اضطراب و بی اشتهایی
اضطراب معمولاً باعث تغییر اشتها می شود. برخی از افراد مبتلا به اضطراب تمایل به پرخوری دارند یا غذاهای ناسالم زیادی مصرف می کنند. با این حال دیگران وقتی احساس استرس و اضطراب می کنند میل به غذا خوردن را از دست می دهند.
اضطراب یک بیماری بهداشت روانی است که سالانه ۴۰ میلیون بزرگسال در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد. تغییر در اشتها یکی از بسیاری از علائم احتمالی است.
این مقاله از علم وبدن در مورد ارتباط بین اضطراب و از دست دادن اشتها ، برخی از روش های درمانی بالقوه و درمان این مشکل و برخی دیگر از دلایل شایع از دست دادن اشتها ، نگاشته شده است.
اضطراب و کاهش اشتها
وقتی کسی احساس استرس یا اضطراب می کند ، بدن شروع به ترشح هورمون های استرس می کند. این هورمون ها سیستم عصبی دلسوز را فعال کرده و پاسخ جنگ یا پرواز در بدن را تحریک می کنند.
واکنش جنگ یا گریز ، واکنشی غریزی است که تلاش می کند مردم را از تهدیدات احتمالی در امان نگه دارد. این از نظر جسمی بدن را آماده می کند تا بماند و با تهدید مقابله کند یا به ایمنی فرار کند.
این افزایش ناگهانی هورمون های استرس اثرات جسمی مختلفی دارد. به عنوان مثال ، تحقیقات نشان می دهد که یکی از هورمون ها – فاکتور آزاد کننده کورتیکوتروپین (CRF) – بر سیستم هضم تأثیر می گذارد و ممکن است منجر به سرکوب اشتها شود.
هورمون دیگر ، کورتیزول ، ترشح اسید معده را افزایش می دهد تا هضم غذا را تسریع کند تا فرد بتواند با مبارزه موثرتر یا فرار کند.
سایر اثرات هضم پاسخ جنگ یا پرواز می تواند شامل موارد زیر باشد:
- یبوست
- اسهال
- سوء هاضمه
- حالت تهوع
این پاسخ می تواند علائم جسمی اضافی مانند افزایش ضربان تنفس ، ضربان قلب و فشار خون ایجاد کند. همچنین باعث تنش عضلانی ، پوست رنگ پریده یا برافروخته و لرزش می شود.
برخی از این علائم جسمی می توانند چنان ناخوشایند باشند که افراد تمایلی به خوردن غذا ندارند. به عنوان مثال احساس یبوست می تواند فکر غذا خوردن را بسیار نامطبوع جلوه دهد.
پرخوری در مقابل کاهش اشتها
افرادی که اضطراب مداوم یا اختلال اضطرابی دارند ، به احتمال زیاد سطح هورمونهای CRF آنها در طولانی مدت افزایش می یابد. در نتیجه ، این افراد احتمالاً با کاهش طولانی مدت اشتها روبرو می شوند.
از طرف دیگر ، افرادی که کمتر دچار اضطراب می شوند ، ممکن است بیشتر به دنبال راحتی از غذا و پرخوری باشند. با این حال ، هر کس واکنش متفاوتی نسبت به اضطراب و استرس ، اعم از مزمن یا کوتاه مدت نشان می دهد.
در واقع ، یک فرد ممکن است در برابر اضطراب خفیف و اضطراب زیاد واکنش متفاوتی نشان دهد. به عنوان مثال ، استرس خفیف ممکن است باعث پرخوری فرد شود. اگر آن فرد اضطراب شدیدی را تجربه کند ، ممکن است اشتهای خود را از دست بدهد. ممکن است شخص دیگری به عکس عکس العمل نشان دهد.
زنان و مردان نیز ممکن است از نظر انتخاب و مصرف غذایی متفاوت در برابر اضطراب واکنش نشان دهند.
یک مطالعه نشان می دهد که زنان ممکن است هنگام اضطراب کالری بیشتری مصرف کنند. این مطالعه همچنین اضطراب بالاتر را با شاخص توده بدنی بالاتر (BMI) در زنان پیوند می دهد اما در مردان این رابطه وجود ندارد.
روش های درمانی
افرادی که به دلیل اضطراب دچار از دست دادن اشتها می شوند باید برای رفع این مشکل قدم بردارند. کاهش اشتها در طولانی مدت می تواند منجر به مشکلات سلامتی شود. روش های درمانی و درمانی بالقوه شامل موارد زیر است:
۱٫ درک اضطراب
درک ساده اینکه منابع استرس می توانند باعث ایجاد احساسات جسمی شوند می تواند تا حدی به کاهش اضطراب و علائم آن کمک کند.
۲٫ پرداختن به منابع اضطراب
شناسایی و مقابله با عوامل محرک اضطراب گاهی اوقات به افراد کمک می کند تا اشتهای خود را بازیابند. در صورت امکان ، افراد باید برای از بین بردن یا کاهش عوامل استرس زا تلاش کنند.
اگر این مسئله چالش برانگیز باشد ، ممکن است فردی بخواهد با یک درمانگر همکاری کند که می تواند به او در مدیریت عوامل محرک اضطراب کمک کند.
۳٫ تمرین مدیریت استرس
چندین روش می تواند به طور موثر علائم اضطراب را کاهش دهد ، یا کنترل کند ، از جمله کاهش اشتها.
مثالها عبارتند از:
- تمرینات تنفس عمیق
- تمرین تصویرگری هدایت شده
- مراقبه
- ذهن آگاهی
- شل شدن عضلانی پیشرونده
۴٫ انتخاب غذاهای مقوی و قابل هضم
اگر افراد نمی توانند زیاد غذا بخورند ، باید اطمینان حاصل کنند که مواد مغذی غنی از مواد مغذی هستند.
برخی از گزینه های خوب عبارتند از:
- سوپ های حاوی منبع پروتئین و انواع سبزیجات
- لرزش های جایگزین غذا
- اسموتی های حاوی میوه ها ، سبزیجات برگ سبز ، چربی و پروتئین
همچنین بهتر است غذاهایی را که به راحتی قابل هضم هستند و سیستم هضم را بیشتر ناراحت نمی کنند ، انتخاب کنید. به عنوان مثال می توان به برنج ، سیب زمینی سفید ، سبزیجات بخارپز و پروتئین های بدون چربی اشاره کرد.
همچنین افرادی که علائم اضطراب دارند ، ممکن است اجتناب از غذاهایی که دارای چربی ، نمک یا قند زیادی هستند و همچنین غذاهای حاوی فیبر مفید که هضم آن دشوار است ، مفید باشد.
همچنین می تواند به کاهش مصرف نوشیدنی های حاوی کافئین و الکل کمک کند ، زیرا اینها اغلب باعث مشکلات گوارشی می شوند.
۵- غذا خوردن منظم
ورود به یک الگوی غذایی منظم به بدن و مغز کمک می کند نشانه های گرسنگی را تنظیم کند.
حتی اگر کسی در هر زمان غذا فقط چند لقمه را مدیریت کند ، این از هیچ چیز بهتر خواهد بود. با گذشت زمان ، آنها می توانند مقداری را که در هر جلسه می خورند افزایش دهند.
۶٫ انجام سایر انتخاب های سبک زندگی سالم
وقتی فرد مضطرب است ، ممکن است ورزش یا خوابیدن برای او دشوار باشد. با این حال ، هم خواب و هم فعالیت بدنی می توانند اضطراب را کاهش دهند و اشتها را افزایش دهند.
افراد باید با تنظیم یک برنامه منظم برای خواب هر شب خواب کافی داشته باشند.
آنها همچنین باید هدفشان تمرین بیشتر روزها باشد. حتی ورزشهای آرام کوتاه نیز می توانند مفید باشند. افرادی که تازه شروع به ورزش می کنند می توانند شروع کمتری داشته و مدت زمان و شدت فعالیت ها را افزایش دهند.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم
اگر کاهش اشتها به مدت ۲ هفته یا بیشتر ادامه یابد ، یا اگر به سرعت وزن کم می کنند ، باید به پزشک مراجعه کنند. یک پزشک می تواند وضعیت فیزیکی زمینه ای را که ممکن است باعث ایجاد علائم شود را بررسی کند.
اگر از دست دادن اشتها صرفاً نتیجه استرس باشد ، پزشک می تواند روش هایی برای کنترل اضطراب از جمله درمان و تغییر سبک زندگی پیشنهاد کند.
آنها همچنین ممکن است برای کسانی که اضطراب مزمن یا شدید دارند دارو تجویز کنند.
دلایل دیگر کاهش اشتها
اضطراب تنها دلیل از دست دادن اشتها نیست.
سایر علل احتمالی عبارتند از:
افسردگی: همانند اضطراب ، احساس افسردگی می تواند باعث از بین رفتن اشتها در برخی افراد شود اما دیگران را به پرخوری سوق دهد.
التهاب معده: ورم روده می تواند باعث استفراغ ، اسهال و از دست دادن اشتها شود.
دارو: برخی از داروها ، از جمله آنتی بیوتیک ها و برخی مسکن ها ، می توانند اشتها را کاهش دهند. آنها همچنین می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند که شامل اسهال یا یبوست است.
ورزش شدید: برخی از افراد ، به ویژه ورزشکاران استقامتی ، علائم گوارشی مانند حالت تهوع ، استفراغ و گرفتگی روده را پس از دوره هایی از فعالیت شدید تجربه می کنند که ممکن است باعث از دست دادن اشتها شود.
بارداری: برخی از خانم های باردار ممکن است به دلیل حالت تهوع صبحگاهی یا به دلیل فشار بر معده ، اشتهای خود را از دست بدهند.
بیماری: برخی شرایط پزشکی ، مانند دیابت یا سرطان ، می تواند منجر به کاهش اشتها شود.
پیری: کاهش اشتها در میان افراد مسن شایع است ، احتمالاً به دلیل از بین رفتن چشایی و بویایی یا به دلیل بیماری یا استفاده از دارو است.
خلاصه
اضطراب می تواند باعث کاهش اشتها یا افزایش اشتها شود. این اثرات در درجه اول به دلیل تغییرات هورمونی در بدن است ، اما برخی از افراد ممکن است به دلیل احساسات جسمی اضطراب از خوردن غذا نیز اجتناب کنند.
افرادی که اضطراب مزمن یا شدید دارند باید به پزشک خود مراجعه کنند.
گاهی ممکن است دلایل دیگری نیز برای از دست دادن اشتها وجود داشته باشد که نیاز به درمان نیز دارد.
وقتی شخصی اضطراب را برطرف کرد ، اشتهای او به طور معمول برمی گردد. بدون درمان ، از دست دادن طولانی مدت اشتها و اضطراب مزمن می تواند عواقب جدی برای سلامتی داشته باشد.
مطالب مفید برای شما:
آیا اضطراب زندگی جنسی را خراب می کند؟
۱۶ روش ساده برای از بین بردن استرس و اضطراب
شرایط بهداشت روان: افسردگی و اضطراب
اختلالات اشتها را بیشتر بشناسید و با آن مقابله کنید!
