آب معدنی از مخازن زیرزمینی حاصل می شود. برخلاف آب آشامیدنی معمولی ، آب معدنی تحت فرآیند شیمیایی قرار نمی گیرد.
همانطور که از نامش پیداست ، آب معدنی حاوی مقادیر زیادی مواد معدنی ، به ویژه منیزیم ، کلسیم و سدیم است. اما آیا آب معدنی از آب معمولی بهتر است و چه فوایدی دارد؟
در این مقاله برخی از مزایای بهداشتی مرتبط با نوشیدن آب معدنی مورد بحث قرار می گیرد.
آب معدنی در مقابل آب معمولی
فواید آب معدنی
همه موجودات زنده برای زنده ماندن به آب نیاز دارند. آب نه تنها از عملکردهای اساسی جسمی پشتیبانی می کند ، بلکه مواد مغذی حیاتی را نیز فراهم می کند که بدن به تنهایی تولید نمی کند.
در حالی که بیشتر مردم در ایالات متحده به آب آشامیدنی تمیز دسترسی دارند ، بسیاری از مردم آب معدنی بطری را به دلیل خلوص قابل درک و مزایای بالقوه سلامتی آن انتخاب می کنند.
آب معدنی چگونه با آب معمولی مقایسه می شود؟ براساس شواهد موجود ، اختلافات چندان چشمگیر نیستند.
هر دو نوع حاوی مواد معدنی هستند و به نوعی فرآوری می شوند. با این حال ، طبق تعریف ، آب معدنی باید حاوی مقدار معینی مواد معدنی باشد و فرآیند بطری سازی در منبع انجام می شود.
ما در زیر تفاوت بین آب لوله کشی و آب معدنی را بحث می کنیم.
آب شیر
آب شیرهای خانگی از منابع سطحی یا زیر زمینی تأمین می شود.
در ایالات متحده ، آب لوله کشی باید مطابق با استاندارد قانون آب آشامیدنی سالم باشد که توسط آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) تنظیم شده است. این مقررات تعداد آلاینده های موجود در آب تأمین شده به خانه ها را محدود می کند.
تأمین کنندگان عمومی آب ، آب را از منبع خود به تصفیه خانه ها منتقل می کنند ، جایی که تحت ضد عفونی شیمیایی قرار می گیرد. در نهایت آب تمیز از طریق سیستم لوله های زیرزمینی به خانوارها منتقل می شود.
آب شیر حاوی مواد معدنی اضافه شده از جمله کلسیم ، منیزیم و پتاسیم است. آب سخت شیر حاوی مواد معدنی بالاتری است که برخی آن را سالم تر می دانند. با این حال ، مواد معدنی موجود در آب سخت رسوباتی ایجاد می کند که می تواند باعث خوردگی لوله ها یا محدود کردن جریان شود.
همچنین ، علیرغم تلاش تأمین کنندگان آب عمومی ، آلودگی های حاصل از لوله های زنگ زده یا نشتی می توانند آب آشامیدنی را آلوده کنند.
آب معدنی
آب معدنی از مخازن زیرزمینی طبیعی و چشمه های آب معدنی تأمین می شود و از این رو محتوای معدنی بیشتری نسبت به آب لوله کشی به آن می بخشد.
طبق اداره غذا و دارو (FDA) ، آب معدنی باید حداقل حاوی ۲۵۰ قسمت در هر میلیون ماده جامد محلول باشد. FDA این تولیدکنندگان را از افزودن مواد معدنی به محصولاتشان منع می کند.
مواد معدنی که اغلب در آب معدنی وجود دارند عبارتند از:
کلسیم
منیزیم
پتاسیم
سدیم
بی کربنات
اهن
فلز روی
بر خلاف آب لوله کشی ، آب معدنی در منبع بطری قرار می گیرد. برخی از افراد به دلیل خلوص قابل درک و کمبود درمان های ضدعفونی کننده شیمیایی ، آب معدنی را ترجیح می دهند.
با این حال ، آب معدنی ممکن است تحت برخی مراحل پردازش قرار گیرد. این می تواند شامل افزودن یا حذف گاز دی اکسید کربن (CO2) یا از بین بردن مواد سمی ، مانند آرسنیک باشد.
CO2 به جلوگیری از اکسیداسیون کمک کرده و رشد باکتریها را در آب معدنی محدود می کند. آب گازدار طبیعی CO2 خود را از منبع تأمین می کند. تولید کنندگان همچنین می توانند آب خود را پس از استخراج با CO2 تزریق کنند.
در بخشهای بعدی پنج مزیت احتمالی نوشیدن آب معدنی مورد بحث قرار می گیرد.
۱٫ منبع منیزیم
آب معدنی بطری و آب شیر می توانند منبع منیزیم باشند. این ماده مغذی در تنظیم فشار خون ، سطح گلوکز خون و عملکرد عصبی نقش اساسی دارد.
برخی منابع منیزیم کم و بیش از منابع دیگر دارند. مقدار منیزیم در آب بسته به منبع می تواند از ۱ میلی گرم در لیتر (میلی گرم در لیتر) تا بیش از ۱۲۰ میلی گرم در لیتر باشد.
مقدار توصیه شده روزانه برای منیزیم به شرح زیر است:
۳۱۰-۳۲۰ میلی گرم برای زنان بالغ
۴۰۰-۴۲۰ میلی گرم برای مردان بزرگسال
براساس دفتر مکمل های غذایی ، بیشتر مردم در ایالات متحده کمتر از مقدار توصیه شده منیزیم مصرف می کنند.
در زیر برخی از علائم کمبود منیزیم آورده شده است:
از دست دادن اشتها
خستگی
ضعف عضلانی
تهوع و استفراغ
کمبود شدید ممکن است باعث موارد زیر شود:
بی حسی یا سوزن سوزن شدن
گرفتگی عضلات
سطح پایین کلسیم یا پتاسیم
تغییرات خلق و خوی
ضربان قلب نامنظم
تشنج
۲٫ کاهش فشار خون
داشتن مقادیر کم منیزیم ممکن است به فشار خون بالا ، نارسایی احتقانی قلب و شرایطی منجر شود که ضربان قلب نامنظم باشد.
آب معدنی غنی از منیزیم ممکن است به کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی کمک کند.
یک مطالعه مقیاس کوچک در سال ۲۰۰۴ که شامل ۷۰ بزرگسال مبتلا به فشار خون مرزی و سطح پایین منیزیم بود ، نشان داد که نوشیدن ۱ لیتر آب معدنی در روز فشار خون آنها را کاهش می دهد.
۳٫ تنظیم گردش خون
آب معدنی ممکن است حاوی مقادیر زیادی کلسیم ، منیزیم و پتاسیم باشد که همگی باعث گردش خون می شوند.
کلسیم برای ساخت و نگهداری استخوان های قوی لازم است. همچنین میزان و ریتم ضربان قلب را تنظیم می کند.
۴٫ تقویت استخوان ها
آب معدنی حاوی کلسیم است که به تقویت استخوان کمک می کند. وقتی بافت استخوان شکسته می شود ، بدن استخوان جدیدی در جای خود رسوب می کند.
در دوران بلوغ ، استخوان جدید سریعتر از تجزیه استخوان قدیمی رسوب می کند. با این حال ، پس از ۲۰ سالگی ، از دست دادن استخوان می تواند از استخوان سازی پیشی بگیرد ، که می تواند منجر به ضعیف شدن استخوان شود.
ورزش منظم و رژیم های غذایی غنی از کلسیم می تواند باعث تقویت استخوان ها و جلوگیری از تحلیل رفتن استخوان شود.
نویسندگان یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ مقایسه کردند که چگونه بدن کلسیم را از شیر ، مکمل های کلسیم و آب معدنی جذب می کند. آنها نتیجه گرفتند که در واقع آب معدنی با مقادیر زیاد کلسیم می تواند باعث افزایش ذخیره کلسیم بدن شود.
منیزیم همچنین از استخوان های قوی پشتیبانی می کند. نتایج یک مطالعه کوهورت مقیاس بزرگ در سال ۲۰۱۴ نشان داد که زنان مسن با مصرف منیزیم زیاد ، بیش از ۴۲۲٫۵ میلی گرم در روز ، دارای تراکم استخوان بیشتری نسبت به افرادی هستند که ماده معدنی مصرف کمتری دارند.
۵٫ ارتقاء سلامت دستگاه گوارش
دریافت مقدار کافی منیزیم در رژیم غذایی می تواند از یبوست جلوگیری کرده و سلامت دستگاه گوارش را بهبود بخشد.
منیزیم آب را به روده می کشد ، که باعث بهبود قوام مدفوع می شود. همچنین باعث شل شدن عضلات روده می شود و از حرکات منظم روده پشتیبانی می کند.
طبق یافته های یک مطالعه کنترل شده تصادفی ، نوشیدن آب معدنی حاوی سولفات منیزیم و سولفات سدیم منجر به دفعات بیشتر حرکات روده و بهبود کیفیت زندگی در افراد مبتلا به یبوست می شود.
خطرات
نوشیدن آب معدنی به طور کلی بی خطر است. تحقیقات بسیار کمی به تأثیرات منفی فوری سلامتی در ارتباط با نوشیدن آب معدنی ساده اشاره دارد.
آب معدنی گازدار حاوی اسید کربنیک است که می تواند باعث سکسکه یا نفخ شود.
اما ممکن است آب معدنی و سایر آبهای بسته بندی شده آلاینده های خاصی داشته باشند. طبق تعریف ، آب معدنی باید حداقل مقدار میکروب را داشته باشد.
بعلاوه ، آب معدنی نمی تواند همان فرآیند ضدعفونی آب شیر را انجام دهد زیرا در منبع بطری می شود ، بنابراین دامنه میکروب ها می تواند متفاوت باشد.
سمیت پلاستیکی
بسیاری از ظروف پلاستیکی حاوی بیس فنول A یا BPA هستند. این ماده شیمیایی می تواند عملکرد طبیعی هورمونی را مختل کند.
پلاستیک های کوچک ، ذرات ریز پلاستیکی ، یکی دیگر از نگرانی های احتمالی است. دانشمندان پلاستیک های کوچک را در غذاها و نوشیدنی ها و همچنین محصولات دریایی ، آبجو و نمک سفره شناسایی کرده اند.
در سال ۲۰۱۸ ، محققان یک بررسی سیستماتیک از داده های فعلی در مورد سمیت پلاستیک منتشر کردند. در حالی که آنها اذعان می کنند که تحقیقات بیشتری لازم است ، نویسندگان گزارش دادند که به نظر نمی رسد پلاستیک های ریز پلاستیک در آب معدنی بطری شده خطری برای ایمنی ایجاد کنند.
آب گازدار به دندان آسیب می رساند!
آب گازدار یا گازدار می تواند به مینای دندان آسیب برساند.
آب گازدار دارای pH کمتری نسبت به آب معمولی است و آن را کمی اسیدی می کند. طبق یک مطالعه اخیر ، آب گازدار تولید شده توسط یک کربناتور سودا به طور قابل توجهی سختی مینای دندان را در محیط آزمایشگاه کاهش می دهد.
با این حال ، هنوز آب گازدار تأثیر کمتری نسبت به نوشیدن نوشابه روی دندان دارد. یک مطالعه نشان داد که آب گازدار با طعم و مزه کمتر از نوشابه خطر مینای دندان را دارد.
نگرانی های زیست محیطی
یک مسئله مهم در مورد آب معدنی شامل ظرف است. تولید مقیاس بزرگ بطری های پلاستیکی باعث آلودگی می شود و عواقب جدی برای محیط زیست به همراه دارد.
در یک مطالعه ۲۰۱۶ ، محققان اثرات مختلف زیست محیطی تصفیه منظم آب ، آب معدنی در بطری های پلاستیکی و آب معدنی در بطری های شیشه ای را بررسی کردند.
آنها دریافتند که روشهای فرآوری آب لوله کشی مطلوب ترین گزینه است. دانشمندان همچنین متذکر شدند که تولید بطری های شیشه ای بیشترین مقدار ماده اولیه را مصرف می کند و بیشترین انرژی را نیز می طلبد.
چشم انداز
آب معدنی حاوی مقادیر زیادی منیزیم ، کلسیم ، سدیم و سایر مواد معدنی مفید است.
مطالعات نشان می دهد که نوشیدن آب معدنی ممکن است فوایدی برای سلامتی داشته باشد ، اگرچه تحقیقات اندکی نشان می دهد که این برای سلامتی فرد بهتر از آب شیر است.
افرادی که مایل به خرید آب معدنی هستند می توانند آن را در سوپرمارکت ها پیدا کنند و یا مارک های آنلاین را انتخاب کنند.
همچنین ، در ایالات متحده ، EPA دقیقاً کیفیت آب لوله کشی را تنظیم می کند تا اطمینان حاصل شود که از میکروب های مضر در امان است. آب شیر همچنین حاوی مواد معدنی اضافه شده است ، و آن را به گزینه ارزانتری برای آب معدنی تبدیل می کند.
نوشیدن آب معدنی گازدار ممکن است باعث فرسایش دندان شود ، اما به همان اندازه نوشیدنی های شیرین قند مانند نوشابه های گازدار نیست.
محتوای مواد معدنی موجود در آب لوله کشی بسته به مکان متفاوت است. افراد در ایالات متحده می توانند گزارش های کیفیت آب EPA را توسط ایالت بررسی کنند. این گزارش های سالانه حاوی اطلاعاتی در مورد منابع آب ، میزان آلاینده ها و محتوای مواد معدنی است.
مطالب مفید برای شما:
آلودگی آب چه تاثیری بر سلامت انسان دارد؟
اگر بیش از حد آب بنوشید چه اتفاقی می افتد؟
بهترین زمان برای نوشیدن آب
آیا کاهش وزن با آب امکان پذیر است؟
بدن شما چه مقدار آب احتیاج دارد؟
فواید نوشیدن آب برای پوست و بدن
نقش آب در ورزش
