر مردان است. حدود ۶ درصد کسانی که برای آنها تشخیص درد سیاتیکی داده میشود سندروم پیریفورمیس دارند.

آناتومی

عضله پیریفورمیس عضله کوچکی است که در عمق لگن و باسن قرار گرفته و از یک طرف به استخوان ساکروم یا خاجی و از طرف دیگر به قسمت های بالایی استخوان ران می چسبد.

وظیفه عضله پیریفورمیس چرخش خارجی ران و دور کردن آن از محور مرکزی بدن است. اهمیت این عضله در درد های لگن و باسن ناشی از نزدیکی آن با عصب سیاتیک است.

عصب سیاتیک از به هم پیوستن ریشه های عصبی که از استخوان ساکروم خارج میشوند درست میشود و سپس این عصب از زیر عضله پیریفورمیس عبور میکند.

عصب سیاتیک از دو عصب مجزا به نام های عصب پرونئال مشترک و عصب تیبیال درست شده است. این دو عصب در کنار یکدیگر و در یک غلاف مشترک حرکت کرده و در نزدیکی زانو از هم جدا میشوند.

علت بروز سندروم پیریفورمیس چیست؟

سندروم پیریفورمیس بر اثر سفت شدن و کوتاه شدن عضله پیریفورمیس ایجاد میشود. نیروهای غیر متعادلی که به علت ورزش غیر اصولی و یا به علت تغییر در بیومکانیک لگن به این عضله وارد میگردند موجب میشود عضله سفت و غیر منعطف شده و در نتیجه به عصب سیاتیک که از کنار آن عبور میکند فشار وارد کرده و علائم بیماری ظاهر شوند.

گاهی اوقات هم به علت ضربات مستقیمی که به پشت باسن وارد میشود عضله پیریفورمیس آسیب دیده و درون آن خونریزی میکند و این خونریزی و چسبندگی هایی که بعد از آن بین عصب و عضله ایجاد میشود موجب فشار یا کشش به عصب شده و علائم بیماری را ظاهر میکند.

سندروم پیریفورمیس در اسکی بازان، رانندگان ماشین های سنگین، تنیس و دوچرخه سواری طولانی مدت بیشتر دیده میشود.

علائم سندرم پیریفورمیس

سندرم Piriformis معمولاً با درد ، سوزن سوزن شدن یا بی حسی در باسن شروع می شود.

درد می تواند شدید باشد و طول عصب سیاتیک را کاهش دهد (به نام سیاتیک). درد ناشی از عضله piriformis است که عصب سیاتیک را فشرده می کند ، مانند نشستن روی صندلی ماشین یا دویدن.

همچنین ممکن است در هنگام صعود از پله ها ، فشار محکم مستقیماً بر روی عضله piriformis یا نشستن برای مدت طولانی ، درد ایجاد شود. با این حال ، بیشتر موارد سیاتیک ناشی از سندرم پیریفیسیس نیست.

 

تشخیص سندرم پیریفورمیس

سندرم پیریفورمیس

سندرم پیریفورمیس

هیچ آزمایش قطعی برای سندرم پیریفیسیس وجود ندارد. در بسیاری از موارد ، سابقه آسیب در منطقه ، فعالیت های تکراری ، شدید مانند دویدن طولانی مدت یا نشستن طولانی مدت وجود دارد.

تشخيص سندرم piriformis توسط گزارش علائم بيمار و معاينه فيزيکي با استفاده از انواع حرکات براي ايجاد درد در عضله piriformis انجام مي شود. در بعضی موارد ، یک عضله پیریفورمیس منقبض یا مناقصه در معاینه بدنی یافت می شود.

از آنجا که علائم می تواند در سایر شرایط مشابه باشد ، ممکن است آزمایش های رادیولوژیک مانند MRI برای رد سایر دلایل فشردگی عصب سیاتیک مانند دیسک فتق مورد نیاز باشد.

 

درمان سندرم پیریفورمیس

سندرم پیریفورمیس

سندرم پیریفورمیس

اگر درد در اثر نشستن یا فعالیتهای خاصی ایجاد می شود ، سعی کنید از موقعیت هایی که باعث درد می شوند ، خودداری کنید. استراحت ، یخ و گرما ممکن است به تسکین علائم کمک کند.

یک پزشک یا فیزیوتراپی می تواند برنامه ای از تمرینات و کشش ها را برای کمک به کاهش فشرده سازی عصب سیاتیک پیشنهاد کند. برای کمک به تسکین درد و افزایش دامنه حرکات درمانی از روش دستکاری کننده پوکی استخوان استفاده شده است.

برخی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است داروهای ضد التهابی ، شل کننده های عضلانی یا تزریق داروی کورتیکواستروئید یا بی حس کننده را توصیه کنند.

سایر روشهای درمانی مانند یوناتوفورز ، که از جریان الکتریکی خفیف استفاده می کند ، و تزریق با سم بوتولینوم (بوتاکس) توسط برخی پزشکان انجام شده است.

با استفاده از خصوصیات فلج کننده سم بوتولینوم ، برخی از افراد با استفاده از تزریق بوتاکس می توانند از سفتی عضلات و فشرده سازی عصب سیاتیک برای کاهش درد استفاده کنند.

جراحی ممکن است بعنوان آخرین راه حل توصیه شود.

 

پیشگیری از سندرم Piriformis

از آنجایی که سندرم پیریفیسیس معمولاً در اثر ورزش یا حرکتی ایجاد می شود که به طور مکرر بر عضله پیرفیریس ، مانند دویدن یا ریه زدن ، فشار می آورد ، پیشگیری اغلب با شکل خوب مرتبط است.

از دویدن یا ورزش در تپه ها یا سطوح ناهموار خودداری کنید. قبل از فعالیت به طور صحیح گرم شوید و شدت آن را به تدریج افزایش دهید. هنگام دویدن ، پیاده روی یا ورزش از وضعیت خوبی استفاده کنید.

در صورت بروز درد ، فعالیت را متوقف کرده و تا زمان فروکش شدن استراحت کنید. در صورت لزوم به یک ارائه دهنده خدمات درمانی مراجعه کنید.


منبع:webmd


مطالب مفید برای شما:

سندرم آلرژی دهان چیست؟علل و درمان

تشخیص سندرم زانوی دوندگان (ایلیوتیبیال باند) و درمان آن

علائم سندرم تونل کارپال چیست؟( CTS ) و درمان آن

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *